Medicijnen tegen de ziekte van Fabry kosten per patient jaarlijks 200.000 euro. In 2010 kostte
dat 11 miljoen euro voor 60 patiënten.
Medicijnen tegen de ziekte van Pompe kosten per patient jaarlijks tussen de 400.000 en 700.000
euro. In 2010 kostte dat 44 miljoen euro voor 115 mensen. Als het advies wordt
opgevolgd dan wordt de vergoeding voor 83 mensen beëindigd.
Waar hebben we het
hier eigenlijk over. Een bedrag van bij elkaar 55 miljoen euro. Zorgverzekeraars
maken een veelvoud aan winst. De farmaceutische industrie boekt wereldwijd alleen
al op de medicijnen voor deze twee ziekten honderden miljoenen winst. Kan de overheid,
de politiek, Europa (wordt er ook eens
iets nuttigs in Brussel gedaan) hier niks aan doen? Wil de politiek hier wel iets
aan doen of volgt ze slaafs de farmaceutische lobby? Legt ze zich neer bij het
dictaat van de industrie, de markt? Is de prijsexplosie van na de liberalisering
van de zorg niet juist een gevolg van die liberalisering? Zoals het losgeslagen
marktdenken al zoveel heeft kapotgemaakt. Rechtvaardigt het marktdenken dat wij
het leven van mensen verwoesten, letterlijk vernietigen?
De ontwikkeling
van medicijnen is een duur en tijdrovend proces. Bovendien halen niet alle
ontwikkelingen de eindstreep. Dat de industrie die investeringen wil
terugverdienen en er winst op wil maken is logisch. Maar dat hoeft niet overtrokken
te worden. Een financieel-medische
autoriteit die de kapitaalkant van de medicijnenmarkt in de gaten houdt en
ingrijpt als er exorbitante prijzen voor medicijnen wordt gevraagd en een rem
zet op buitensporige winsten zou goed werk kunnen doen. De ontwikkeling van
medicijnen zou ook meer uit de commerciële hoek gehaald kunnen worden.
Universiteiten en overheidsinstituten zouden zich nog meer kunnen toeleggen op
de ontwikkelingen van medicijnen, op het verder uitwerken van toepassingen van
oplossingen voor medische problemen die zij nu vaak ook al onderzoeken. Bedenk een manier om de ontwikkelkosten voor
medicijnen in de klauw te houden.
Wat is de prijs van een mens? Wat is de prijs
van een leven? Wie bepaalt dat en wie heeft het recht om dat te bepalen?
Voor degenen die vinden dat het voorstel van het
CVZ terecht is geef ik in overweging dat zijzelf misschien ooit ook eens aan de beurt komen. Het
moment dat een boekhouder heeft berekend dat zij meer kosten dan opbrengen kan
zo maar aanbreken. Mogelijk zijn zij dan zelf de sigaar. De discussie maakt in iedere geval duidelijk dat de tweedeling in de maatschappij er niet aan komt. Die tweedeling is!
Ik hoop voor de betrokennen dat het CVZ-advies niet wordt gevolgd.
De vraag en het probleem zijn daarmee niet weg. Er komt geheid een volgende keer. Niet alleen voor mensen die lijden aan de ziekte van Fabry of aan de ziekte van Pompe.
Hoeveel kunnen we, financieel gezien, aan? Zijn er andere wegen? Ik heb geen panklaar antwoord. We moeten ons er in ieder geval niet laten ringeloren door op geld beluste marktpartijen. Volgens mij is daar nog veel aan te doen.
Laat de hersenen kraken!
Fabry Support & Informatie Groep Nederland (patiëntenorganisatie)
-------------------------------------------------
Website van Johan (patiënt ziekte van Pompe)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik heb onderstaande informatie over de prijzen van de betrokken medicijnen kunnen vinden:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten