Soms, als ik in een heel goede bui ben, verbaas ik me
erover. Maar vaker nog erger ik me er groen en geel aan. Dan heb ik het over het
gehuichel en het onwaarachtige amateurtoneel dat we vanuit de politieke ivoren
torens krijgen voorgeschoteld. Zouden politici nu echt geloven dat wij alles
wat ze ons serveren voor zoete koek slikken? Neem nou dat zorgakkoord. Ernstig
kijkende politici die ons willen doen geloven dat zij hun specifieke punt voor
de poorten van de hel hebben weggesleept. Achter de schermen zijn ze het
volledig met elkaar eens. De rest is fake. Het gaat uitsluitend om de
verpakking. Hoe verkoop ik dit aan mijn achterban.