Geef uw mening!
Stuur uw brieven, foto's, afbeeldingen, filmpjes of cartoons naar
theo.kooijmans@gmail.com
Maak het niet te bont. De redactie behoudt zich het recht voor om inzendingen zonder opgaaf van redenen te weigeren.

vrijdag 29 februari 2008

Reactie stuurgroep op audit Hart van Dieren

In haar reactie op het audit-rapport legt de stuurgroep de nadruk op de omstandigheden waar zij geen invloed op had. Dat is nu juist voortdurend mijn punt. Daar had de stuurgroep op moeten anticiperen. En daar had zij gelegenheid genoeg voor. In 2005 wijzen B&W en de gemeenteraad mijn voorstellen voor een goed controle- en rapportagesysteem, externe audits en expert-ondersteuning voor de raad af.

En de bevindingen van het audit-rapport zijn duidelijk genoeg.
Tussentijds heeft de stuurgroep op diverse momenten verzuimd gebruik te maken van controlemomenten, “vergeten”de bevoegde organen (raad en staten) in te lichten, om toestemming te vragen voor scope-wijzigingen en was ze niet op de hoogte van bevindingen van ProRail en een bureau dat nog even de grond- en huizenprijzen tegen het licht hield.

Ach, laat ik niet in herhaling vallen. Als je het audit-rapport goed leest dan is er veel meer aan de hand dan exogene factoren. De stuurgroep onder leiding van gedeputeerde van Haaren heeft gewoon gefaald. En de financiële man van Rheden in die stuurgroep, wethouder Joop Kock, heeft meegehobbeld.

Onderstaand nog eens de eindbevindingen van het audit-rapport zoals ze in de reactie van de stuurgroep staan. Soms door mij aangevuld met zinsneden uit het audit-rapport zelf en en een enkele opmerking van mijn kant.

Voor de volledige reactie van de stuurgroep zelf moet u op de afbeeldingen klikken. Ik heb daar nu even geen zin in. Het is toch het oude liedje.

Tja, zelfs ik begin er mijn buik vol van te krijgen. Het komt me de neus uit.
Daar rekent de bestuurlijke coterie natuurlijk ook op. Dus toch nog maar even volhouden.

1. Is bij de businesscase 2005 uitgegaan van de juiste uitgangspunten en zijn effectieve methodieken gehanteerd om tot een begroting te komen.
De uitgangspunten voor de BC2005 waren op enkele punten te positief

2. Welke externe omstandigheden hebben de uitkomsten van de businesscase 2005, vanaf 2005, beïnvloed en wat zijn de gevolgen hiervan voor de raming.
Een relatief groot aantal exogene factoren (externe omstandigheden) ligt ten grondslag ligt aan de uitkomsten van de businesscase, zoals die in de loop van 2007 zichtbaar zijn geworden.

3. Hadden deze omstandigheden vooraf kunnen worden voorzien en is hier rekening mee gehouden bij het opstellen van de businesscase 2005.
De vertraging in het planproces als gevolg van de bestuurlijke ontwikkelingen binnen de gemeente Rheden haddenvoor een deel kon worden voorzien.
Ook een aantal externe ontwikkelingen tav aanbestedingsvoordelen hadden kunnen worden voorzien

Theo: En daar voegt het audit rapport zelf aan toe : en hiermee is onterecht geen rekening is gehouden in de BC2005. Bovendien constateren wij dat één van de partners in het planproces, Prorail, niet betrokken was bij de BC2005. Daar voeg ik nog aan toe dat ProRail al in november 2005 had gemeld dat het project duurder zou worden.

4. Is bij de risico-inventarisatie 2005 rekening gehouden met deze omstandigheden en zijn adequate maatregelen benoemd. Zijn deze maatregelen ook toegepast.
De sturings- en beheermaatregelen waren in 2005 beperkt uitgevoerd, hadden voor een deel betrekking op de planfase en waren vooral daardoor onvoldoende adequaat.

5. Is de administratieve en financiële administratie op orde en zijn de juiste instrumenten ingezet voor de sturing en de beheersing van het project.
Voor een adequate beheersing van het totale budget van een integraal ontwikkelingsproject, zoals Hart van Dieren is, kon men niet beschikken over een overzichtelijke en voor partijen transparante administratie waaruit adequate financiële informatie (volgens vaststaand format) beschikbaar komt.

6. Heeft rapportage volledig en tijdig plaats gevonden.
De voortgangsrapportages hebben, tijdig plaatsgevonden maar de audit is kritisch over de actualisatie van de BC De BC had continu actueel moeten worden gehouden.

Theo: Dat ben ik dus niet eens met de auditors. Het projectbureau kan dan wel tijdig hebben gerapporteerd maar de rapportages aan de raad waren onregelmatig, te weinig (er was iedere drie maanden een rapprotage beloofd), te summier en ze sloten niet aan op de busiensscase 2005. Dat is niet alleen een conclusie van mij maar ook van de rekenkamercommissie van de gemeente Rheden.

7. Hoe moet de kwaliteit van de bijstelling van de raming worden beoordeeld (uitgangspunten, criteria).
De BC 2007 zit degelijk in elkaar. We moet de voorgestelde optimaliseringen (t.a.v. de tunnelverlenging e.a.) volledig doorgevoerd worden. En voorts is een volledig en voldragen marktonderzoek naar de marktvraag en –prijzen ten behoeve van de gebiedsontwikkeling alsnog nodig.

Theo: Het zijn subtiele kleine veranderingen maar het leest toch anders. Daarom de volledige tekst uit het audit-rapport zelf . In dat auditrapport staat: Op basis daarvan kunnen wij concluderen dat de huidige businesscase degelijk in elkaar lijkt te zitten. Daar hebben wij twee kanttekeningen bij. Ten eerste merken wij op dat de in de BC2007 voorgestelde optimaliseringen (t.a.v. de tunnelverlenging e.a.) dan volledig moeten worden doorgevoerd. Ten tweede is een volledig en voldragen marktonderzoek naar de marktvraag en –prijzen ten behoeve van de gebiedsontwikkeling alsnog nodig.

8. Is de samenwerkingsovereenkomst duidelijk over inbreng van nieuwe elementen in het project en over het in beeld brengen van de consequenties hiervan.
De samenwerkingsovereenkomst is duidelijk waar het gaat om de inbreng van extra eisen door partijen. Onduidelijk is hoe om te gaan met schuurvlakken (effect van infra-ontwikkelingen op gebiedsontwikkeling v.v.) en hoe om te gaan met exogene factoren (prijsstijgingen). Onvoldoende duidelijk is aangegeven hoe moet worden omgegaan met het taakstellend karakter van de budget en meer in het bijzonder, hoe om te gaan met tegenvallers die niet het gevolg zijn van doelbewuste scopewijzigingen.

9. Hoe is invulling gegeven aan de afspraken uit de samenwerkingsovereen-komst/ businesscase 2005
In strijd met de samenwerkingsovereenkomst zijn scopewijzigingen niet voorgelegd aan de bevoegde organen Voorts is het opstellen van nieuwe financiële overzichten tot aan de BC 2007 niet altijd gebeurd.

10. Hoe is de besluitvorming in de Stuurgroep, in relatie tot de samenwerkingsovereenkomst, tot stand gekomen, op basis van welke afwegingen.
De besluitvorming in de Stuurgroep is vanaf eind 2005 steeds meer tot stand gekomen in het licht van de bestuurlijke dynamiek rondom het project

Theo: Zoals bijv. het Verkeerscirculatieplan, de parkeergarage of de Noordschuif. En bij besturlijke dynamiek denk ik ook aan de onderlinge verhoudingen in het project en de stuurgroep.

11. Is de risico-inventarisatie door de Stuurgroep vastgesteld en zijn de maatregelen die voortvloeien uit de risicoanalyse door de Stuurgroep tijdens het proces gehanteerd.
De risico-inventarisatie heeft slechts in zeer beperkte mate geleid tot sturing vanuit de Stuurgroep.

12. Hoe zijn eventuele (financiële) meevallers ingezet en is dit gebeurd conform de samenwerkingsovereenkomst.
De SOK bevat artikelen over hoe om te gaan met meevallende opbrengsten. Deze zijn nooit geactiveerd. Dat is verklaarbaar gezien het tegen elkaar wegstrepen van meevallers en tegenvallers.


Ik zet de rest van de bevindingen van de audit er maar even bij: De Stuurgroep is van veel financiële ontwikkelingen in het project op de hoogte gebracht, maar heeft hiervan steeds slechts een gefragmenteerd en in beweging zijnd overzicht gehad. Zichtbaar is dat diverse financiële meevallers (BTW, Noordschuif) daardoor steeds in het achterhoofd zijn gehouden en in de beeldvorming afgezet tegen meerkosten en tegenvallers.

13. Is de raming tijdens het proces bijgesteld op basis van de besluiten van de Stuurgroep, wat is de invloed hiervan geweest op de geraamde tekorten en is de Stuurgroep hierover geïnformeerd.
Geconcludeerd wordt dat informatie m.b.t. infrastructuur en gebiedsontwikkeling onder handbereik was van de stuurgroep en daar ook, zij het gefragmenteerd, aanwezig is geweest. Doordat men in 2006 genoegen heeft genomen met de verkenning actualsiatie BC2005 die niet compleet was, is de kans voorbij gegaan om geïnformeerd te raken over de tekorten.


Theo: In het auditrapport zelf staat:
Zowel aangaande de infrastructuur als de gebiedsontwikkelingen zijn er geen nieuwe ramingen vastgesteld door de Stuurgroep. Op beide gebieden is in 2006 en 2007 informatie aanwezig die een behoorlijke impact heeft op de BC als geheel. Aangezien een daadwerkelijke actualisatie op zich laat wachten tot 2007, is deze informatie niet verwerkt in de Stuurgroep. Wij concluderen dat informatie onder handbereik was van de Stuurgroep, en daar ook – zij het gefragmenteerd – aanwezig is geweest. Doordat men in 2006 genoegen heeft genomen met de verkenning actualisatie BC2005 die niet compleet was, is de kans voorbij gegaan om geïnformeerd te raken over de tekorten.

