Door: Henri MulderHoofdstuk 3 - De uiteindelijke verwerving
Drie weken na het overlijden van mijn vader werden we benaderd door bureau Meander. Telefonisch was de vraag ’of we van het project Hart van Dieren gehoord hadden’. De gemeente wilde namelijk overgaan tot verwerving en zij waren daarvoor ingehuurd. Raar op zich dat de gemeente ons dit niet had laten weten en dat dit door bureau Meander aan ons medegedeeld werd. Goed een afspraak werd gemaakt en de procedure werd toegelicht.
Er zou een taxatie door een onafhankelijk bureau (bureau Meander) plaatsvinden. De taxatie zou de basis vormen voor een openingsbod door de gemeente. Nu had mijn moeder 2 huizen: nr 13 waar ze zelf in woonde en nummer 12 dat ze verhuurde. De gemeente wilde alleen ‘vrij van huur’ aankopen. Op zich begrijpelijk alleen wel raar omdat mijn moeder in 2006 het huis opnieuw had verhuurd nadat ze had nagevraagd of het huis definitief kon blijven staan, wat toen op dat moment het geval was. Raar ook omdat het de gemeente is die iets wil en niet wij.
Het was dus aan ons om tot overeenstemming met de huurder te komen. Mocht dat niet lukken dan zou ‘niet vrij van huur’ verworven worden wat een aanzienlijk lagere opbrengst zou betekenen. Wij hebben toen gevraagd om een schriftelijke bevestiging van de gemeente dat zij de woningen wilden aankopen. Dit zegden ze toe maar de brief kwam niet, het heeft 2 maanden en meerdere telefoontjes gekost om het schriftelijk bevestigd te krijgen.
De taxatie werd uitgevoerd in juni 2007, afgesproken werd half augustus een eerste bod uit te brengen. En toen werd het stil, half augustus was er geen bod, eind augustus nog steeds geen bod, meerdere malen werd contact gezocht met Meander en de gemeente maar men was er nog mee bezig. En toen op 11 september 2007 werd duidelijk waarom het zo stil bleef. Er bleek een gapend gat van 40 miljoen euro in de begroting te zitten. De verwerving werd stop gezet. Wethouder Wilschut verkondigde in de kranten dat men toezeggingen zou nakomen en dan gestarte verwervingen afgerond zouden worden.
Echter met ons werd geen contact opgenomen. Wij besloten zelf maar eens een apart gesprek met de wethouder aan te vragen. Daar werd ons duidelijk dat de gemeente ons geval niet als een gestarte verwerving beschouwde en mocht de gemeente besluiten alsnog te verwerven dan zou dit alleen gebeuren als besloten zou worden dat wij een uitzonderlijk geval zouden zijn.
Wij hebben Wilschut erop gewezen dat er meerdere toezeggingen liepen, dat de gemeente inmiddels schriftelijk bevestigd had dat zij de woningen wilde aankopen en dat de taxatie al was uitgevoerd. Tevens zou jurisprudentie wel eens wat anders zou kunnen zeggen met betrekking tot of de verwerving nu wel of niet gestart was. Wilschut gaf wel aan dat hij zijn best voor ons wilde doen. Wij moesten een brief sturen met het verzoek om de woningen alsnog aan te kopen. Dit hebben we toen ook gedaan. Wilschut kwam zijn belofte na en heeft zich ervoor ingezet dat de verwerving alsnog door zou gaan.
Dit is het derde deel van de serie "Tussen Wal en Schip: Hart van Dieren vanuit een persoonlijk perspectief"
Lees ook de voorgaande afleveringen:
Hoofdstuk 1 - Een stukje voorgeschiedenis
Hoofdstuk 2 - Hart voor Dieren...hard voor mensen
En de volgende afleveringen:
Hoofdstuk 4 - De onderhandelingen
Hoofdstuk 5 (slot) - Eind goed, al goed?