Ik speelde al langer met de gedachte om opnieuw een rol te spelen in de lokale politiek. Bij voorkeur met een lokale partij. Een partij die een eigen koers vaart en niet ondergeschikt is aan centrale sturing. In 2008 had ik een avontuurtje met Gemeentebelangen maar dat liep op niets uit. De partij bleek een ware slangenkuil. Er was een hevige machtsstrijd aan de gang en mijn komst was de vonk die de lont in het kruitvat deed ontbranden. Het liefst had ik daarom een nieuwe onafhankelijke partij opgericht maar daarvoor ontbrak me de afgelopen jaren de tijd.
Gisteren zag ik dat seniorenpartij OPA met een lokale afdeling aan de raadsverkiezingen wil meedoen en kandidaat-raadsleden zocht. Ik maak me de laatste tijd nogal druk om de dreigende en door partijen als D66 gestimuleerde generatiekloof en de daarmee gepaarde gaande achterstelling van ouderen. Dus dit leek me wel iets en ik heb er een telefoontje aan gewaagd.
Dat werd helemaal niks. De telefoon werd opgenomen door Olof Wullink, een oude politieke vijand van me. Ja, rasopportunist Wullink is er opnieuw in geslaagd een nieuwe gastheer te vinden.
In zijn jacht op een politieke zetel is Wullink voor alles in. De Velpse partijhopper heeft daarvoor al een waslijst aan politieke partijen afgewerkt: CDA, VVD, LPF, Lijst vijf Fortuyn, EVV, Gemeentebelangen en PVV. Zijn meningen worden gedragen door de politieke wind van het moment. Zodra hij zijn kansen ziet slinken neemt hij de benen naar een volgend honk. In 2003 kwam hij voor de LPF in Provinciale Staten. Toen de LPF op de klippen dreigde te lopen sprong hij subiet van het zinkende schip en zette zijn kaarten op een afsplitsing, de Lijst vijf Fortuyn. Maar dat werd niks. Daarna probeerde hij het met zijn EVV, “Een voor de Vrijheid”. Hij presenteerde zich toen als de “Gelderse PVV”. Maar helaas voor hem, Wilders moest er niets van hebben en de EVV flopte. In 2009 landde hij als voorzitter bij de Rhedense lokale partij Gemeentebelangen. Daarna sprong hij over op de PVV waarmee hij een zetel in provinciale staten te pakken kreeg. Na een half jaar hield ie het ook bij de PVV voor gezien en stapte hij zonder duidelijke reden op om als zzp-statenlid verder te gaan. En nu is dus OPA aan de beurt.
Maar goed. Ik kreeg dus Wullink aan de lijn. Hij stond me correct te woord hoor. We werden het binnen de kortste keren zelfs hartgrondig met elkaar eens. We vonden het beiden geen goed idee dat ik me bij OPA zou aansluiten. En ik weet alvast één partij die mijn stem niet krijgt. Niet vanwege de doelstellingen maar omdat ik weet dat het bij Wullink uitsluitend en alleen om de belangen van Wullink draait. Voor Wullink is de OPA-beweging slechts een rookgordijn.
Geachte heer Kooijmans,
BeantwoordenVerwijderenU schrijft: "(...) Olof Wullink, een oude politieke vijand van me (...)".
De algehele strekking van uw schrijven hier, is in lijn met deze woorden. Over de standpunten van de beweging doet u geen uitspraken. Misschien kent u ze niet eens. Objectiviteit is ver te zoeken.
De OPA-beweging benadert lokale fracties (met ervaren politici) met de vraag of zij zich kunnen vinden in de standpunten van de beweging en vraagt ze om zich aan te sluiten. Een vergelijking met partijen als PVV en LPF gaat dus niet op.
De manier waarop u zich uit, schept een negatief beeld over de OPA-beweging als geheel.
Dat vind ik op zijn zachtst gezegd "niet chique".
Troost u zich met de gedacht dat de OPA-beweging -ondanks bovenstaande bijdrage- ook voor UW belangen op zal komen.
m.v.g.
Peter ten Berge (De Steeg)
Beste heer Ten Berge,
BeantwoordenVerwijderenIk raad u aan het stukje nog eens nauwkeurig te lezen. Ik heb niets tegen OPA! Integendeel!
Het gaat erom dat Wullink er niet voor OPA is maar dat OPA er is voor Wullink. Maar goed, wellicht is dat in uw ogen slechts een subtiel en ondergerchikt verschil!
Veel succes!