Geef uw mening!
Stuur uw brieven, foto's, afbeeldingen, filmpjes of cartoons naar
theo.kooijmans@gmail.com
Maak het niet te bont. De redactie behoudt zich het recht voor om inzendingen zonder opgaaf van redenen te weigeren.

woensdag 9 december 2009

De erven Wilschut

Toenmalig wethouder Jan Bart Wilschut noemde het “rotte kiezen”, de vervallen leegstaande gebouwen en verwaarloosde plekken in de gemeente Rheden. Ik vond het wel een rake typering: afbrokkelende randen, zwarte stompjes, vies. Blijkbaar riep die term toch te negatieve associaties op want later werden de “rotte kiezen” vervangen door “hotspots”. Met zo’n term laat je immers zien dat je bij de tijd bent.

De ruïne aan de IJssel tussen Velp en Rheden was wel een van de heetste plekken, de meest verrotte. De gemeente lag al jaren in de clinch met de oorspronkelijke eigenaar . Jan Bart was dan ook wat verguld toen hij samen met diens zoon, de nieuwe eigenaar, mooie plannen bedacht om dit oord om te toveren tot een stralend baken van de Rhedense vooruitgang. Een landmark van de eerste orde.

Aanvankelijk was ik ook vóór bebouwing van Riviersteen. Er was in 2006 immers veel vraag naar betaalbare woningen. Een vakantiepark of camping met ’n zwembad en horeca kon er wat mij betreft ook best mee door. Goed voor de werkgelegenheid en de economische ontwikkeling. Na een bijeenkomst in de hal van de steenfabriek, in mei 2007, waar de geboorte van Riviersteen werd aangekondigd, was ik echter genezen. Een zichzelf “componist van de geschiedenis van de toekomst” noemende ondernemer schotelde ons een waar paradijs voor. Helaas was dit alleen bestemd voor de uiterst kapitaalkrachtigen, de kasteelbouwers van de moderne tijd. Wij, de horigen van nu, waren niet vergeten. Het was immers ook voor ons bedoeld. We mochten in onze vrije uurtjes best een kijkje komen nemen. Aapjes kijken en onder het genot van een glaasje ranja onze boterhammetjes nuttigen in de schaduwrijke omgeving van dit nieuwe Arcadië. Alles onder het welwillend oog van de nieuwbakken kasteelheren. Ik had het toen wel gehad met Riviersteen. En dat is nooit meer goed gekomen.

Vlak voordat Jan Bart Wilschut vertrok tekende hij namens de gemeente een samenwerkingsovereenkomst met de projectontwikkelaar, Nu zit Rheden opgescheept met een plan waar ze eigenlijk van af wil. De coalitie schikte zich tot voor kort braaf in deze plannen. Inclusief GroenLinks, de kampioen van het groen. Pas nadat de VVD de stemming onder de mensen-in-het-land had gepeild en haar steun voor Riviersteen introk durfde GroenLinks zijn vingertje op te steken. Ook de PvdA staat onder druk. Maar die kan de opvolger van Wilschut, PvdA-wethouder Kuiper niet zomaar laten vallen. Dan zouden de rapen gaar zijn.

Pakt de raad nu echt door? Samen met de SP en Gemeentebelangen kunnen de VVD en GroenLinks verdere medewerking van de gemeente aan Riviersteen een halt toeroepen.
Als de wethouder daaraan geen gehoor wil geven dan dient dit college te vallen. Ik vraag me af of zij zover durven gaan. Ik heb daar m’n twijfels over. De VVD heeft deze raad in een houdgreep, die voelt zich onaantastbaar. Waarom dan uit de coalitie stappen? En het pluche zit oh zo zalig. Dat geldt ook voor GroenLinks die de plannen voor Riviersteen en niet te vergeten het Soerense Nimmer Dor altijd loyaal steunde.

Misschien hakt de PvdA de knoop door. Is die het zat om nog langer gekooid te blijven in de nalatenschap van Jan Bart. Of zich te laten koeioneren door de VVD. Het zou tijd worden.