14. Zijn de randvoorwaarden/uitgangspunten van het project strikt bewaakt, zijn voorgestelde wijzigingen geanalyseerd op beheersbaarheid en zijn de consequenties van deze wijzigingen in beeld gebracht.
Het bewaken van de randvoorwaarden van het project als geheel heeft niet heeft kunnen plaatsvinden, omdat financieel overzicht ontbrak.


15. Heeft de Stuurgroep maatregelen getroffen om tijdig te kunnen sturen op externe invloeden en ontwikkelingen.
Het nemen van een besluit om alle informatie te verwerken in een integraal nieuw beeld van de businesscase heeft niet plaatsgevonden.

16. Heeft besluitvorming plaats gevonden conform de planning en conform de uitgangspunten van de samenwerkingsovereenkomst.
De besluitvorming in de Stuurgroep volgt uiteindelijk de dynamiek van het project en de ontwikkelingen in Rheden/ Dieren. Hoewel daarmee de initiële planning uit de samenwerkingsovereenkomst niet langer geldt – deze is immers door de stuurgroep aangepast – wordt dit op zichzelf niet als tekort gekwalificeerd.

En daar voegt het audit-rapport zelf nog aan toe:: Het hoort immers bij de planfase van een project dat zaken veranderen. Het is aan bestuurders om daar op een adequate wijze mee om te springen. De SOK is daarbij een belangrijk richtinggevend document, maar geen in beton gegoten kader.


Onderstaand het volledige document. Klik op een afbeelding om te vergroten.
De laatste twee pagina's betreffen de algemene conclusies.








Steegse Vertellingen - 15. Burgerverzet

Sommige bewoners van het plangebied waren al eerder geconfronteerd met de minder aangename kanten van het project. De Wet Voorkeursrecht Gemeenten was van toepassing verklaard om de benodigde percelen op te kopen en speculatie tegen te gaan. Daarbij werden bewoners soms op een kille onaangename manier verrast met de mededeling dat zij hun woningen eerst aan de gemeente moesten aanbieden en dat zij tezijnertijd hun woningen moesten verlaten. De gemeente veronderstelde daarvoor ook begrip bij de bewoners. De wereld op zijn kop.

Vanaf 2004 nam de kritiek uit de bevolking op de inhoud van de plannen toe. Eerst vooral van bewoners uit de directe omgeving van het plangebied, van individuele ondernemers, de Dieren door ’t Lint (toen nog inclusief de Belangenvereniging Dieren e.o.) en van Comité Dieren-Zuid.

Na het bekend worden van het Verkeerscirculatieplan en de Stedenbouwkundige schets zwelde de kritiek aan. In de loop van 2005 ontstonden overal stichtingen en comités die zich ieder vanuit hun eigen perceptie en belang teweer stelden tegen de plannen.
De bezwaren stroomden dan ook binnen. Boeren, burgers, buitenlui, ondernemers, mede-
overheden, de klankbordgroep en andere organisaties. Ze hadden allen zware kritiek op de plannen. Van de boeren in de uiterwaarden tot aan de gemeente Brummen, van inwoners in Ellecom, Dieren en Spankeren en Eerbeek, Bijna iedereen in de directe en wijde omgeving maakte zich zorgen over dit project.

Knelpunten bij de Spankerenseweg, de Kanaalweg, de Burgemeester Willemsestraat, de Burgemeester de Bruinstraat, Harderwijkerweg en rond Calluna,, verhoogde ligging van de spoorbaan, de autotunnnel, het station, de parkeergarage, de ruimtelijke invulling van het gebeid, het aantal woningen etc. Letterlijk op alle onderdelen van de plannen was iets aan te merken. Zelfs de klankbordgroep voelde zich in de maling genomen.

Eind 2005 werd een voorlopig hoogtepunt bereikt. Binnen twee maanden nadat het verkeerscirculatieplan ter inzage was gelegd kwamen op dit VCP alleen al bijna 1500 reacties binnen.. Het merendeel vergezeld van voorstellen ter verbetering van de plannen. De suggesties varieerden van het behoud van de huidige situatie met enkele kleinere aanpassingen tot aan compleet uitgewerkte plannen. Zonder de andere plannen tekort te willen doen noem ik hier het plan Roskam.

De grote opkomst bij de raadsavond van 17 november in het Rhedens maakte nog eens duidelijk hoe ongerust de bewoners waren. Insprekers drongen aan op uitstel van het Verkeerscirculatieplan, beter invulling van de Stedenbouwkundige schets, onafhankelijk onderzoek naar alternatieven en op het beter betrekken van de bewoners bij de uitwerking van plannen.

Uiteindelijk zou dit leiden tot uitstel van een besluit over het Verkeerscirculatieplan en de Stedebouwkundige Schets. Een succes voor de bewoners.

Roskam en de overheid
De gang van zaken rond het plan Roskam illustreert hoe overheden met hen onwelgevallige plannen omgaan en hoe het een speelbal werd van de politiek.

Het “plan Roskam” nam een speciale plaats in. De gemeente voerde een “quick-scan” uit waarin het plan ontkracht werd. Als doekje voor het bloeden uitte de projectorganisatie zich positief over de aansluiting op de Kanaalweg oostelijk van het kanaal.
Op verzoek van de gemeenteraad werd na het aannemen van een motie van raadslid dhr. Uithof van D66 een “second opinion” gevraagd aan bureau Haskoning.

Deze second opinon was wel iets positiever. Naast de oplossing voor de Kanaalweg werden ook de doorstroming van het verkeer op de gelijkvloerse kruisingen en een licht verminderde geluidshinder als positief beoordeeld. Hiervan is later niets meer in de plannen terug te vinden. Bovendien kun je de vraag stellen hoe objectief een bureau kan zijn dat voor een belangrijk deel afhankelijk is van overheidsopdrachten.

Voor de goede orde: Jaap Uithof had geen bijbedoelingen met zijn motie. Hij wilde een zuivere afweging van het plan zodat de raad een goede keus kon maken.

Bij de commissievergadering van 8 december 2005 maakte gedeputeerde van de provincie Marijke van Haaren het karwei af. Zij kwam vertellen dat de provincie de Kanaalweg-optie van de heer Roskam niet zag zitten. Ja, misschien veel later pas, na 2015.

Exit plan Roskam

donderdag 28 februari 2008

Combibad in Rheden?

Nou zeg, ik word helemaal op m’n wenken bediend. Bureau Hopman Andres Consultants (H*AC) heeft de zwembadbehoeften in de gemeente Rheden onderzocht. Deze toekomstvisie wordt aanstaande dinsdag in de gemeenteraad gepresenteerd. Het bureau ziet centraal in de gemeente, bij de Hangmat, een combibad, een combinatie van een overdekt bad en een openluchtbad voor zich. Ze komt zoals ze op haar website zegt tot die visie na een “uitgebreide demografische analyse en marktscan”.

Een mooie opsteker voor de zwemverenigingen in de gemeente.
Een zwemsportaccomnodatie is gezien de behoefte die er is (de zwemclubs die van Nieuwland gebuik maakten hadden ’n dikke 800 leden) broodnodig. Na de sluiting van Nieuwland moeten deze clubs met kunst- en vliegwerk hun veel van hun trainings- en wedstrijduren in baden rondom de gemeente vullen.

Nu is het de vraag wat de gemeente hier voor over heeft. De privatisering van Nieuwland leidde tot een deceptie en ik mag er toch van uit gaan dat de plaatselijke politiek nu wel genezen is van dit soort escapades.Ik schat in dat met een meerderheid van Gemeentebelangen, de SP en de PvdA in de raad de prvate exploitatie van de baan is en dat de gemeente zelf de verantwoordelijkheid voor het bad neemt.

Maar ja, een advies of een onderzoeksresultaat is nog steeds alleen papier. Er ligt nog geen zwembad. Dus voorlopig is het pluimpje voor Hans Elsenaar nog klein. Het klinkt goed. Nu de rest nog. Maar dat moet volgens mij geen probleem zijn.
Ik kan er dinsdag niet bij zijn maar ik hoor ongetwijfeld hoe het eruit gaat zien.

Daarnaast is er nog 'n puntje: Hoe zit het met de financiële afwikkeling van zwembad Nieuwland? Wanneer wordt daar iets over bekend? Hans Elsenaar, stuur me daar 'ns 'n mailtje over. Interesseert me. En mijn lezers ook.

Advies stuurgroep beëindiging Hart van Dieren

De stuurgroep Hart van Dieren heeft vorige week aan Gedeputeerde Saten formeel geadviseerd om de samenwerkingsovereenkomst tussen gemeente, provincie en ProRail te ontbinden en de stuurgroep per 13 februari op te heffen. De stuurgroep zal nog wel zorgen voor de afhechting van het project dwz de financiële afwikkeling en het overdragen van de kennis aan de nieuwe projecten van gemeente en provincie. Gestreefd wordt om het project per 15 mei op te heffen.

Daarnaast wordt geadviseerd om alvast een overlegstructuur tussen gemeente en provincie op te starten voor de onderlinge afstemming van deze vervolgprojecten en te komen tot een herdefinitie van het vervolgproject (van de provincie naar ik aanneem, het is immers een advies aan Gedeputeerde Staten).

Ik adviseer de stuurgroep ten sterkste om een nauwkeurige financiële verantwoording af te leggen. Hoeveel geld is er uitgegeven, aan wie, door wie, ten laste van welk deelbudget, wanneer en waarvoor.

Over aftreden of opstappen van stuurgroepleden wordt niet gesproken. De gedeputeerden, van Haaren en Verdaas, voorzitter respectievelijk lid van de stuurgroep, kunnen leunen op een comfortabele meerderheid in Provinciale Staten.

In dezelfde brief vraagt de stuurgroep aan Gedeputeerde Staten om de standpunten van de stuurgroep die zijn verwoord in de notities “Standpunt stuurgroep inzake auditrapport Hart van Dieren” en “Standpunt stuurgroep inzake rapportage van het Atelier” over te nemen.

