In de raadsvergadering van 20 december 2022 heeft de Volkpsartij Politiek Rheden een Motie van Treurnis ingediend over de gang van zaken rond Crisis-Noodopvang in Dieren
Onderstaand ook de tekst die fractievoorzitter Theo Kooijmans daarbij heeft uitgesproken.
============
De Volkspartij Politiek Rheden betreurt de wijze waarin het college omgaat en is omgegaan met het besluit om voor de periodee medio december 2022 - medio maart 2023 80 COA-vluchtelingen in de vorm van Crisis Noodopvang te huisvesten op twee schepen voor de sluis in Dieren. Wij hebben zware kritiek op het besluit, de communicatie met belanghebbenden als de scouting en de omwonenden maar ook zetten wij vraagtekens rond het proces.
De fractievoorzitters werden bij de Crisis Noodopvang in juni 2022 in De Steeg door de burgemeester in een speciaal daartoe belegde bijeenkomst vooraf uitgebreid zijn geïnformeerd terwijl het deze keer bij een schriftelijke mededeling bleef. De vorm waarin dit belangrijke besluit met ons werd gedeeld versterkte bij ons de indruk dat het college een discussie met de raad over dit onderwerp zoveel mogelijk uit de weg gaat.
Op 8 december werden de omwonenden en de pers geïnformeerd.
In dat persbericht beweert de burgemeester dat er nog steeds dringend behoefte is aan plekken voor vluchtelingen. Nog geen week later meldt de staatssecretaris van asielzaken dat er op dit moment vele honderden, ja zelfs enkele duizenden, bedden in de noodopvang en de crisisnoodopvang onbezet zijn. Waren de veiligheidsregio en de burgemeester daarvan niet op de hoogte? Kennelijk is er totaal geen coördinatie binnen de asiel-beleidskolommen en het lijkt er veel op dat het fenomeen Crisis-Noodopvang een eigen organisatorisch leven is gaan leiden dat zichzelf in stand houdt.
De asielmigranten waar het hier om gaat zaten sinds eind september op vakantiepark Ackersate in Voorthuizen. Dus eind september 2022 was al bekend dat die noodopvang per einde december 2022 zou eindigen. Dan vraag ik me af waarom het de Veiligheidsregio Gelderland-Midden en het COA in de achterliggende maanden niet is gelukt een alternatieve oplossing op een andere locatie binnen de veiligheidsregio te vinden. Is er door en binnen de regio wel gezocht naar een andere locatie? Of was dat niet nodig omdat al langer duidelijk was dat de gemeente Rheden op een of andere manier de helpende hand zou toesteken? Kan het college daar helderheid over verschaffen?
De burgemeester vindt het gelangrijk dat elke gemeente haar steentje bijdraagt en zo ook de gemeente Rheden. Wij vinden dat Rheden al veel voor asiel-migranten doet. We hebben op dit moment een AZC in Velp en in de afgelopen tientallen jaren hebben we verschillende AZC’s in de gemeente gehad. Medio dit jaar hebben we ook al een Crisis-Noodopvang in De Steeg gehad. Wij vinden daarom dat de gemeente al genoeg steentjes bijdraagt. Daarom de vraag wat nu de motivatie en de exacte reden is waarom deze Crisis-Noodopvang opvang opnieuw en juist in de gemeente Rheden moet worden gerealiseerd? Waarom niet bij een andere gemeente in de regio? Dragen de andere gemeenten in de regio wel hún steentjes bij? Ik heb er al enkele malen naar gevraagd: wat is nu per regio-gemeente precies de bijdrage aan deze problematiek? En wat hebben zij dan in het verleden bijgedragen?
Wij waren afgelopen woensdag (14 dec.) bij de informatieavond in Dieren. Daar bleek dat veel omwonenden zich overvallen voelden door de mededeling over het voornemen voor deze noodopvang op deze locatie en de korte termijn waarop dit gerealiseerd wordt. Uit een aantal vragen bleek verder dat deze vorm van eenrichtings-communicatie een aantal omwonenden in verbouwereerde, soms zelfs verbijsterde staat achterliet.
Het persbericht van 8 dec. meldt ook dat de gemeente in “goed overleg” met de Scouting Dieren
de komst van de schepen gaat voorbereiden. Dat overleg kwam er, maar het
woordje “goed” lijkt me hier niet op zijn plaats.
Integendeel zelfs. Dat woordje “goed” mag u met een zeer stevige korrel zout
nemen Ik zou er eerder de kwalificatie “onthutsend” aan geven. Het bestuur van
de scouting werd zwaar onder druk gezet. Laat ik het er op houden dat het bestuur van de scouting-groep zich “sterk onheus bejegend” voelde en
dat pas na excuses van de burgemeester voor deze bejegening en bemoeienis van
het hoofd van scouting Nederland de plooien zijn gladgestreken.
Bij deze dienen wij daarom een motie van Treurnis over
de door mij beschreven gang van zaken.