Door: Adriaan DolkAls u de moeite wilt nemen, surf dan eens naar de website van de lokale PvdA en lees een artikel met de titel “Op z’n egeltjes” van raadslid mevr. Heleen Denie. U leest dan de citaten uit haar stukje die hieronder volgen in het verband zoals zij heeft bedoeld. Maar ook uit hun context gelicht geven zij de lezer een openhartig inzicht in de gedachten van een PvdA volksvertegenwoordiger over de gang van zaken in haar eigen partij. Daar gaat-ie
“Na de peperdure interventie van Hans Dijkstal, werd zijn peperdure advies gevolgd: de PvdA ging nu samen met alle andere politieke partijen in de raad. En, ja, dan moet je wat. Als je het met iedereen gedaan hebt, moet je heel omzichtig opereren. We doen het nu dan ook op z’n egeltjes: soms stekelig, maar altijd héél voorzichtig.”
Het enthousiasme van de PvdA om met (bijna) alle andere politieke partijen een coalitie te vormen straalt er niet echt van af. Maar toch gedaan. Waarom? Om Hans Dijkstal met zijn peperdure advies niet af te vallen? Nee daarom niet, maar wel om de inwoners van Dieren het project Hart van Dieren (HvD) door de keel te duwen, verblind door de toegezegde 53 miljoen euro en onverschillig dat de bevolking buitengewoon gefrustreerd was over de acht-min variant. De uitspraak: “terwille van de smeer likt de kat de kandeleer” is hier wel erg op z’n plaats.
Inmiddels liep dat gekoesterde project met een flinke knal op de klippen, waren meerdere PvdA wethouders er tot hun nek in betrokken en is er een tiental miljoen euro belastinggeld door het putje gespoeld. Ook is mij niet bekend dat de PvdA een vinger heeft uitgestoken naar de inwoners van Dieren die tengevolge van dit project hun huis hebben verkocht. Terwijl deze partij toch graag zichzelf op de schouder slaat vanwege haar “sociale gezicht”. Zij zal toch werkelijk een konijn uit de hoed moeten toveren om nog enig inwoner in Dieren volgend jaar zo ver te krijgen om op de PvdA te stemmen.
Maar mevr. Denie vervolgt: ”Soms leidt dat ertoe dat de 5 partijen dusdanig ingewikkelde compromissen sluiten dat ik de volgende dag in de Gelderlander hoop terug te zien wat ik/we gisteren besloten hebben. Het kost me vaak moeite mezelf als PvdA’er te herkennen. […..] In deze dagen heb ik grote moeite om in de huidige Kamerfractie vijf mensen bij elkaar te verzinnen die echt inspirerend en bevlogen zijn. Deze geest waart eigenlijk beetje door de hele PvdA: ook lokaal. We slagen er maar niet in de jonge generatie te inspireren en andere doelgroepen aan te trekken. We missen de vonk die mensen op ons spoor kan zetten.”
Die ene vonk kan ik mevr. Denie ook niet aanreiken, maar mogelijk heeft de SP een vonkje over. En als zij zelf al in de krant moet kijken in de hoop dat ze kan lezen wat ze besloten heeft, hoe denkt u dat wij kiezers het kunnen volgen?
Zonder bevlogenheid, niet geinsprireerd, maar wel uiterst ingewikkeld is de besluitvorming van de PvdA in de gemeenteraad van Rheden. Mevr. Denie ziet duidelijk dat dit beeld geen goede uitgangspositie biedt om de verkiezingstijd in te gaan. Vandaar dat zij verzucht: “Maar we moeten wel verder. En wat zullen de volgende gemeenteraadsverkiezingen brengen?”
Ja, Heleen, kop op meid, houd de moed er in, je weet maar nooit. Jezelf kwetsbaar opstellen zal je niet altijd in dank worden afgenomen in het politieke metier. Maar je bent tenminste eerlijk en je legt de vinger precies op de zere plekken waar die verdomde kiezers zo genadeloos rekening mee houden bij het uitbrengen van hun stem.
“Een veranderingsproces begint met bewustzijn.” zeg je tenslotte nog. Een opmerking waarover jouw partijbestuur (al of niet geinsprireerd en/of bevlogen) na zou moeten denken. En het is een mogelijke vingerwijzing voor de “Kremlin watchers” dat een reuzezwaai in de coulissen van de lokale PvdA wordt voorbereid. Althans, dat lijkt mij de vurige hoop van mevr. Denie.
Adriaan Dolk, Dieren