Beide documenten zal ik apart behandelen.

Onderstaand de volledige brief “Beëindiging huidig project Hart van Dieren”

Klik op de afbeeldingen om te vergroten.



Steegse Vertellingen - 14. Opgestapt

De motie van Joop Kock was prima. Wij wilden dat deze alsnog bekend zou worden en in de raad zou worden behandeld.

De behandeling van het Verkeers Circulatie Plan en de Stedenbouwkundige schets stond in december op de rol. Ik wilde het conflict niet uitvechten over de rug van Hart van Dieren maar ook niet te lang wachten. Het meest geschikte moment was daarom de begrotingsraad in november. Er was dan bovendien genoeg aandacht van pers en publiek.

De motie van Joop werd geactualiseerd en wij dienden hem in bij de begrotingsbehandeling op 7 en 8 november.

Ik was benieuwd welke partijen vóór de raadsadviseur zouden stemmen. Met andere woorden welke partijen serieus grip op het proces wilden krijgen. En ik wilde publiekelijk laten weten dat de VVD en het CDA tegen een raadsadviseur waren. Ik verwachtte het niet maar als het CDA of de VVD alsnog voor een raadsadviseur waren geweest dan waren we in de coalitie gebleven.

De motie werd met 15 stemmen vóór en 11 stemmen tégen verworpen De PvdA, Groen Links, D66, de Christen Unie en Leefbaar Rheden waren vóór een raadsadviseur.
CDA, VVD en Gemeentebelangen waren tegen.

Wij hadden het met deze coalitie gehad en wij stapten eruit.

Wij waren het al langer niet eens met de koers die voor wat betreft “Hart van Dieren” wordt gevolgd. De raad moest meer grip op het project krijgen, Linksom of rechtsom. En dat was ons niet gelukt.

Wij konden niet langer verantwoordelijk zijn voor het gevoerde beleid.

De gemeente Rheden had voor Hart van Dieren een zware hypotheek afgesloten. Vanaf dat moment hebben wij tegen de besluiten over Hart van Dieren gestemd.

De gang van zaken leidde ook tot het aftreden van wethouder Kees Hermsen die namens Leefbaar Rheden in het college van B&W zat. Hij was het eerste politieke slachtoffer van het project. En hij was onschuldig. Hij had in het college geen enkele bemoeienis met Hart van Dieren.

In de raadsvergadering van 29 november werd nog eens uit de doeken gedaan hoe een en ander zich had voltrokken. Op de dinsdagmiddag voor de raadsvergadering waren Pedro Canters (PvdA), Hein de Gooijer (CDA) en Pauline Doornbos-Vroom (VVD) namens het college verzocht om iets voor de raadsvergadering op het gemeentehuis te verschijnen. Zij hebben toen gesproken met de de wethouders Hollemans (VVD) en Jansen (CDA).

Canters: “Alledrie de voorzitters hebben toen zeer nadrukkelijk gevraagd waar de voorzitter van Leefbaar Rheden was. De voorzitter van Leefbaar Rheden bleek niet voor dat overleg te zijn uitgenodigd. Wij hebben daarover onze verbazing en onthutsing uitgesproken, wij waren daarover “not amused”. Als klap op de vuurpijl heeft Leefbaar Rheden toen moeten constateren dat de voorbereide motie niet door het CDA en de VVD werd gesteund, hoewel zij daarop in eerste instantie wel hadden gereageerd. Om vijf minuten voor half acht, dus vijf minuten voor de aanvang van de raadsvergadering, trokken die partijen hun steun voor die motie in.”

Motie raadsadviseur Hart van Dieren (ingediend op 7/8 november 2005)
“De raad van de gemeente Rheden, in vergadering bijeen op 8 november 2005;

overwegende:

- dat het project Hart van Dieren gezien zijn omvang en complexiteit een zorgvuldige controle van de zijde van de raad noodzakelijk maakt;

- dat die controle een zeer specifieke expertise veronderstelt waarvan niet verwacht kan worden, dat die (in voldoende mate) aanwezig is binnen de raad;

- dat soortgelijke overwegingen gelden waar het gaat om de uitoefening door de raad van zijn kaderstellende taak en het hem toekomende budgetrecht ten aanzien van dit project;

besluit tot het aantrekken van een raadsadviseur Hart van Dieren, onder de navolgende condities:

1. taakstelling en profiel;
de raadsadviseur heeft als kerntaak ten behoeve van de raad te beoordelen of de projectorganisatie en vervolgens het college:

- alle voldoende alternatieven heeft afgewogen;

- heldere en passende keuzecriteria heeft gehanteerd (waartoe in ieder geval steeds behoort: het wegen van het oordeel/gevoelen van omwonenden en andere direct betrokkenen);

meer in het bijzonder geeft de raadsadviseur een oordeel over en brengt in samenhang daarmee een advies uit aan de raad over:

- de uitwerking van de plannen: past die binnen de begroting en de toerekening van de kosten aan de verschillende onderdelen (spoor, weg en bebouwing)?

- de risico’s (financieel, juridisch en milieutechnisch);
* zijn die in voldoende mate ingeschat?
* zijn maatregelen getroffen ter voorkoming van het manifest worden van risico’s?

- de rapportages aan de raad en de besluiten die op grond daarvan worden voorgelegd:
* zijn die correct en voldoende helder?
* wordt de raad in voldoende mate in staat gesteld die besluiten te toetsen aan kaders en criteria?
* wordt de raad in voldoende mate in staat gesteld (de risico’s van) uitstel af te wegen?

- over de signalering en belangrijke, niet omkeerbare stappen in het proces;

- over de gevolgen voor de omgeving tijdens de bouw: overlast, planschade e.d.;

- over de communicatie met de omgeving;

gegeven deze taakstelling zal de raadsadviseur in het bijzonder deskundig zijn op twee terreinen:
* stedenbouwkundig: inrichting plangebied, verkeersafwikkeling e.d.;
* processturing: naar/door raad en omwonenden en in afgeleide zin (overheids)financiën;

2. tijdinvestering en budget:
- vooralsnog wordt uitgegaan van een tijdinvestering van ca. 24 dagen in 2006;

- het college wordt verzocht om een voorstel ter dekking te doen, waarbij het de raad in overweging geeft de dekking te vinden in de businesscase Hart van Dieren;

3. wervingsprocedure, intake en begeleiding:
een beperkt aantal raadsleden – voor zover mogelijk met (enige) deskundigheid op dit terrein – wordt verzocht om:

- een selectiecommissie te vormen die een wervingsprocedure opstelt en uitvoert;

- in het vervolg te fungeren als aanspreekpunt voor de raadsadviseur;
de griffie coördineert en ondersteunt ook anderszins daarbij;

de griffie wordt verzocht om een voorstel voor de selectie en aanstelling van de raadsadviseur op te stellen, die in de raadsvergadering van december 2005 kan worden behandeld;

en gaat over tot de orde van de dag.”

woensdag 27 februari 2008

Steegse Vertellingen - 13. Geflikt

Er waren geen afwijzende reacties op de motie binnengekomen. Ook niet van het CDA en de VVD. De PvdA zou als ontwerper van het voorstel de motie indienen.

Ik ging dan ook vol vertrouwen naar de raadsvergadering van 6 juli en ik had een mooie tekst voorbereid waarmee ik uiting zou geven aan onze tevredenheid over het volledig herstelde vertrouwen tussen de coalitiepartijen.

Als er een motie wordt ingediend op een onderwerp dat niet op de agenda staat dan wordt dat vooraf of uiterlijk aan het begin van de vergadering door de indieners medegedeeld. De burgemeester vroeg bij de opening of er nog fracties waren die een mededeling wilden doen. Zo’n expliciete vraag wordt anders zelden gesteld. Achteraf realiseerde ik me dat zij, als lid van het college, van de motie moet hebben geweten. Blijkbaar verwachtte zij dat de motie zou worden ingediend of dat er een verklaring voor het uitblijven van de motie zou komen.

De PvdA verzocht daarop om een schorsing voor overleg met zijn fractie. Na de schorsing kwam fractievoorzitter Canters met de mededeling dat de PvdA geen wijziging van de agenda wilde.

De vergadering werd een paar keer malen geschorst waarbij ik diverse raadsleden van de andere coalitiepartijen met elkaar in conclaaf zag gaan. Ik begreep er helemaal niets meer van. Waar bleef die motie?

De motie bleef uit en tijdens het verdere verloop van de vergadering ontstond er een kribbige stemming. Langzamerhand werd me duidelijk dat er iets was gebeurd was maar ik had nog steeds geen flauw idee. Daar kwamen we pas achter toen de PvdA tijdens een lange schorsing ons inlichtte dat er geen motie zou komen.

VVD-wethouder Johan Hollemans en CDA-wethouder Jan Jansen hadden zich namens het college met de gang van zaken rond de motie bemoeid. Met de fractievoorzitters van de PvdA, het CDA en de VVD was pal voor het begin van de raadsvergadering overlegd zonder dat wij daar iets van wisten. Wat daar precies is besproken weet ik niet maar er was in ieder geval besloten om de motie niet in te dienen.

Ik stond perplex. We waren geflikt. VVD, CDA en PvdA hadden zich door het college de wet voor laten schrijven. En pal voor de raadsvergadering trokken zij hun steun voor de motie in. Zonder dat aan ons mee te delen. Durfden ze waarschijnlijk niet.

Nu begreep ik ook de reden voor de aangevraagde schorsing aan het begin van de vergadering. De PvdA-raadsleden moesten nog worden ingelicht door Pedro Canters.

Raadslid Jaap Uithof van D66 voelde nattigheid. Op zijn vraag waarom de collegedragende partijen na de schorsing zo stil waren antwoordde ik “Wij zijn uitgepraat!” . En dat was ook zo. Ik had geen enkele behoefte om nog met zulke partners zaken te doen.

Er werd dus geen motie ingediend. Deze keer hield ik mij in. Ik wilde eerst weten hoe alles precies was gegaan. De raad zou pas weer in september bijeen komen. Genoeg tijd om alles op een rijtje te zetten.

