Het gelijk van de kiezer is in ons land een argument geworden in een partijcampagne. Anderhalf miljoen kiezers kunnen het niet bij het verkeerde eind hebben, is nu de tegeltjeswijsheid. Meeste stemmen gelden; er zijn inderdaad studies die aantonen dat een meerderheid meestal de juiste keuzes maakt.
Maar dan is dat zeker niet altijd het geval. In de loop der tijden zijn er voorbeelden genoeg dat een stembusuitslag het landsbelang geen goed doet - om het maar zwakjes te zeggen. Laat ik nu niet beginnen bij het Duitsland in de dertiger jaren, daar staan de geschiedenisboeken vol van. Bovendien was daar sprake van een machtsgreep en dat is bij ons (nog) niet aan de orde.
Maar dichterbij in de tijd: wat denkt u van Berlusconi? Geheel volgens de regels gekozen maar niemand zal volhouden dat hij het landsbelang dient en Italië vooruit helpt in de vaart der volken.
Dan Chavez : ook hij heeft met de meeste stemmen zijn huidige plaatsje ingenomen, maar er straalt geen frisse geur meer af van de democratische praktijken in Venezuela. Was het een juiste beslissing van de kiezers om deze meneer aan de macht te helpen?
En Bouterse? Gekozen met een meerderheid van stemmen tot president van Suriname. Een juiste beslissing van de kiezers? Veel goeds belooft het niet.
Vrij naar Bolkestein: Politici zijn populistisch als zij de lange termijn opofferen aan de korte termijn. Populisten – en in alle drie de voorbeelden is daar in hoge mate sprake van – spelen bij mogelijke kiezers in op angst door onzekerheid, wakkeren bestaande irritaties aan en doen beloftes die ze niet waar kunnen maken.
Als je op een dergelijke manier stemmen weet te verzamelen mag je er van uitgaan dat zo’n meerderheid van kiezers het bij het verkeerde eind heeft.
Het is spijtig voor een democratie maar de kiezer heeft niet altijd gelijk.
Adriaan Dolk, Dieren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten