 |
Het mislukte project Blauwestad (Groningen):
eerst investeren,
dan maar hopen dat er bewoners komen.
(bron: provinciegroningen.nl) |
Een interview met Steven Brakman
Door: Bob Bouhuijs
De woningbehoefte is in Laag-Soeren onveranderd aanwezig.
Dit maakt de verwezenlijking van Nimmer Dor in twee bouwfasen verantwoord. Met deze
boodschap verdedigde Ron König, wethouder ruimtelijke ordening van Rheden, afgelopen
donderdag tijdens een raadszitting de nog altijd bestaande ambitie van het
college van B&W om een wijk van zo’n 65 woningen in Laag-Soeren te bouwen.
Dat de situatie op de woningmarkt behoorlijk gewijzigd is sinds de
woningbehoefte-peiling van ruim drie jaar geleden, deed König af met de
opmerking dat makelaars nog steeds een behoorlijke woningbehoefte zien. Het
feit dat vooral op de langere termijn de bevolking zich in een totaal andere
richting zal ontwikkelen, bleef in het raadsdebat onbesproken. Ten onrechte, zo
blijkt onder meer uit de visie van econoom Steven Brakman.
Nimmer Dor bevindt zich in een regio die de komende
decennia getroffen zal worden door een afname van het aantal huishoudens. Dit
gegeven heb ik op deze weblog al meerdere keren aan de orde gesteld en
aangetoond aan de hand van cijfermatige scenario’s. Ook heb ik hierbij
benadrukt dat bouwplannen deze huishoudenskrimp niet simpelweg zullen keren.
Steven Brakman, hoogleraar internationale economie aan de Rijksuniversiteit
Groningen, deed onderzoek naar dit vraagstuk en bevestigt dit standpunt: ‘Te
weinig wordt bij woningbouwprogramma’s gekeken of die op lange termijn houdbaar
zijn. Bestuurders hopen door te bouwen mensen te trekken. Vaak blijkt dit
echter tevergeefs. De neiging bestaat om wegkwijnende dorpen en steden koste
wat het kost in stand te houden. Dat gaat gepaard met kostbare, ineffectieve
investeringen.’ Het pretentieuze Groningse project Blauwestad is volgens Brakman
het schoolvoorbeeld van dergelijk beleid: eerst investeren en dan maar hopen
dat er bewoners komen.