De volgende dag kwam wethouder Johan Hollemans met een verklaring en hij verontschuldigde zich bij mij. Hij was ‘vergeten’ om mij ook uit te nodigen. Blijkbaar had hij tijdens het overleg bewoordingen gebruikt die niet bij de PvdA in goede aarde waren gevallen want hij verontschuldigde zich ook bij de PvdA. De PvdA scheen nog wat tegengesputterd te hebben maar had zich naar het lijkt onder druk van de anderen bij de beslissing om de motie niet in te dienen neergelegd.

Het viel me mee van de PvdA. Zij was boos op de VVD en het CDA. Ik had overigens altijd prima met de fractievoorzitter Canters op kunnen schieten. In de periode dat hij fractievoorzitter was had de PvdA ons altijd fair behandeld. Enfin, hij stelde aan mij voor om de VVD en het CDA een publieke draai om de oren te geven. Daarmee zouden we wachten tot na de zomervakantie. Zo gezegd,zo gedaan.
De PvdA had een nogal slap persbericht opgesteld dat in september werd uitgedaan. Daarin werd vooral de nadruk gelegd op de positieve rol van wethouder Jan Bart Wilschut en de PvdA inzake Hart van Dieren. Van een draai om de oren voor de VVD en het CDA was in de tekst weinig terug te vinden. Het interesseerde me niet echt meer.

Ree

Bijgaande foto ontving ik van mevrouw Braaksma.
Zij vermeld dat de foto van het ree vorige week maandag is genomen in een zijpad dat grenst aan een pad in het begin van het bos van het hondenlosloopgebied, bij de één na laatste parkeerplaats van het Rozendaalse veld. Is toen aangegeven (2e melder) bij de politie. Een eerdere melding was al gedaan door een medeheideganger c.q. hondeneigenaar, die het de zaterdagochtend ervoor al had gemeld. Eén van de honden van een andere heideganger, een Golden Retreiver, had er al in liggen rollen.
--------------------------
Oorzaak?
Ik kan het niet beantwoorden!
Als iemand met zekerheid de oorzaak kan aangeven dan hoor ik dat graag.
De relatie met de bomenkap is snel gelegd maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet. Er kunnen legio andere oorzaken zijn: ziekte, honden, 'n ongeluk ....
Het blijft een trieste aanblik.
--------------------------



Rozendaalse Veld - Boskap

Bijgaand nog enkele foto's van de boskap op het Rozendaalse Veld.
Ontvangen van mevrouw Braaksma.






dinsdag 26 februari 2008

Kap van ruim 30 ha bos op het Rozendaalse Zand (ingezonden)

De Commissie van Beheer van de Geërfden van het dorp Velp heeft mijn artikel inclusief de reacties daarop op de website van de Geërfden geplaatst. Vind ik prima.
De andere artikelen met onder andere mijn filmpjes en foto's van de bomenkap vond men blijkbaar minder interessant.

Gisteren en vandaag ontving ik ook enkele mails met informatie van het "comité"
(de benaming is van mij) dat zich tegen de bomenkap verzet.

Ik weet niet goed wat ik met een deel van die informatie aan moet. Ik ben
tegen de bomenkap maar ik blijf graag buiten de interne strijd van de Geërfden
zelf. Ik ben geen grondbezitter, een bezitloze, en zal er hoogstens over
berichten zonder mijn voorkeur uit te spreken.

Onderstaand artikel is geschreven door mevrouw Braaksma. Het vertegenwoordigt
haar mening. Voor alle duidelijkheid. Ik ben ook tegen de bomenkap maar met
de troubles binnen de Geërfden heb ik geen affiniteit. Beschouw het als een
ingezonden brief.

Kap van ruim 30 ha bos op het Rozendaalse Zand

Bezwaar
Ondergetekenden hebben met zo’n 100 handtekeningen van medestanders een bezwaarschrift ingediend bij Gedeputeerde Staten tegen de vergunning verleend door de Natuurbeschermingswet. Naast dit bezwaarschrift hebben we een voorlopige voorziening en een schorsing aangevraagd, waarop we als niet belanghebbend werden aangemerkt, alhoewel er zo’n 100 mensen hebben meegetekend, die daar iedere dag, soms wel een paar maal per dag wandelen.

Misleiding van de bevolking
Nadat dit werd afgewezen werd erover ons in de pers gesproken over: de dissidenten, of de twee van Velp. Voorbijgaande aan het feit dat we dit met zo’n honderd personen hadden ingediend. Als we meer tijd hadden gehad, hadden we wel duizenden handtekeningen kunnen ophalen. Maar die tijd kregen we niet omdat Gemeente Rheden pas eind augustus kwam met de mededeling: alles is rond, we hebben alle vergunningen binnen en we gaan 15 januari beginnen.
Wie geeft de pers dit soort misleidende informatie?
Wie heeft er baat bij de bevolking te laten denken dat er een groot draagvlak is voor deze verwoesting?
Wie heeft er baat bij de bevolking te laten denken dat het maar om een paar tegenstanders gaat?
Ons bleek dat de vergunning van Flora en Fauna wet nog niet eens was aangevraagd. Die is pas in januari aangevraagd. De vergunning van de Natuurbeschermingswet was pas in december 2007 aangevraagd. Weer pure misleiding.

De Gemeente Rheden praat naar buiten toe over het kappen van 17 ha bos. In haar eigen rapporten praat ze over 19-20 ha. Daarnaast wordt er nog eens door Natuurmonumenten een verzoek ingediend om aansluitend aan deze kap nog eens zo’n 10 ha te mogen kappen. We praten dus totaal over zo’n 30 ha.
Volgens het bestemmingsplan van de Gemeente Rheden mag er op het betreffende gebied niet gerooid of geplagd worden. Men schrijft dan ook aan Natuurmonumenten dat men geen vergunning krijgt. Maar, zeggen ze in diezelfde brief, we zullen het gedogen, met andere woorden: doe maar, we kijken even de andere kant op.

Inzage dossiers – Wet openbaarheid
Gemeente Rheden weigerde ons dossiers in te laten zien (Wet op Openbaarheid?). We moesten maar een brief schrijven, dan kregen we wel antwoord. Dat is ook gebeurd na een week. Waarom moet dat zo lang duren? Heeft men iets te verbergen? Of is men gewoon de burger aan het pesten?

Commissie van Beheer van de geërfden van Velp
Naast de misleiding van de Gemeente Rheden hebben we nog eens de misleiding door de Commissie van Beheer van de geërfden van het Dorp Velp. Toen bekend werd dat de Commissie van Beheer toestemming had gegeven aan de Gemeente Rheden om zeg maar 20 ha bos te kappen hebben we de Commissie van Beheer op de juiste wijze verzocht een bijzonder vergadering te beleggen. Dat weigerde de Commissie van Beheer. De Commissie van Beheer werd toen door onze advocaat aangesproken, waarna er op 17 januari een bijzondere vergadering is belegd. Ter plekke werd duidelijk dat de aanwezige geërfden verbolgen waren over het feit dat men niet gevraagd was te stemmen over de plannen van de Gemeente. Het bos waar het hier om gaat, staat omschreven in de schenkingsakte van 1921. Dit bos mag nooit gekapt worden. Dit bos was speciaal aangelegd om de zandverstuiving in te dammen. Om te voorkomen dat dit ooit weer zand werd, is deze clausule opgenomen.

De Commissie van Beheer gaf niet toe en bleef bij haar standpunt dat zij het recht hadden dit te doen. Hierna hebben wij met een aantal geërfden van Velp een kort geding aangespannen om de Gemeente Rheden te laten kappen met kappen. De uitslag hiervan is bekend, we werden niet-ontvankelijk verklaard.

Nieuwe biotoop?
Vandaag het 3e hert dood aangetroffen aan de rand van het honden losloopgebied. De eerste keer heb ik de politie gebeld. Ik werd keurig teruggebeld door de jachtopziener, die vertelde dat het nieuw beleid was om de dieren daar gewoon te laten liggen om de grond te verrijken met lijkenvocht, bloedresten etc. En dat aan de rand van het recreatiegebied. Mijn hond, geen jachthond, kwam met een groot bot van een halve meter aansjouwen. Overal bloed op de vacht en op haar bek. Walgelijk gewoon. Je kunt met goed fatsoen daar niet meer wandelen. Een aantal opgejaagde reeën aangetroffen op het losloopgebied. Er is echt goed over nagedacht. Aan de achterrand lopen de herten, reeën, vossen en zwijnen zich kapot tegen de afrastering van Natuurmonumenten. Deze dieren moeten dus naar rechts of links uitwijken. Wijken ze uit naar links, dan komen ze op het honden losloopgebied. Dus rennen ze weer terug naar die houtmonsters. Reeën en herten zijn zeer stressgevoelig, die overleven het dus niet. Men vernietigt dus de huidige biotoop om daar, zoals men zelf zegt, misschien weer iets moois voor terug te krijgen.

Natuurmonumenten die een kapvergunning vraagt voor ca. 10 ha bos op het Rozendaalse Zand en die reclame in m'n bus gooit, waarin men oproept: Plant een boom. Hoe durven ze!

Dus wat hebben we hier:

 Een Gemeentebestuur dat haar burgers niet tijdig informeert en heel stilletjes met een Commissie van Beheer regelt dat een artikel uit een schenkingsakte achteloos terzijde wordt geschoven, maar die publiceert: we hebben toestemming van de geërfden van Velp

 Een Commissie van Beheer die eigenmachtig optreedt, voorbijgaand aan de wensen van de geërfden van Velp.

 Een Gemeente die zegt, we hebben geen toestemming nodig, maar toch aan de Commissie van Beheer toestemming vraagt. Is er ooit een Gemeente geweest die geen toestemming nodig heeft maar toch toestemming gaat vragen?

 Een Commissie van Beheer die zegt dat ze geen toestemming hoeven te geven, maar toch toestemming geeft.