Tunnel Kennedylaan

Dhr. Waanders stuurde 5 december onderstaande brief over het plan voor de Kennedytunnel aan wethouder Elsenaar.

----------

Hoe zou het toch komen dat…..
ofwel
Wethouder Elsenaar is bijzonder in zijn nopjes met het “geschenk” van Prorail (De Gelderlander, 16-10-2009)


Geconfronteerd met politiek of politicus reageert menig burger op zijn zachtst gezegd niet bepaald positief. Vertrouwen, daar lijkt het met name aan te schorten. Geen goede zaak voor de democratie, de burger en de politicus.

Vanzelfsprekend spant de politicus van landelijk tot gemeentelijk niveau zich tot het uiterste in om dat vertrouwen te herstellen. Zo worden niet nagekomen beloften rechtgepraat onder het door de politiek zelfbedachte motto “voortschrijdend inzicht”, wordt de oorzaak van zetelverlies verklaard door “we hebben de kiezer onvoldoende duidelijk gemaakt dat ….”, worden vragen aan politici inhoudelijk vaak niet beantwoord, maar gepareerd met “waar het werkelijk om gaat….”. Toch jammer dat “onze” zogeheten maar vaak niet als zodanig ervaren “volksvertegenwoordigers” ondanks al hun inspanningen niet begrepen worden. Niet begrepen, omdat de burger/kiezer ……..

Of, zou het wellicht zo kunnen zijn dat de burger de politicus dondersgoed begrijpt en doorziet en juist daardoor onbegrip, machteloosheid en onvrede ervaart?

Laten we een voorbeeld nemen, letterlijk en figuurlijk dicht bij huis, té dicht zelfs: de Betuwelijn.

Jaren geleden werd besloten tot de aanleg. Met Noordtak vanzelfsprekend. Want om al die goederentreinen door steden en dorpen te laten denderen, dat kan niet.

Dat de lijn wat duurder uitpakt dan begroot, soit. Dat blijkt bij menig groot project nogal eens het geval te zijn. Voortschrijdend inzicht.

Dan sneuvelt de Noordtak. Erg vervelend. Vooral voor de omwonenden van het bestaand spoor, dat de goederentreinen moet gaan opvangen. De burger voelt zich belazerd en maakt zich zorgen. Onwennig blokkeren keurige burgers bijvoorbeeld in Velp even het spoor om zich in hun zorgen te laten zien en horen. Gelukkig worden zij begrepen door bezoekende kamerleden en de toenmalige minister van Verkeer en Waterstaat. Géén Noordtak, helaas, maar wél de toezegging niet meer dan 20/24 goederentreinen per etmaal.

Ondertussen worden de toenemende scheuren in ons huis nog even “gemeten” door een door Prorail(!) ingeschakeld onderzoeksbureau. De geldende normen worden grotendeels niet overschreden en waar dat wel het geval is, is dat niet de oorzaak van de scheuren……..

De goederentreinen. Het gaan er meer worden, verbijsterend veel meer. Onbegrip, machteloosheid en onvrede. Wat begrijp ik de burger en mezelf toch goed, en de politiek en de politicus absoluut niet.

En dan, dan heeft de politicus Elsenaar toch nog een geschenk. Notabene gekregen van Prorail. Een tunnel op een kleine steenworp afstand van ons huis. “Erg goed voor Velp”, aldus Elsenaar. Een surprise, dat wel, want de tunnel stond niet op mijn verlanglijstje.

Geachte heer Elsenaar, ik ben mijn vertrouwen in de politiek volledig kwijtgeraakt. Ongetwijfeld betreurt u dat en kunt u mij uitleggen dat dit niet terecht is. Dat u er van alles aan gedaan heeft, doet en zult doen om ……

Bespaar u evenwel de moeite: deze burger zal u niet meer begrijpen, nu niet en ook niet straks bij de gemeentelijke verkiezingen.

Met vriendelijke groet,
S. Waanders
(adres verwijderd - TKo)

kopie: media, politieke partijen, belangenorganisaties.