Geef uw mening!
Stuur uw brieven, foto's, afbeeldingen, filmpjes of cartoons naar
theo.kooijmans@gmail.com
Maak het niet te bont. De redactie behoudt zich het recht voor om inzendingen zonder opgaaf van redenen te weigeren.

donderdag 28 december 2006

Theo Kooijmans wil nieuwe lokale partij (Artikel De Gelderlander - 28 dec. 2006)

VELP - Theo Kooijmans, ex­fractievoorzitter van Leefbaar Rheden, overweegt een terugkeer in de Rhedense politiek met ‘een goede lokale partij’.

„Ik schrik alleen terug als ik kijk naar de hoeveelheid werk die dan weer op mij afkomt. Maar de politiek trekt.”


Kooijmans wil mensen om zich heen verzamelen die een, zoals hij het formuleert, ‘con­structieve bijdrage kunnen leveren aan de plaatselijke politiek’. „Niet een partij die zoals Ge­meentebelangen voor de verkiezingen overal tegen was. En die nu als coalitiepartij een draai van 180 graden heeft gemaakt en bijna overal voor stemt”, zegt Kooijmans. Daarom wil hij zich ook niet bij deze partij aansluiten.

Zijn plannen bevinden zich in een prematuur stadium. Binnen een jaar wil hij duidelijkheid. „Of ik sluit me aan bij een be­staande partij – ik zou op dit moment niet weten welke – of ik begin een eigen partij waarin ik niet meer alles zelf wil doen. Ik moet mensen hebben die mij dingen uit handen kunnen nemen.”

Kooijmans heeft een vluchtig gesprek gehad met Jaap Uijthof, de vroegere fractievoorzitter van D66 in de Rhedense gemeenteraad. „Binnenkort neem ik contact met hem op.” Ook sluit Kooijmans niet uit dat hij Wim Pieper uitnodigt voor een gesprek. „Met hen zou ik iets kunnen gaan opbouwen.” Maar ten aanzien van Pieper, oud-wethouder en ex-fractievoorzitter van Gemeentebelan­gen, houdt Kooijmans enkele sla­gen om de arm. „Ik zal Wim in toom moeten houden.”

Over een naam voor een partij heeft Kooijmans al nagedacht. „Iets in de sfeer van Lokale Democratie of Democratisch Belang. Ik wil geen naam met Rheden erin, mocht de gemeente ooit fuseren met Rozendaal en/of Brummen dan moet je de naam weer veranderen.”

Kooijmans ziet zich zichzelf niet zo gauw aansluiting zoeken bij een bestaande, landelijke partij. „Ik voel er niets voor mij door een mededeling van bovenaf in een strak keurslijf te laten dwingen.”

Ik genoot van de gevechten in de raad (Artikel De Gelderlander - 28 dec-2006)

Theo Kooijmans wandelt tegenwoordig gewoon als burger door Velp. 'Dankzij onze wijkwandelingen bleven we met beide voeten op de grond staan.' Foto: Marc Pluim

Door BERRIE VAN HELDEN

Donderdag, 28 december 2006 - VELP -
Hartverwarmende reacties kreeg hij na de verkiezingsnederlaag. „Wij konden de kiezer er blijkbaar niet van doordringen dat wij als leefbare partij een eigen geluid hadden, dat haaks stond op andere leefbare partijen”


Hij heeft geen voet meer in het gemeentehuis gezet nadat hij door dramatisch verlopen verkiezingen totaal onverwacht afscheid moest nemen als raadslid. „De uitslag is als een mokerslag aangekomen“, zegt Theo Kooijmans, oud-fractievoorzitter van de partij Leefbaar Rheden, die in het niets lijkt te zijn opgelost.

„Hij kon het niet vatten“, vult zijn echtgenote aan. „Theo had absoluut niet verwacht dat hij met Leefbaar Rheden compleet uit de gemeenteraad zou worden geknikkerd.“

Kooijmans knikt. „Daarom heb ik nu eerst afstand van de politiek genomen. Maar een terugkeer sluit ik niet uit, het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Daar vind ik de politiek ook te leuk voor. Vier jaar lang heb ik een fantastische tijd gehad. Ik heb ook het gevoel dat ik echt iets heb kunnen toevoegen aan het functioneren van de raad. Je wordt betrokken bij problemen waarmee je in het dagelijks leven niet of nauwelijks te maken hebt en het verbreedt je blik. Bovendien is ijdelheid mij niet vreemd. De aandacht die ik kreeg, vond ik niet vervelend en het is leuk als er naar je wordt geluisterd.

De contacten met de burgers en de raadsvergaderingen mist hij. „Absoluut. Ik genoot van de gevechten in de raad. Ik stak mijn mening nooit onder stoelen of banken en dat leverde ook weleens aanvaringen op. Die horen erbij. Wel trad ik iedereen met respect tegemoet. Ook al waren er in mijn ogen raadsleden bij die de kantjes ervan af liepen.“

Kooijmans deed dat zeker niet. Samen met fractiegenoot Henk Hagen (‘Sinds de laatste raadsvergadering hebben wij geen contact meer gehad’) wandelde hij één keer per maand door een wijk in de gemeente Rheden. „Zeker dertig wandelingen hebben wij gemaakt. Zo kwamen we er achter wat er echt in een wijk speelt en wat mensen bezighoudt. Je praat over onbenullige, maar ook serieuze zaken. Het ging over struiken die niet werden kort gehouden, over hondenpoep maar ook over buurtoverlast. Deze gesprekken zorgden ervoor dat je als raadslid met je beide voeten op de grond bleef staan. Ik was bang dat je als politicus te veel vanuit een ivoren toren beslissingen zou nemen zonder te weten hoe de bevolking daar over zou denken. Die wandelingen waren wat dat betreft zeer waardevol.“

Kooijmans ontmoette zo tientallen Rhedenaren voor wie hij ook in de bres sprong tijdens een raadsvergadering. Waar waren die mensen op de dag van de verkiezingen? „Natuurlijk is het teleurstellend dat onze inspanningen niet zijn gehonoreerd. Ik denk dat ik per week tenminste dertig uur in het raadswerk stak. Elke avond en elk weekeinde was het raak. Dan is de uitslag een regelrechte deceptie.“

Kooijmans wijt dit deels aan het kortetermijngeheugen van de mensen. „Procentueel gezien hebben wij veel stemmen hebben gekregen uit de buurt waar wij vlak voor de verkiezingen nog folders hebben rondgebracht. Wij hadden in tegenstelling tot andere partijen helaas geen budget voor een grote propagandacampagne.“