 Een Commissie van Beheer die haar eigen erfgoed verkwanseld heeft, een notarieel vastgelegde schenkingsakte met voeten treedt, door het grootste deel van de vergadering op 17 januari teruggefloten is en dan toch nog doorgaat haar leden dwars te zitten en de kap erdoor te drukken.

 Natuurmonumenten die zich stilletjes op de achtergrond houdt.

 Raad van State die meeheult.

 Gedeputeerde State idem dito.

 Minister Cramer van VROM, die pas weken na een brief van ons antwoord dat het in behandeling is.

 Minister Verburg, geen antwoord ontvangen.

 Prinses Irene College, nooit antwoord ontvangen.

 SP, Marijnissen, die vandaag pas heeft geantwoord dat we snel de rechter door onze advocaat moeten laten bellen op de voorlopige voorziening en schorsing, wat al lang is afgedaan.

 Gelderse Milieu Federatie, die niets voor ons doet

 Stichting Landroof, idem dito.

 De Bomenstichting, idem dito.

Iedereen heeft de mond vol van: we moeten onze bomen behouden. Al die mensen hebben we benaderd en niemand heeft iets gedaan. Hebben dan al die mensen dan alleen maar woorden tot hun beschikking. Waar blijven de daden? Want de daders zitten niet stil.

Wie zijn de voorstanders voor de zandverstuiving?
Als je voorstanders vraagt waarom ze voorstanders zijn, krijg je vaak als antwoord: we vinden het gewoon mooi, of nog zo'n leuke: vernieuwing!! Dus teruggaan naar de situatie van rond 1900 noemt men vernieuwing. Gaan we ook maar weer in plaggenhutten wonen!

Nieuw bestuur
Woensdag 27 februari a.s. om 20.00 uur is de jaarvergadering van de geërfden van Velp in zalencentrum Parkstaete, Parkstraat te Velp.
Voor het eerst sinds mensenheugenis zijn er tegenkandidaten voor 3 bestuursleden die hun ambtstermijn er op hebben zitten. Normaal gesproken zijn er geen tegenkandidaten en zitten bestuursleden jaren en jaren op dezelfde functie of schuiven door. Er is er zelfs een bestuurslid die net z'n 40 jarig bestuursjubileum heeft gevierd.
We zouden het liefst het hele bestuur zien opstappen. Want alle bestuursleden hebben boter op hun hoofd. Maar, we zullen in ieder geval deze 3 bestuursleden trachten te vervangen. we hopen hiervoor op de steun van de weldenkende bevolking van Velp. Geërfden van Velp, die het net zo betreurenswaardig vinden dat hun cultureel erfgoed is verkwanseld. Die ook een bestuur willen die haar leden betrekt bij belangrijke zaken, die haar mening vraagt, die het culturele erfgoed willen beschermen en behouden, die ook willen dat de schenkingsakte en de schenkingsvoorwaarden worden gerespecteerd en die ook graag willen dat de recreanten, samen met de hondenbezitters en hun loslopende honden, kunnen blijven genieten van dit prachtige gebied.

Terugbrengen in de staat hoe het was, kunnen we jammer genoeg niet.

Met vriendelijke groet,
Marja Braaksma

Steegse Vertellingen - 12. Accoord van Laag Soeren

Het was hard nodig dat de problemen in de coalitie eens flink werden uitgepraat. Op 29 juni 2005 kwamen de fractievoorzitters in Laag-Soeren bij elkaar ten huize van de fractievoorzitter van de VVD.
De PvdA, het CDA, de VVD en Leefbaar Rheden (wij) kwamen toen overeen dat we een raadsadviseur voor Hart van Dieren zouden aantrekken die de gemeenteraad kon begeleiden bij alle ontwikkelingen rond Hart van Dieren. Joop Kock (PvdA)zou een voorstel voor een motie van die strekking voorbereiden.

En inderdaad. Joop maakte een keurig voorstel. Er werd een ervaren adviseur gezocht die het klappen van de zweep kende, die alle aspecten van Hart van Dieren kon beoordelen en die de raad breed kon adviseren. Weliswaar geen strenge auditor maar de adviseur zou de volle breedte van het project bestrijken. Inclusief de visie van de bewoners. Wij vonden het een goed voorstel en waren dan ook erg blij.

Uit de concepttekst motie “Raadsadviseur Hart van Dieren” die bedoeld was om tijdens de raadsvergadering van 6 juli te worden behandeld.

De Raad van de gemeente Rheden, in vergadering bijeen op woensdag, 6 juli 2005,

overwegende:
o dat het project Hart van Dieren gezien zijn omvang en complexiteit een zorgvuldige controle van de zijde van de Raad noodzakelijk maakt,
o dat die controle een zeer specifieke expertise veronderstelt waarvan niet verwacht mag worden dat die (in voldoende mate) aanwezig is binnen de Raad,
o dat soortgelijke overwegingen gelden waar het gaat om de uitoefening door de Raad van zijn kaderstellende taak en het hem toekomende budgetrecht ten aanzien van dit project,

besluit tot het aantrekken van een raadsadviseur Hart van Dieren, onder de navolgende condities:

1. taakstelling en profiel

De raadsadviseur heeft als kerntaak om ten behoeve van de Raad te beoordelen of de projectorganisatie en vervolgens het College:
o alle voldoende alternatieven heeft afgewogen,
o heldere en passende keuzecriteria heeft gehanteerd (waartoe in ieder geval steeds behoort: het wegen van het oordeel/gevoelen van omwonenden en andere direct betrokkenen),

Meer in het bijzonder geeft de raadsadviseur een oordeel over en brengt in samenhang daarmee een advies uit aan de Raad over:
o de inrichting van het plangebied,
o de aansluiting van de plannen op de directe omgeving: verkeer e.d.,
o de uitwerking van de plannen: past die binnen de begroting en de toerekening van de kosten aan de verschillende onderdelen (spoor, weg en bebouwing)?
o de risico’s (financieel, juridisch en milieutechnisch):
• zijn die in voldoende mate ingeschat?
• en zijn maatregelen getroffen ter voorkoming van het manifest worden van risico’s?
o de rapportages aan de Raad en de besluiten die op grond daarvan worden voorgelegd:
• zijn die correct en voldoende helder?
• wordt de Raad in voldoende mate in staat wordt gesteld om die besluiten te toetsen aan
kaders en criteria?
• wordt de Raad in voldoende mate in staat wordt gesteld om (de risico’s van) uitstel af te
wegen?
o over de signalering van belangrijke, niet omkeerbare stappen in het proces,
o over de gevolgen voor de omgeving tijdens de bouw: overlast, planschade e.d.
o over de communicatie met de omgeving.

Gegeven deze taakstelling zal de raadsadviseur in het bijzonder deskundig zijn op twee terreinen:
o stedebouwkundig: inrichting plangebied, verkeersafwikkeling e.d.
o processturing: naar/door Raad en omwonenden,
en in afgeleide zin:
o (overheids)financiën.

maandag 25 februari 2008

Steegse Vertellingen - 11. In de steek gelaten

Wij voelden ons in de steek gelaten door onze coalitiepartners. Wij waren woedend en ik sprak in de raadsvergadering de woorden “Wij zijn tegen. Wij trekken hieruit consequenties en zullen ons beraden op onze positie in de coalitie”.

De rapen waren gaar. De vergadering werd op verzoek van de PvdA geschorst voor overleg.

De PvdA toonde begrip voor ons. Pedro Canters, fractievoorzitter van de PvdA,,deed naar mijn idee oprecht zijn best om ons in de coalitie te houden. Tijdens dat korte overleg gaven de PvdA, CDA en VVD aan dat zij de coalitie wilden behouden en dat er later gepraat kon worden over het aanstellen van een raadsadviseur. Ik vertrouw op een woord dat wordt gegeven. Zo ook nu. Voor ons was deze belofte voldoende. En wij hadden natuurlijk ook de positie van onze man in het college, Kees Hermsen, in ons achterhoofd. Hij had als wethouder niets te maken met Hart van Dieren en had part noch deel aan dit conflict.

Wij bleven dus in de coalitie. Achteraf had ik hier spijt van als haren op mijn hoofd. Alles was mis gegaan. Alles was in goed vertrouwen, maar wel ontzettend dom, door ons aangepakt.

Ik heb hier drie belangrijke fouten gemaakt. Ik had nooit vooraf met wethouder Wilschut over de motie moeten overleggen, laat staan de tekst naar hem toesturen.

Verder vertrouwde ik erop dat de raad haar rol serieus nam en inderdaad grip op het project wilde hebben. Die indruk werd nog versterkt door uitspraken van individuele raadsleden maar ook door de het eerdere pleidooi van de PvdA voor externe ondersteuning van de raad.

En tenslotte: Wij hadden gewoon ons hart moeten volgen en uit de coalitie moeten stappen.

In juni 2005 werd de samenwerkingsovereenkomst met ProRail en de provincie getekend. Daarvoor werden natuurlijk ook de raadsleden uitgenodigd. Ik liet verstek gaan. Ik had geen enkele behoefte om me aan te sluiten bij de feestende hotemetoten.

Steegse Vertellingen - 10. Plichtsverzaking

Bij de start van het project was de gemeentelijke investering voor het Hart begroot op € 11.345.000,- euro (= 25 miljoen gulden). Inmiddels was dit opgelopen tot € 14,2 miljoen. Deze avond werd nog eens een extra bedrag van € 1,2 miljoen uit de grondexploitatie gevraagd. Samen € 15,4 miljoen oftewel 36% meer dan de oorspronkelijke begroting.

Heel Nederland weet dat grote infrastructurele projecten de welhaast onbedwingbare neiging hebben om volledig uit de hand te lopen. Daarover was zelfs een parlementaire enquête uitgevoerd. Enkele aanbevelingen van deze enquêtecommissie had ik opgenomen in onze motie. De raad moest zijn controlerende rol maximaal kunnen invullen. Daarvoor wilden wij een protocol opstellen dat specifiek voor “Hart van Dieren” zou gelden. Ieder kwartaal wilden wij een gedetailleerde voortgangsrapportage.

