Vorige week werd gemeld dat een op de vijf gemeenteraadsleden die een uitkering hebben dit niet hadden opgeven aan het UWV.
In Provinciale staten blijkt men daar een bijzondere kijk op te hebben. Daar vindt men dat statenleden, gemeenteraadsleden en commissieleden niet op hun uitkering mogen worden gekort. In februari heeft GroenLinks in provinciale staten een daartoe strekkende motie ingediend (klik op de afbeelding om te vergroten)
De motie wordt beargumenteerd door de aanname dat vergoedingen voor staten-, raads- of commisiewerk geen direct invloed hebben op de hoogte van het inkomen van mensen met een baan terwijl dat wel zou gelden voor mensen met een uitkering. Men vindt dat mensen met een uitkering zich hierdoor minder kandidaat zulle stellen voor een politieke functie.
Dat is wel heel erg kort door de bocht. Mensen met een baan moeten (vaak onbetaald) verlof nemen voor vergaderingen of activiteiten. Dat heb ik in mijn raadsperidoe ook regelmatig gedaan. Of men gaat korter werken met een dito korting op het inkomen en op secundaire arbeidsvoorwaarden zoals bijv. pensioen. Dat heb ik dan niet gedaan. Ik heb al het werk in de tijd naast mijn reguliere baan gedaan. Dat kostte zo’n 35 – 45 uur per week naast m’n (meer dan) volledige baan. Daar klaag ik niet over want dat was mijn vrije keuze.
Mensen in een uitkeringssituatie hebben geen baan en dus haast per definitie ook de tijd om het volksvertegenwoordigende werk te doen. In ieder geval wel de mensen die in provinciale staten of raad zitten. Anders had men zich hiervoor niet gekandideerd.
En ik vind het ook merkwaardig dat men blijkbaar geen geschikt werk kan vinden terwijl een politieke functie in gemeenteraad of provinciale staten.plotseling wel kan. Daar zou ik als uitkeringsinstantie sowieso vraagtekens bij zetten.
Deze motie riekt heel erg naar bevoordeling van de eigen politieke kaste.
De motie werd aangenomen met steun van het CDA, GL, CU, SP en 9 leden van de PvdA.
Bij een aantal partijen zijn de volksvertegenwoordigers verplicht om een substantiële bijdrage te leveren aan de partijkas. Bij de SP dient zelfs het leeuwendeel van de vergoeding te worden afgedragen. De personen in kwestie schieten er dan ook niet veel mee op. Ze worden dan niet gekort door het UWV maar moeten het grootste deel van de vergoeding immers afdragen aan de partij. Extra subsidie voor de SP over de rug van de belastingbetaler. Graaien in gemeenschapsgeld!
Ik wil hier met nadruk onderstrepen dat mensen die buiten hun schuld geen werk hebben of niet in staat zijn te werken recht hebben op een goede uitkering. En daar hoeven ze zich helemaal niet voor te schamen. Maar als men bijverdient dan wordt er gekort op die uitkering. En dat geldt voor iedereen dus ook voor mensen met een politieke functie. Sterker nog : juist voor mensen met een politieke functie.
Ik vind overigens dat aantoonbaar gemaakte onkosten wel vergoed moeten worden. Het mag niet zo zijn dat mensen met een uitkering erop achteruitgaan. De raads- of statenvergoeding is echter bedoeld voor geleverde arbeid. En daarop mag geen uitzondering worden gemaakt. Ook en juist niet voor politici.
Ik hoor graag jullie mening hierover.