Door: Jarno Baankfoto: Station Dieren - 1993
bron: www.stationsweb.nl
Als sinds enkele jaren reis ik iedere dag met de trein van Dieren naar Nijmegen. Als je iedere dag de zelfde zit maakt, dan vallen sommige dingen vanzelf een keertje op. Zoals de bouwstijl van de stations bijvoorbeeld. Ik neem u vandaag daarom mee op reis van Zutphen naar Nijmegen, om zo het hele traject compleet te maken.
Tussen Zutphen – Nijmegen bevinden zich 12 stations (incl. Zutphen en Nijmegen). Station Zutphen is van redelijk formaat en is van essentieel belang voor de reiziger richting het Noorden.
Na Zutphen komt men aan in Brummen. Een klein station met weinig voorzieningen. Ik noem dit soort stations vanaf nu ‘doorrij stations’. Je wilt immers niet te lang vast staan op zon dergelijk station.
Na Brummen komen we aan op de grootste verrassing van het hele traject. Niet omdat ik zelf in Dieren woon, maar omdat het simpel weg een station is met historisch belang en dat er ook nog eens mooi uitziet. Het stationsgebouw is nog lekker oud en het station is ruim (= voor de helft) overdekt. Qua voorzieningen is er niet erg veel, maar een eventuele stop in Dieren is niet vervelend. Er kan binnen gezeten worden, er is een winkeltje, en een toilet voor gehandicapten aanwezig. Daarnaast is het een prima overstap station voor reizigers uit Rheden naar Deventer toe.
Na station Dieren krijgen we weer enkele ‘doorrij stations’. Station Rheden, Velp, Arnhem Presikhaaf, en Arnhem Velperpoort zijn allen in de zelfde lelijke, en sombere sfeer gebouwd als station Brummen. Weinig overdekking (Op Arnhem Velperpoort na), en bar weinig voorzieningen.
Na Velperpoort komen we aan in Arnhem. Een station dat door mij al geruime tijd in één adem wordt genoemd met het RTL tv-programma ‘Bouwval gezocht’. In de toekomst herrijst hier een futuristisch station. Echter ben ik een persoon die eerst iets moet zien voordat hij het gelooft.
Na Arnhem Centraal wordt de treinreis vervolgd naar Arnhem - Zuid, Elst, Lent, en Nijmegen. Deze eerste 3 stations zijn typische ‘doorrij stations’. Station Arnhem - Zuid is dan weliswaar gedeeltelijk overdekt, maar qua voorzieningen valt het tegen, en het lijkt veel op één groot beton blok met glas. Tja, smaken verschillen zeggen ze dan. Station Elst heeft dan misschien wel meer reizigers te verwerken dan Station Dieren, maar dat maakt het station er toch echt niet mooier op.
Na ruim 35 minuten te hebben genoten van de lelijkheid van enkele stations, komen we aan in Lent. Het station noem ik allang geen station meer. Met ongeveer 100 reizigers per etmaal zou 1 trein per uur voldoende zijn. Helaas ziet de NS dat niet in, en stopt zelfs de intercity 2 keer per uur bij deze veredelde halte.
Gelukkig komt er na Lent, Nijmegen. Nijmegen is in ongeveer dezelfde stijl gebouwd als Station Dieren (of juist andersom). Historisch gezien mooi, overdekt en prima voorzieningen.
In Nijmegen blijf ik zitten in de sprinter. Die rijdt namelijk vanzelf weer terug naar Station Dieren. Een dorp van 15.000 inwoners waar een prachtig station staat. Een dorp waar al jarenlang de intercity’s stoppen. Een dorp waar andere dorpen jaloers op zouden moeten zijn qua ligging en (tot op heden nog steeds onbenutte) infrastructurele mogelijkheden.
Laten we toch genieten van dit station in plaats van een futuristisch betonnen tunnel station te maken. Laten we dit station toch alstublieft laten staan, voordat het de zelfde lelijkheid en somberheid krijgt als de andere ‘doorrij stations’. Daar hebben we er namelijk al veels en veels te veel van.