Daarnaast moest het project regelmatig worden doorgelicht door een onafhankelijk externe partij. Wij hadden al diverse malen gesproken over de externe advisering en pogingen om grip op het project te krijgen. De door ons voorgestelde aanpak is heel normaal in de dagelijkse projectpraktijk en ik kon me dan ook niet voorstellen dat deze motie niet door de raad zou worden overgenomen.

Nou, daar voelde het college dus opeens niets voor. Vooral de externe controle lag zwaar op de maag. Wethouder Wilschut beloofde dat de raad in het vervolg via kwartaalberichten op een goede manier op de hoogte zou worden gehouden en hij vond de jaarlijkse toets van de gemeenteaccountant voldoende. Het college van B&W was immers mede verantwoordelijk voor de organisatie van het project en vond dat zij er al “bovenop” zat.

Onze coalitiepartners, het CDA, de VVD en de PvdA waren het roerend eens met de wethouder. Ook Gemeentebelangen, D66 en de ChristenUnie zagen er niets in. Alleen Groen Links steunde ons.

In mijn ogen onbegrijpelijk. Hiermee liet de raad haar kans op meer grip op het project te krijgen uit haar handen glippen. En ik ben nog steeds van mening dat de raad toen haar controlerende plicht ernstig verzaakt heeft.

Wij stemden dan ook, samen met Groen Links, D66 en Gemeentebelangen tégen de businesscase, het functionele programma van eisen, de samenwerkingsovereenkomst, de vrijgave van de financiën en de toevoeging van € 1,2 miljoen uit de grondexploitatie.

Wij voelden ons al een tijdje niet lekker in deze coalitie.

Wij hadden tijdens de hele periode waarin wij deel uitmaakten van de coalitie onze kritiek nooit onder stoelen of banken gestoken. Dat werd ons niet altijd in dank afgenomen.
Ook herkenden wij ons steeds minder in het beleid dat werd gevoerd. Ons dringende verzoek om een extern onderzoek naar de gang van zaken bij de deconfiture van de Stichting Werk & Scholing, waardoor wethouder Lammers was afgetreden, had geen gehoor gevonden
En er was in november 2004 tegen onze zin gekort op het wijk- en dorpsgericht werken. Toen twijfelden we al aan de coalitie.
De voornaamste reden waarom wij toch nog in de coalitie zaten was de alom geprezen wethouder Kees Hermsen die namens Leefbaar Rheden in het college van B&W zitting had en het prima deed.

zondag 24 februari 2008

Steegse Vertellingen - 9. De motie van mei 2005

De motie waar het om draaide.

De Raad van de gemeente Rheden, in vergadering bijeen op 31 mei 2005, sprekende over agendapunt 9, het voorstel betreffende Hart van Dieren

overwegende dat:
• aard, omvang en complexiteit van het Hart van Dieren rechtvaardigen dat invulling wordt gegeven aan het scheppen van omstandigheden en randvoorwaarden waardoor de Raad van de gemeente Rheden zijn functie als hoofd van de gemeente optimaal kan uitoefenen.

• geborgd moet worden dat de Gemeenteraad in alle komende fasen van het project zijn positie als controleur op een werkelijke goede manier kan invullen zowel waar het sturing en controle betreft als ten aanzien van de projectdoelen en de projectbeheersing.

besluit
• dit vorm te geven door de wijze van rapportage en verantwoording door het College van B&W aan de Raad van de Gemeente Rheden over het project Hart van Dieren gedurende de looptijd van het project aan een aantal voorwaarden te verbinden.

draagt het college van Burgemeester en Wethouders op:

• te garanderen dat de Gemeenteraad vroegtijdig betrokken wordt bij belangrijke besluiten en geïnformeerd wordt over opkomende feiten en risico’s die de uitkomsten van het project zowel materieel als financieel wezenlijk beïnvloeden. Een en ander zonodig in vertrouwelijkheid.

• iedere drie maanden een voortgangsrapportage over het project Hart van Dieren aan de Gemeenteraad aan te bieden.
Deze voortgangsrapportage omvat in ieder geval:
a. de ontwikkeling van de scope van het project ten opzichte van de huidige plan;
b. de ontwikkeling van de planning ten opzichte van het huidige plan;
c. de ontwikkeling van de financiën ten opzichte van het huidige plan;
d. de ontwikkelingen in de aan het project verbonden risico’s, de beheersing ervan en de mogelijke financiële gevolgen;
e. wat de Gemeenteraad verder moet weten.

Daarnaast worden in de voortgangsrapportage ontwikkelingen in of veranderingen van de doelstellingen van het project en de hiervoor noodzakelijk randvoorwaarden, zoals flankerend beleid, in aparte paragrafen vermeld en toegelicht.

• bij deze voortgangsrapportages dient periodiek, op basis van een nader te bepalen frequentie, een rapport te worden gevoegd met een oordeel over de kwaliteit en volledigheid van de informatie in de voortgangsrapportage en over de toereikendheid van de projectorganisatie. Bij de beoordeling van de toereikendheid van de projectorganisatie wordt in het bijzonder aandacht besteed aan de administratieve organisatie en de interne controle van het project.

• het rapport, zoals bedoeld in het voorgaande alinea, dient te worden opgesteld door een onafhankelijke externe auditor en wordt gelijktijdig met de voortgangsrapportage, als afzonderlijk document, aan de Gemeenteraad gezonden.

en gaat over tot de orde van de dag,

fractie Leefbaar Rheden,
M. Th. Kooijmans

Steegse Vertellingen - 8. Mei 2005

Mijn fractie, Leefbaar Rheden, maakte nog steeds deel uit van de coalitie. Onze eerste vertegenwoordiger in het college, wethouder van Zadelhof, was intussen opgevolgd door Kees Hermsen.

In de raadsvergadering van 31 mei werden de plannen behandeld.
Alle partijen zaten met grote vraagtekens en er waren vooraf honderden vragen gesteld en het was opvallend dat de Klankbordgroep zich toen al afvroeg wat haar rol was. Kennelijk voelde ze zich niet serieus genoeg genomen. En belangenorganisaties en bewoners kwamen in steeds grotere getale in het geweer.

Voor een goed begrip. Hoewel wij zeer kritisch waren op het project waren wij nog steeds voorstander. Wij maakten ons echter ernstige zorgen. De financiële onderbouwing was zwak, de raad had vrijwel geen grip op het project, de communicatie met de bewoners, de klankbordgroep en de raad moest beter, er was geen verkeerscirculatieplan en een stedenbouwkundig plan ontbrak.
Veel van onze zorgen werden gedeeld door de andere partijen maar wethouder Jan Bart Wilschut praatte alles recht.

Gemeentebelangen was sowieso tegen alle plannen. Groen Links en wij (Leefbaar Rheden) probeerden in enkele moties op voor ons belangrijke punten bij te sturen. Groen Links wilde een beslissing over de detailvulling van het functionele programma uitstellen. Deze motie vonden wij overbodig en wij steunden hem dan ook niet. De motie van Groen Links over formalisering van de rol van de klankbordgroep, een betere communicatie en een terugkeergarantie voor de bewoners van het gebied konden wij van harte onderschrijven.

Wij dienden zoals gezegd ook een motie in. Naast de financiële risico’s was al diverse malen gebleken, dat de raad onvoldoende grip op het project had. Daarover was al eerder uitvoerig in commissies en in de raad gesproken en onze zorg werd gedeeld door veel raadsleden.

Ik had met onze wethouder Kees Hermsen al eerder over onze zorgen en deze motie gesproken. Op zijn aanraden had ik daarover telefonisch contact opgenomen met Jan Bart Wilschut. Toen kreeg ik de indruk dat hij welwillend tegenover onze motie stond. Ik blij natuurlijk en op de ochtend van de raadsvergadering (31 mei 2005) mailde ik de motie naar hem zodat hij de tekst goed kon laten bezinken. Stom natuurlijk. Had ik nooit moeten doen. Daarmee gunde ik hem teveel tijd om zich voor te bereiden.

Steegse Vertellingen - 7. De verdwenen miljoenen

In de serie Steegse Vertellingen maak ik af en toe een uistapje. Om de context wat sprekender te maken. Zo ook vandaag

Tot in 2005 hebben de gemeente en de provincie in officiële stukken volgehouden dat aan aantal regionale partijen € 70 miljoen op tafel zou leggen. Daarvan zou de gemeente € 11,4 bijdragen en de provincie € 22,9 miljoen. De rest moest komen van andere regionale partners.
Daar is niets van terecht gekomen.

Het KAN zegde € 4,5 miljoen toe en een andere (overigens niet-regionale partij waarvan ik de naam niet kan noemen) droeg ook enkele miljoenen bij. De provincie en de gemeente hadden inmiddels hun bijdrage verhoogd zodat er uiteindelijk een bedrag van zo’n € 48 miljoen op de teller stond. Dat scheelde een dikke € 20 miljoen, Uitgaande van de eerdere uitspraken (zie boven) scheelde het zelfs € 35 miljoen.
Wat hadden we niet allemaal met het geld kunnen doen?

Het blijft een feit dat onderweg domweg tientallen miljoenen aan regionale bijdragen in nevel zijn opgelost. Een afdoende verklaring is nooit gegeven en tot op de dag van vandaag is niet duidelijk hoe men aan het oorspronkelijke bedrag van €70 miljoen kwam en waarom dat nooit is binnengehaald. Ik vermoed dat er helemaal geen € 70 miljoen aan regionale bijdragen was toegezegd maar dat men niet durft toe te geven. Dat zou namelijk betekenen dat er eens iemand (of misschien wel meer mensen) iets uit de duim heeft gezogen en dat zou politieke consequenties hebben. En dat willen we met zijn allen niet. Toch?
Het heeft mij altijd bevreemd dat buiten onze fractie geen enkele andere partij hier aandacht voor had. Waarom eigenlijk?

