Geef uw mening!
Stuur uw brieven, foto's, afbeeldingen, filmpjes of cartoons naar
theo.kooijmans@gmail.com
Maak het niet te bont. De redactie behoudt zich het recht voor om inzendingen zonder opgaaf van redenen te weigeren.

vrijdag 24 juli 2009

Gemeenteraadverkiezingen (6)

Gemeentebelangen is een lokale politieke partij. Toch is er een parallel met de landelijke politiek. Net als de SP, de PVV en TON trekt Gemeentebelangen veel kiezers die hun onvrede kwijt willen. Daar is op zich niks mis mee. Mijn bemoeienis met het politieke bedrijf in deze gemeente komt juist voort uit onvrede. Die onvrede betreft echter niet alleen de (meeste) lokale vertegenwoordigingen van de landelijk georganiseerde partijen maar ook het functioneren van Gemeentebelangen.

De partij haalde in 2006 veel stemmen binnen met haar kritische opstelling tegenover Hart van Dieren. Dat leverde een wethouderszetel op voor GB-voorman Wim Pieper.

Maar in de periode dat Gemeentebelangen samen met de PvdA en de SP deel uitmaakte van de coalitie pleegde zij kiezersbedrog. Zowel Gemeentebelangen als de SP bleken hun verkiezingsbeloften al snel te hebben vergeten. Voor de verkiezingen zij zich tégen de acht-min variant gekeerd. Maar na de verkiezingen werd een politieke reuzendraai gemaakt. Toen werd diezelfde acht-min variant juist het uitgangspunt voor de “bouwstenendiscussie” rond Hart van Dieren. Het hele inspraakcircus dat vooral op conto van Pieper kan worden geschreven leverde niks op. Integendeel, het resultaat bestond voornamelijk uit gefrustreerde bewoners en belangengroepen die zich belazerd wisten. Ik zag deze gang van zaken met verbazing en toenemende verontwaardiging aan. Voor mij een moment om te ontwaken en me weer actrief met de politiek te gaan bemoeien.

Binnen het toenmalige college boterde het niet. Pieper werd door zijn collega’s te licht bevonden en getuige zijn eigen uitspraken trachtten zij hem uit het college te werken. Maar niet alleen het college van B&W had geen vertrouwen meer in hem. Ook Gemeentebelangen zelf stond niet meer achter hem. Daarmee viel het laatste restje steun voor Pieper weg en eind 2006, na nog geen 8 maanden in functie te zijn geweest, gaf hij de pijp aan maarten.

Hortend en stotend ging de coalitie nog enige tijd verder. Gemeentebelangen probeerde het nog wel en had in die periode een nieuwe kandidaat-wethouder op het oog. Maar dat liep op niets uit. Begin 2007 blies de PvdA de coalitie helemaal op door ook het vertrouwen in de raadsfractie van Gemeentebelangen op te zeggen.

Binnen Gemeentebelangen waren de gemoederen hoog opgelopen. De partij was in een staat van opperste verwarring. Er kwam zelfs een coach aan te pas. Jurriëns was niet geschikt als fractievoorzitter en droeg het vaandel over aan Piet Wubs. En Pieper pakte zijn biezen en stapte uit de partij.

De zwalkende koers van Gemeentebelangen werd voortgezet. In het najaar van 2007, toen het drama rond Hart van Dieren zich ontvouwde, diende fractievoorzitter Wubs (de opvolger van Jurriëns) een motie van wantrouwen in tegen toenmalig PvdA-wethouder Jan Bart Wilschut. Des te merkwaardiger was het dat na het uitkomen van de onderzoeksrapporten van de stuurgroep (het audit-rapport) en van de raad (het Lysias-rapport) een door de SP ingediende motie van wantrouwen tegen PvdA-wethouder Joop Kock slechts door één van de zes GB-raadsleden werd gesteund. Dat terwijl er toch alle aanleiding voor was om een stevig politiek punt richting Joop Kock, het college, en de stuurgroep Hart van Dieren te maken. Des te vreemder omdat Gemeentebelangen altijd zware kritiek had op het functioneren van alle bestuurders die ook maar iets met Hart van Dieren te maken hadden.

Het bleek dat Wubs eind 2007, dus al ver voor het raadsdebat (april 2008) over het Dierense fiasco, aan de PvdA had beloofd wethouder Joop Kock (verantwoordelijk voor financiën en lid van de stuurgroep Hart van Dieren) ongemoeid te laten en een dergelijke motie niet te steunen. Ja, het bleek dat hij zelfs van zijn fractiegenoten had geëist om hem daarin te volgen. Alleen fractielid Barbara de Vos hield de rug recht en stemde vóór de motie van de SP. Achterkamertjes zijn dus bekend terrein voor deze “oppositiepartij” die zichzelf laat voorstaan op haar “openheid” en “duidelijkheid” Hoe Wubs tot die belofte was gekomen is in ieder geval altijd onduidelijk gebleven.

Gemeentebelangen maakt geen deel uit van het huidige college. Je kunt echter ook niet zeggen dat ze oppositie voert. De partij is profielloos en vrijwel onzichtbaar.

Volgend jaar zijn de raadsverkiezingen. De partij zal ongetwijfeld opnieuw veel “onvrede”-stemmers trekken. Daarvoor staat Gemeentebelangen inmiddels goed voorgesorteerd. De huidige partijvoorzitter is immers een fervent aanhanger van Wilders.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten