D66 eist alsnog openbaarheid Businesscases Hart van Dieren

Gedeputeerde Saten hebben vandaag formeel besloten om een einde te maken aan de stuurgroep Hart van Dieren.

Dat impliceert dat er inmiddels een officiële reactie van Gedeputeerde Saten op het audit-rapport is. En dat houdt weer in in dat er ook een reactie van de stuurgroep is. Immers, gedeupteerde staten wachtte juist op een reactie van de stuurgroep.

Ingewikkeld hè maar zo stelde gedeputeerde van Haaren, die zelf voorzitter van de stuurgroep is, het in de statenvergadering van januari. Ik heb vandaag via 'n mailtje aan de Gelderse griffie naar die reacties gevraagd. Ik hoop die zsm te ontvangen.

De stuurgroep kan wel worden opgeheven maar ze moet de overdracht cq beëindiging wel even correct regelen. Naast een officiële reactie op het rapport dient de stuurgroep te zorgen voor een gedetailleerde en nauwkeurige financiële afrekening.
Waar is het geld gebleven? En hoeveel is er nu precies over? Hoe zit het met de bijdragen van de verschillende partijen?

In onderstaande mail (vandaag verzonden) vraagt D66-fractievoorzitter Martijn Leisink naar aanleiding van het GS-besluit via de griffie om openbaarheid van de businesscases.
---------------------------------------------------------------------------------

Beste Griffie,

Nu GS vandaag formeel besloten hebben dat het project Hart van Dieren
niet op de oorspronkelijke wijze gecontinueerd zal worden, vraagt de
fractie van D66 via jullie aan GS om de geheimhouding die op de business
case van 2005 en van 2007 rust, zo spoedig mogelijk, doch in elk geval
voor de vergadering van de commissie MEZ van 5 maart, op te heffen.
Er kan thans geen sprake meer zijn van geheimhouding op de grond dat
openbaring de economische positie van de provincie zou schaden.

Voor zover er nog sprake zou zijn van geheimhouding op grond van enig
belang uit de WOB, dan verzoekt de D66-fractie nog altijd de business
cases zo veel mogelijk openbaar te maken en aan te geven welke delen
van de business cases op welke grond geheim gehouden worden.

Met vriendelijke groeten,
Martijn Leisink

De botox-methode

Afgelopen zaterdag ging ik een kijkje nemen bij de bomenkap op het Rozendaalse Veld. Ik wist niet precies waar het was maar een wandelaar duidde mij de weg. “Die kant op en dan hoor je het vanzelf”. En inderdaad, na ’n paar minuten hoorde ik steeds sterker wordend gekraak van versplinterend hout vermengd met het gegrom en gegier van een machine.

De buitenkant van het bos zag er nog gaaf uit maar het geluid volgend stond ik opeens bij de rooimachine. De bomenkapmachine vreet zich als een voorhistorisch monster steeds dieper door het bos. Met zijn muil, zaag, grijper en bijl ineen, ging boom voor boom tegen de vlakte. En iedere boom werd van zijn takken ontdaan, in stukken gezaagd en achteloos opzij geworpen.

De gemeente heeft aan mij nog op geen enkele manier kunnen aantonen wat er nu zo waardevol aan de zandverstuiving is. Zo waardevol dat er 17 hectare bos met duizenden bomen en andere flora voor moet worden vernietigd. En wat te denken van alle dieren. Is een das nu opeens niet belangrijk meer?

Het betreffende collegevoorstel rept van een 32 ha groot terrein dat de laatste jaren dichtgegroeid is met mossen en bomen. Hoezo de laatste jaren. Dat is een natuurlijk proces geweest van meer dan anderhalve eeuw.

Het herstel is volgens de gemeente wenselijk vanuit cultuurhistorie, landschap en ecologie.
Hoezo herstel? Typisch manipulatie. Je spreekt over herstel als er iets kapot is. Wat bedoelen ze eigenlijk met cultuurhistorie? Weet u ‘t? En welk landschap moet hersteld worden? Waarom gaan we dan niet terug naar het jaar 1500 of naar 1970?

Ook de ecologische noodzaak is voor mij nog niet aangetoond. We moeten op gezag van de gemeente maar even aannemen dat het dit allemaal waard is. Ik wil precies weten welke dieren en welke planten volledig afhankelijk zijn van stuifzand. Op het web heb ik tot nu toe niets kunnen vinden. De zandhagedis, de tapuit, nachtzwaluw enzovoorts voelen zich ook prima thuis op de heide. Daar is helemaal geen zandverstuiving voor nodig. De dieren die in het bos leven zijn echter wèl afhankelijk van het bos.

En hoe zit het met die 32 hectare? Wordt er nog eens 15 hectare bos of heide extra aan het zand opgeofferd. En van wie komen die 15 hectare dan? Hoe zit dat precies?

Het voorstel belooft ook dat de 17 hectare bos elders wordt gecompenseerd. Daar weten we inmiddels van dat die belofte alvast is gebroken. En het past volgens het voorstel binnen het Heideplan en binnen het Landschapsontwikkelingsplan maar op welke wijze dit dan in die plannen past wordt niet duidelijk gemaakt.

En de Geërfden hadden het project al als een kwalitatieve verbetering gezien. Lijkt me wel aannemelijk. Als uit onverdachte hoek, GroenLinks, wordt betoogd dat dit een waardevol project is dan ligt het bestuur van de Geërfden al op haar rug. De onlangs gehouden vergadering leert toch wel iets anders. En de kort gedingen die zijn aangespannen ook. Er zijn blijkbaar toch nog Geërfden die niet vooetstoots woestijnwethouder Tiemens volgen.

In het gemeentevoorstel werd betoogd dat goede communicatie van groot belang is en uiteindelijk tot acceptatie leidt. Zorgvuldig werken, zowel in de te volgen procedures als in het terrein, zal eveneens de weerstand verkleinen. De heibel in het groene kamp laat anders zien.

Dit project moet voor 15 april 2009 zijn afgerond anders gaat de subsidie niet door. Dat is de enige drijfveer waarom nu op hamer en stoom de boskap wordt doorgedrukt.

De woestijnlobby, voorheen GroenLinks met wethouder Harriët Tiemens aan het hoofd, is als een op leeftijd rakende vrouw die wanhopig terugverlangt naar haar ideaalbeeld en daarom naar de Botox grijpt. Niet toevallig dat ook Rozendaal bij de bomenkap is betrokken. Daar weten ze immers alles over plastische chrurgie.

In ruil daarvoor krijgt Jan Bart Wilschut c.s de steun van GroenLinks voor Riviersteen en houdt GroenLinks z’n mond over Hart van Dieren.