Die vraag lijkt me uiterst belangrijk. Als de toezeggingen van de overige regionale partijen (ten bedrage van zo’n € 35 miljoen) waren nagekomen dan had het oorspronkelijke plan, trein en weg beide onder het maaiveld, misschien kunnen worden uitgevoerd en waren veel afgeleide problemen een stuk minder geweest.

De complimenten

In de krant vrschijnen de laatste tijd regelmatig artikelen die je kunt beschouwen als reactie op eerdere berichten op mijn weblog. Vandaag ook weer.

In de Gelderlander stond een interview met de duo-voorzitters van zwemvereniging PFC (Poseidon Flamingo’s Combinatie). ’n Prima club trouwens. Mijn zoon heeft er jarenlang met veel plezier aan waterpolo gedaan.

Laatst schreef ik dat wethouder Elsenaar eens aan het werk moest gaan met zijn zwembadvisie. Hij is naar mijn idee inhoudelijk veel te onzichtbaar.

Ik wordt op mijn wenken bediend. In de krant laten de zwemclubvoorzitters optekenen “Wethouder Hans Elsenaar is goed bezig”(..)”Hij werkt aan een behoeftenstudie en het beeld dat wij ervan krijgen is heel constructief en positief”.

Kijk, dat doet mij deugd. Als Elsenaar mij op deze manier wil antwoorden vind ik dat prima. Als hij zo wil laten zien dat er wel degelijk gewerkt wordt aan die visie en vooral als hij de wens van PFC en de andere zwemverenigingen voor een goede sportaccomodatie vervult dan krijgt hij van mij een pluim op z’n hoed. ’n Hele grote!

Maar dan blijft de vraag. Hoe werkt het mechanisme nu. Vindt een journalist inspiratie op mijn weblog en gaat op zoek naar een mooi artikel, heeft iemand in het gemeentehuis de taak op zich genomen om mijn weblog af te speuren en op “subtiele“ wijze “antwoorden” te regisseren of is het allemaal gewoon toeval?

Ik beschouw het als ’n compliment. Politiek Rheden wordt serieus genomen.

zaterdag 23 februari 2008

Steegse Vertellingen - 6. Businesscase

In april 2005 werden ter afsluiting van de haalbaarheidsfase en als start van de planfase besluiten gevraagd over het samenwerkingscontract tussen gemeente, provincie en Prorail, het functioneel programma van eisen en de businesscase.

Dit was tevens de vuurdoop voor Jan Bart Wilschut. Hij volgde Ella Schadd op die burgemeester werd in Boârnsterhiem.

Mijn twijfels namen toe bij de behandeling van de businesscase. In februari was nog uitgegaan van € 126 miljoen terwijl dit nu (2 maanden later) ineens was teruggebracht naar € 104 miljoen .

Het ontbreken van gedegen risicomanagement en de vraag waarom alles onder verplichte geheimhouding werd behandeld voelden ook niet goed en brachten me nog meer aan het twijfelen. Bovendien kregen we in eerste instantie slechts een uittreksel van het Functioneel Programma van Eisen. Ook de koppeling met Havikerpoort beviel me niet. Instemming met Hart van Dieren betekende uiteindelijk ook te worden meegezogen in de plannen voor de Havikerpoort.

Ik was nog steeds voorstander van het project maar de manier waarop de gemeenteraad het proces in werd getrokken en het ontbreken van grip op het project begon mij te benauwen.

De voorbeelden van uit de hand gelopen projecten lagen voor het oprapen. Ik ben nog steeds gebonden aan geheimhouding maar ik kan wel zeggen dat deze businesscase aan alle kanten rammelde. Gaten waren gedicht met dubieuze aannames en er werden besparingen voorzien de gebaseerd waren op vage begrippen als efficiencywinst en marktdruk. De concurrentie op de markt zou ervoor zorgen dat de bouwkosten lager zouden zijn als geraamd. De opbrengsten van de geplande parkeergarage werden meegerekend en de bouw van 400 woningen en kantoren zouden ook een smak geld in het laatje brengen.

Kortom, het plan was niet meer het uitgangspunt voor de kostenraming maar de beschikbare gelden werden op creatieve wijze aan het plan aangepast. De relatie tussen het beschikbare budget en het plan was zoek maar dat kon toch niemand echt goed controleren en zeker de gemeenteraad niet.

Steegse Vertellingen - 5. Structuurplan

Mijn onrustgevoelens werden ook gedeeld door andere partijen. Tot nu toe had de raad voornamelijk aan de kant gestaan. De raadsleden konden niet meer aan de burger uitleggen wat er allemaal gebeurde en begon haar rol op te eisen.

In september 2004 was het voorontwerp Structuurplan Centraal Ontwikkelingsgebied Dieren ter inzage gelegd. Vooral individuele bewoners en het bedrijfsleven in het plangebied reageerden. Er kwamen 28 inspraakreacties maar daaruit sprak al wel grote bezorgdheid. De vaagheid van het plan, het ontbreken van een duidelijke visie op de verkeersafwikkeling en bezorgdheid over het behoud van woon- en dorpsfuncties waren de belangrijkste reacties.

In maart 2005 werd het structuurplan door de raad aangenomen. Bij de voorafgaande commissievergadering en de behandeling in de raad begonnen de bewoners en belangenorganisaties in Dieren zich nadrukkelijk te roeren. Na de eerdere inspraakreacties in het najaar van 2004 brachten belangenorganisaties en individuele bewoners brachten nog eens hun bedenkingen over. Men maakte zich zorgen over de verkeersafwikkeling, de parkeervoorzieningen, overlast tijdens de bouwperiode, de bebouwing van de het Hart en behoud van het stedebouwkundige aanzien, de financiering en de mensen en woningen die voor het project moesten wijken.

De PvdA stelde vast dat voor “Hart van Dieren” vanaf nu veel ingewikkelde onderwerpen aan de orde zouden komen en stelde voor om daarvoor de raad te laten ondersteunen door externe deskundigen.Later in het jaar zou de inzet van externe ondersteuning nog een belangrijke rol gaan spelen.

vrijdag 22 februari 2008

Stippels met bimbam

Zo af en toe wil ik wel eens wegdromen. Dan spring ik van de hak op de tak (als die er nog is dan). Zo’n avond heb ik nu ook. En bovendien ben ik nog steeds wat koortsig, moe en te lui voor een politiek onderwerp. Geen zin dus, gewoon wat gedachten, losse opmerkingen. Stippels met bimbam. En vroeg naar bed.
Morgen stort ik me weer op het Hart, Riviersteen of de Rozendaalse woestijn.

Wat doe ik eigenlijk met m’n blog? Wat wil ik ermee?

Veel mensen delen mijn kijk op een specifiek onderwerp. Sommigen zijn het zelfs zeer vaak met me eens. Anderen af en toe en men wil regelmatig de discussie aangaan. Hardstikke goed. Ben ik erg blij mee.

Maar niet altijd vallen mijn schrijfsels in goede aarde. Er zijn ook lezers die een totaal andere blik op de wereld hebben, zich geraakt voelen of zich verbonden voelen met degenen naar wie de kritiek is gericht. En vaak heb ik best waardering voor die mensen. Ik houd mezelf dan voor dat de mens en de rol die hij speelt verschillende zaken zijn. Lukt me soms aardig, af en toe ook niet. En dan zijn er ook nog figuren die gewoon niet pruimen wat ik zeg omdat ìk het ben die het zegt.

Heb ik volledig begrip voor. Mensen die het niet met me eens zijn mogen van mij, binnen de grenzen van betamelijkheid, roepen wat ze willen. Niet schelden of dreigen dus. Ik heb eigenlijk nog geen reacties hoeven verwijderen omdat ik de reageerder te ver vond gaan. Als ik kritiek geef moet ik ook kritiek kunnen ontvangen.

Ik krijg ook heel wat mails. Mail van mensen die niet via de weblog willen reageren, het eng vinden om dat via de weblog te doen of omdat reageren via de blog hen technisch niet goed afgaat. Of omdat ze hun reactie niet willen delen met anderen en een persoonlijk weerdwoord willen. Allemaal prima!
Maar er zijn ook extremere gevallen. Inmiddels zijn er pogingen geweest om de weblog technisch onderuit te halen. Dat is tot nu toe gelukkig niet gelukt. Maar ook verkapte dreiging komt voor.

Daarnaast wordt soms gedreigd met gerechtelijke actie. Ik ben juridisch niet onderlegd dus je kunt me ’n hoop wijs maken. Ik zoek dan ook een advocaat die me kan voorlichten en adviseren, 'n bloggocaat zogezegd. En ik denk dat ik ook maar 's bij een grote weblog m'n licht ga opsteken. Die mensen weten beter dan ik waar Abraham de mosterd haalt.

Ik wil met dit alles maar zeggen. Het is niet alleen het schrijfwerk wat tijd en energie kost. Geeft niks hoor, heb ik er allemaal voor over maar voor ’n simpele blogger als ik is het woekeren met de tijd. De schaarse uurtjes die ik beschikbaar heb, tussendoor, ’s avonds of in het weekeinde zijn dan ook goed gevuld.

Laat ik de draad niet kwijtraken en terugkeren naar de reacties. Vanaf nu zullen mensen die op de blog reageren een woordverificatie uit moeten voeren. Bij iedere reactie wordt gevraagd om een reeks letters in te voeren. Om spam of andere rotzooi te voorkomen.

Nou ik toch bezig ben. Ik ben best wel eens jaloers op m’n grote broers, de professionele blogsites die met een aantal schrijvers en een “backoffice” zo’n blog runnen. Ik draag ze overigens een zeer warm hart toe hoor want ik vind ze prachtig. En ik vermaak me met het afstruinen van het web op zoek naar collega-zwoegers met hun eigen weblog die net als ik politici en bestuurders een spiegel voorhouden of die hun hobby via het web wereldkundig maken. Die honderden, duizenden gedreven bloggers die met veel plezier aan hun weblog sleutelen.

