Het zijn interessante tijden voor politieke hobbyisten zoals ik. De onderhandelingen tussen VVD, CDA en PVV die tot een gedoogkabinet moeten leiden veroorzaken veel commotie. Vooral binnen het CDA. Er is in die partij een regelrechte machtstrijd uitgebroken tussen de “old boys”, de prominenten, waaronder Lubbers, Van Agt, Maij-Weggen, Bot en Van den Broek, en de generatie CDA-ers onder leiding van Maxime Verhagen.
Vooral de rol van Lubbers is merkwaardig. Als het op draaien aankomt is hij de absolute kampioen. Daar kan zelfs een erkende draaitol als Wouter Bos een puntje aanzuigen. Lubbers wil een ‘time-out’ in de onderhandelingen en heeft zijn standpunt bijgesteld, van ‘ja, mits’ naar ‘nee, tenzij’. Dat terwijl hij zelf aan de wieg heeft gestaan van deze onderhandelingen.
Er wordt een spel gespeeld dat zich grotendeels aan onze ogen ontrekt. De brieven van Lubbers waarin hij zijn standpunten uiteenzet lagen in no-time op de burelen van de Volkskrant. Ik denk via Verhagen. Zo voorkomt hij dat de acties van Lubbers voortwoekeren en tot nog meer onrust leiden. Tot nu toe schakelt Verhagen de ene na de andere tegenstander uit. Ik denk ook dat hij gaat winnen. Hij is hard op weg de nieuwe zilverrug van het CDA te worden. Als het gedoogakkoord er eenmaal ligt dan wil ik nog wel eens zien of dat op het CDA-partijcongres wordt weggestemd.
Als het gedoogakkoord wordt geaccepteerd dan ben ik erg benieuwd naar het gedrag van degenen die tegen samenwerking met de PVV zijn, zeg maar de ondertekenaars van het manifest “Wij staan voor onze grondrechten”. Eens kijken hoe principieel die mensen dan zijn en of zij dan ook echt voor onze grondrechten gaan staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten