Geef uw mening!
Stuur uw brieven, foto's, afbeeldingen, filmpjes of cartoons naar
theo.kooijmans@gmail.com
Maak het niet te bont. De redactie behoudt zich het recht voor om inzendingen zonder opgaaf van redenen te weigeren.

dinsdag 9 juni 2009

Heil Caesar

Door: Adriaan Dolk

De uitslag van de recente verkiezing in Nederland van de vertegenwoordigers in het Europese parlement doet het nodige stof opwaaien. Triomf bij de grote winnaar, vertwijfeling bij de grote verliezer en alles wat er tussen denkbaar is bij de overige partijen.

Waar mogelijk worden die resultaten, naar dubieus politiek gebruik, door de eigen partij triomfantelijk als een overwinning naar buiten gebracht. Volgens de CDA ontbreekt bij de uitslag van deze verkiezingen een duidelijke relatie met de landelijke politiek. Maar waarom dan wel de parmantige en niet ter zake doende melding aan de kiezer: “We zijn toch maar de grootste partij gebleven.”? Onderwijl is deze partij in het Europees parlement (736 zetels) teruggevallen van zeven naar vijf zetels.

De PvdA, terug van zeven naar drie zetels, steekt hand in eigen boezem en “heeft over Europa een te genuanceerd verhaal verteld en heeft dat niet goed uitgelegd aan de kiezer”. Drogredenen lijkt mij, maar u kunt daarvoor terecht bij de politieke analyses die dezer dagen in de media in ruime mate voorhanden zijn.

Hetgeen mij werkelijk benauwd is het “onversneden PVV geluid” van de nieuwe Caesar en de daadkracht die hij zegt te zullen gaan tonen.
Onder vergelijkbare omstandigheden waren in het Duitsland van de jaren dertig vergelijkbare geluiden te beluisteren.

In het ”debat” tussen de fractieleiders aan het einde van de verkiezingsdag op TV werd de bijdrage van de PVV leider aan het functioneren van onze democratie schrikbarend duidelijk. Vooral niemand laten uitspreken en dan er dwars doorheen rammen met allerlei oneliners. Waar of niet waar, dat dondert niet, als zijn opponent maar niet verstaanbaar is. De haren rijzen je te berge bij de gedachte dat een dergelijk sujet enige invloed zou kunnen uitoefenen. Met nadruk verdedigt hij dat wat de PVV betreft het Marokkaans tuig in de knieĆ«n mag worden geschoten, maar wel binnen de grenzen van de wet natuurlijk. Bij zijn voorspelling dat het echte momentum voor zijn partij nog moet komen zie je in gedachten de knokploegen al om de hoek gereed staan. Zo’n proces met een nieuwe sterke man aan het roer moet vaak z’n eigen dynamiek nog vinden.

Adriaan Dolk, Dieren