Ik zou trouwens best wat groter wiilen. Pretenties zat Af en toe zal ik ook m’n mening over de provinciale of landelijke politiek of algemene maatschappelijke ontwikkelingen geven. Maar in Rheden en de regio is voorlopig nog genoeg te doen. Denk aan de Bomenkap, de woningbouw, Riviersteen of Hart van Dieren. Of wat berichten over iemand die uit andermans werk declameert. Inspiratie genoeg. En bijdragen van anderen stel ik zeer op prijs.

M’n blog is nogal sober en ik ben op zoek naar meer mogelijkheden.’n Andere indeling, eenvoudiger reactieverwerking, sneller laden van de blog, berichten beter groeperen, meer kleur in de postings of simpeler zoeken in de blog. ’t Is nu allemaal trouwens wel redelijk overzichtelijk. Heeft ook zijn charme.

En waar het me om begonnen is.

Ik heb het gevoel dat ik m’n steentje bijdraag aan een rechtvaardiger opener politiek. En dat geldt speciaal voor politiek Rheden. Dat bestuurders en politici niet altijd ongemerkt, ongezien, tersluiks grappen uithalen die ik persoonlijk niet zo waardeer. En niet alleen politici. Elders in de maatschappij gebeurt ook genoeg waar een vinger op gelegd kan worden.

Wat dat betreft is het web (g)een zegen voor ons allen!

Steegse Vertellingen - 4. Op stoom

Het project maakte langzamerhand ook steeds meer los bij de bevolking. Medio 2004 werd een informatiemarkt gehouden en de eerste reacties kwamen binnen. Bewoners van het plangebied waren al eerder plotseling geconfronteerd met het feit dat hun woningen voor het plan moesten wijken. Zij waren des duivels over de wijze van communiceren. Van hen werd door de gemeente begrip voor de plannen gevraagd. Een staaltje van overheidsdenken vanuit een ivoren toren en het zich moeilijk kunnen verplaatsen in de gedachtengang van burgers. De boeren hadden ook al hun bezorgdheid geuit over de ecologische poort bij de Hof te Dieren en de koppeling van Hart van Dieren met de Havikerpoortplannen.

Vanaf de begrotingsbehandeling in november 2004 kwam “Hart van Dieren” vaker op de raadsagenda. De gemeentelijke financiën stonden onder druk en het belangrijkste onderwerp waren de algemene bezuinigingen op de gemeentebegroting maar verschillende partijen vroegen ook aandacht voor “Hart van Dieren”. De VVD vroeg naar het draagvlak en de communicatie met de burgers en samen met Gemeentebelangen waren zij bezorgd over de financiële risico’s van het project. Zoals gezegd, het was geen vetpot en Groen Links wilde zelfs het hele project ter discussie stellen. Onze fractie maakte zich vooral zorgen over het gebrek aan aandacht voor de spoorlijn in de rest van de gemeente en over het wijk- en dorpsgericht werken .

In december 2004 werd de raad door de projectgroep op de hoogte gesteld over alle werkzaamheden die waren uitgevoerd en over het besluitvormingsproces.
Het contracteringsproces was gestart, het ontwerp was al een eind op weg, kostenramingen, structuurplannen en grondverwervingprocedures waren opgesteld, een verkeerscirculatieplan was in ontwikkeling en ga zo maar door.

De bevolking was niet vergeten. Er werd via nieuwsbrieven en een website naar de burgers gecommuniceerd en er was een klankbordgroep gevormd.

De gemeenteraad had in dit proces vrijwel volledig buitenspel gestaan. Er was al veel gebeurd en de trein was gaan rijden. Later bleek dat ie niet meer te stoppen was.

In deze periode begonnen B&W ook te trekken aan de financiering. De raad stemde in met het indexeren van de reserve voor het project. Hierdoor werd meer dan 1 miljoen euro toegevoegd aan het project . Ik begon me zorgen te maken over de financiering. En enkele partijen gaven nadrukkelijk aan dat hiermee nog geen instemming werd verleend aan het project zelf.

Het KAN zorgde in december 2004 voor een flinke tegenvaller. Er was op zo’n € 8 miljoen gerekend maar het KAN hield het bij een toezegging van € 2 miljoen direct en € 2,5 miljoen in 2008. De provincie kwam gunstiger uit de bus. Daar besloot men om het budget met € 6,5 miljoen te verhogen.

Ik had echter geen goed gevoel overgehouden aan de laatste ontwikkelingen en de twijfels sloegen toe. De gemeenteraad had naar mijn idee te weinig invloed en kreeg te weinig duidelijkheid. De raad kreeg af en toe brokjes toegeworpen en kon besluitjes nemen over het een en ander maar had niet echt invloed op de ontwikkelingen. Om meer duidelijkheid af te dwingen ben ik daarom in december 2004 schriftelijk expliciete vragen gaan stellen over allerlei onderwerpen. Blijkbaar erg moeilijk allemaal want ondanks herhaald aandringen kwamen de antwoorden pas in februari 2005 Dat bleek ook want men was nog aan het nadenken over de projectopzet, de onderlinge samenwerking, de planning, de controle en de risico’s. Wel werd de businesscase genoemd. De aanleg van de infrastructuur was op dat moment ( februari 2005) begroot op € 126 miljoen euro.

Steegse Vertellingen - 3. Het compromis

In december 2003 ging de raad akkoord met de financiering voor Hart van Dieren. Er werd definitief € 11.345.000, - voor het project gereserveerd.
Ook de Tweede Kamer zette door en eiste van de ministers een beslissing ten gunste van het project.

Uiteindelijk kwam in februari 2004 het verlossende woord. Het rijk zegde € 50 miljoen toe. Het college van B&W en de gemeenteraad waren er blij mee. Wethouder Ella Schadd had hiermee uitstekend werk verricht. Maar we zaten we wel met de acht-min variant die in 2003 in een alternatievenstudie door de projectgroep bedacht was.

Of de raad het en nou wel of niet met de gekozen variant eens was kwam niet ter sprake. Gemeente en provincie lagen in die periode immers nog volop in de clinch met het rijk en we moesten maar afwachten wat er uit de bus kwam.

Er is dus geen raadslid aan de keuze voor de acht-min variant te pas gekomen. Het werd allemaal bedacht buiten de gemeenteraad om. Dat werden we ons pas later bewust. En pas in 2005 heeft de gemeenteraad de alternatievenstudie te zien gekregen.

Ik vond het zelf prachtig en was een groot voorstander van het project. Dat had Rheden maar weer mooi geflikt. Het plan kreeg weliswaar niet het cijfer 10 maar een 8- was toch ook een ruime voldoende. Een mooi voorbeeld van manipulatie naar ik later begreep. Nu het concreet was begon het plan meer in de raad te leven. Het project werd omgedoopt naar Hart van Dieren (de naam “Hart voor Dieren” bleek al bezet door dierenvrienden), er werd verder gesproken over de financiën en de projectgroep gaf enkele presentaties zodat we ons een beeld konden vormen.

donderdag 21 februari 2008

Steegse Vertellingen - 2. De aanloop

Hart van Dieren is niet onder een gelukkig gesternte geboren. Door het schrappen van de noordoostelijke verbinding van de Betuwelijn die door de Achterhoek zou lopen werden de spoorproblemen afgewenteld op de bestaande spoorlijn op de noodwestoever van de IJssel. Daardoor werden de al langer bestaande verkeersproblemen in Dieren nog eens verergerd.

Daarop grepen provincie en gemeente hun kans. Er kwam een prachtig plan uit de bus waarin spoor- en wegverkeer ondergronds door Dieren wordt geleid. Bovengronds zou de ruimte worden benut om Dieren een nieuw hart te geven en het project kreeg al snel de naam Hart voor Dieren. Iedereen was enthousiast en de helden waren wethouder Alberse, gedeputeerde Johan de Bondt en de Tweede Kamerleden Jaap Jelle Feenstra en Nellie Verbugt.

Het project stond dus op de rails. De provincie Gelderland en de gemeente Rheden hadden echter buiten de Haagse waard gerekend. Het oorspronkelijke plan was niet bedacht in Den Haag en het werd in Den Haag dan ook onderuit gehaald. De ministers trokken hun toezeggingen in en zonder de steun van Feenstra en Verbugt (inmiddels niet meer in de Tweede Kamer) moesten De Bondt en Ella Schadd alle zeilen bijzetten om nog te redden wat er te redden viel.

In 2002 en 2003 was de koehandel over de rijksbijdrage voor het project nog in volle gang. De rijksoverheid eiste versobering van het plan en volledige ondertunneling van weg en spoor was ver weg. Dat vond de projectgroep onvoldoende en daarop is de alternatievenstudie uitgevoerd. In november 2002 zei projectleider Hombrink nog: "De aanleg van bijvoorbeeld alleen de autotunnel, zoals Kamp suggereert, is voor ons niet bespreekbaar. Logisch dat hij dat voorstelt, want dan kan het rijk de ondertunneling min of meer loslaten. Maar het brede draagvlak dat voor dit plan is ontstaan alsmede de bereidheid om de ondertunneling te financieren is juist gebaseerd op de totale ondertunneling (…) Met één tunnel los je slechts ten dele enkele problemen op. Maar ik ben ervan overtuigd dat als dit alternatief serieus ter sprake zou komen, de financiers afhaken. Voor ons is dit voorstel dan ook onacceptabel."

Ook de gemeenteraad liet zich niet onbetuigd. In moties werd aangedrongen op het nakomen van de toezeggingen die door de Tweede kamer bij het kabinet waren afgedwongen en kamerleden en ministers werden bestookt met brieven uit gemeente en provincie en uitgenodigd voor bezoeken aan Dieren zodat ze ter plaatse bewerkt konden worden.

Niemand vroeg zich af wat de rol van de raad in dit proces was. De raad werd in deze periode af en toe bijgepraat door de wethouder en nam alleen zijdelings beslissingen over de wet voorkeursrecht gemeente om percelen in het plangebied van Dieren te kunnen opkopen. Ik hield al wel de financiën in het oog. Het was me in 2002 opgevallen dat er een financieel gat van zo’n € 1,5 miljoen in de gemeentelijke reservering voor het project zat. Eerst na vragen van mijn kant kwam dit boven tafel.