Als een trein langzamer dan 40 kilometer rijdt kan de machinist in de meeste gevallen een stopsein negeren. Slechts 1100 van de 6000 seinen zijn zo uitgerust dat een trein altijd stopt bij het passeren van een stopsein: ook bij een snelheid die lager is dan 40 kilometer. Veiligheidschef Pieter Van Vollenhoven wil dat alle 6000 seinen op dat systeem worden aangesloten.ProRail ziet dat niet zitten. Onderweg naar huis hoorde ik op de radio de ProRail-baas melden dat de “er iets aan de hand is”. Hij doelde op de ongelukken met goederentreinen die de laatste maanden zijn gebeurd. Volgens hem abnormaal want een ongeluk met een goederentrein komt in Nederland normaal gesproken eens in de 10 à 20 jaar voor. Maar zo doortastend als Van Vollenhoven wil hij het niet aanpakken. Toen de interviewer hem herinnerde aan de ramp in Viareggio kwam het reflex-antwoord dat Nederland het veiligste spoornet ter wereld heeft. Enige onderbouwing van die bewering bleef achterwege en ik geloof daar ook geen moer meer van.
Het gaat natuurlijk weer om geld. Na lang doorzagen kwam eruit dat ProRail hoogstens ’n paar honderd seinen extra wil aansluiten op het uitgebreide beveiligingsysteem. Het verhogen van de veiligheid moet vooral komen van beter treinmaterieel en betere machinisten. En dat kost ProRail niks want de kosten daarvoor liggen bij de spoorvervoerders terwijl aanpassing van die seinen natuurlijk een dure grap is. Voor ProRail althans.
En passant probeerde hij ook de minister en de politiek nog eens onder druk te zetten. ProRail wacht met smart op besluiten over het Basisnet Spoor waarin is geregeld over welke spoorlijnen gevaarlijke stoffen vervoerd mogen worden. Want waar mag/moet Prorail de treinen heen sturen als ze van de Betuwelijn afkomen? Tja, waar zouden ze met die treinen heen moeten?
Ja. Er is zeker iets aan de hand.
Met ProRail.
Een club waar we geen heil van hoeven te verwachten.