Na 30 jaar gesodemieter, geouwehoer, gezeur en gezeik met onmachtige, onkundige, incompetente, elkaar tegenwerkende overheden, is de bom in Laag-Soeren gebarsten.
In hun wanhoop grijpen de Soerenezen naar het middel van de demonstratieve wegafsluiting. Dan komt er iemand met een kort lontje die op de demonstratie inrijdt. Vervolgens ontstaat er een volksgericht. Voor de ogen van kinderen.
30 jaar, 30 jaar, 30 jaar, 30 jaar, 30 jaar!!!!!
Waar is Nederland in ’s hemelsnaam mee bezig!!
Geef uw mening!
Stuur uw brieven, foto's, afbeeldingen, filmpjes of cartoons naar theo.kooijmans@gmail.com
Maak het niet te bont. De redactie behoudt zich het recht voor om inzendingen zonder opgaaf van redenen te weigeren.
Stuur uw brieven, foto's, afbeeldingen, filmpjes of cartoons naar theo.kooijmans@gmail.com
Maak het niet te bont. De redactie behoudt zich het recht voor om inzendingen zonder opgaaf van redenen te weigeren.
donderdag 17 september 2009
Erfrecht
Door: Joop Zijlstra
Een kop in Trouw: ‘Kritiek op loon van koningin’.
De kritiek komt van de hele oppositie.
Eindelijk zou ik zeggen. Toch lijken me de kosten van het koninklijk huis niet het meest belangrijk.
Ik verbaas me er over dat de hoogste post in ons land bij erfrecht toevalt aan één familie. Dát moet het onderwerp van bespreking zijn, lijkt me. Niet alleen bij de oppositie, maar ook bij de regeringspartijen.
In een democratisch land dient de functie van staatshoofd in principe open te staan voor iedereen. In een democratisch land moeten wij hem of haar kunnen kiezen. Niet bij acclamatie maar in normale verkiezing.
Zolang daarvan geen sprake is loopt ons land achter. Wat mij betreft komt er een spoedig einde aan de bordesscène als toppunt van discriminatie.
Joop Zijlstra
Ellecom
Een kop in Trouw: ‘Kritiek op loon van koningin’.
De kritiek komt van de hele oppositie.
Eindelijk zou ik zeggen. Toch lijken me de kosten van het koninklijk huis niet het meest belangrijk.
Ik verbaas me er over dat de hoogste post in ons land bij erfrecht toevalt aan één familie. Dát moet het onderwerp van bespreking zijn, lijkt me. Niet alleen bij de oppositie, maar ook bij de regeringspartijen.
In een democratisch land dient de functie van staatshoofd in principe open te staan voor iedereen. In een democratisch land moeten wij hem of haar kunnen kiezen. Niet bij acclamatie maar in normale verkiezing.
Zolang daarvan geen sprake is loopt ons land achter. Wat mij betreft komt er een spoedig einde aan de bordesscène als toppunt van discriminatie.
Joop Zijlstra
Ellecom
Dag Nel
De columns van Nel Son heb ik altijd met veel plezier gelezen. De puntige ietwat vileine stukjes over onze lokale politieke helden waren mijn favorieten De politici gaven zelden of nooit weerwoord. Je moet immers stilzitten als je geschoren wordt.
Ik stoorde me er behoorlijk aan dat ze zich verschuilde achter haar pseudoniem. Op die manier kon ze veel zeggen terwijl ze zelf buiten schot bleef. Ik vind het nogal een laffe manier van doen. Waarom niet open en bloot je mening geven zoals de meeste columnisten dat doen.
Eind vorig jaar noemde ze mij in haar stukje Hosanna! een gefrustreerd bijtertje die niet doorhad dat de uiterste verkoopdatum van het product Leefbaar al lang verstreken was. Een van de lokale bevlogen mafketels die het niet laten kan zijn vinger op te steken of op de zere plek te leggen. Dat was naar aanleiding van de commotie rond mijn kortstondige lidmaatschap van Gemeentebelangen en in dat stukje nam ze het op voor Piet Wubs, fractievoorzitter van Gemeentebelangen.
Ze had niet door dat ze met haar politieke opstellen zelf deel uitmaakte van dat selecte groepje mafketels. Maar goed. De felheid waarmee ze voor Piet Wubs opkwam verbaasde me echter. Zoals je weet heb ik niet veel op met Wubs, die meer opvalt als loopjongen van de VVD dan als raadslid voor Gemeentebelangen. Volgens mij woont ze bij Piet Wubs in de buurt en kent ze hem goed. En je komt nu eenmaal op voor je buren en je vrienden nietwaar.
Maar kennelijk heeft ze het nu bij de Regiobode verbruid. Haar stukjes in de serie Vakantiewerk 2009 eindigden steevast met een opmerking over Albert Lentink, de Dierense winkelier die zijn mening niet onder stoelen of banken steekt. Eenmaal knipte de uitgever zo’n opmerking uit het stukje zodat het niet in de Regiobode verscheen en de laatste column van die serie waarin Albert Lentink op de hak werd genomen werd zelfs helemaal niet geplaatst. Dat was me trouwens niet eens opgevallen. Ik had het stuk al op haar weblog gelezen en heb er in de krant niet bewust naar gezocht.
Ik dacht al dat Albert bij de redacteur geklaagd heeft en gehoor heeft gevonden. Ik heb 't daarom maar even bij hem geverifieerd. Hij bleek helemaal ondersteboven te zijn van die stukjes. Hij was niet boos maar hij begreep niet waarom ie door Nel Son op de korrel werd genomen. En hij had dat inderdaad kenbaar gemaakt bij de redacteur. Die bleek al langer met het idee te spelen om Nel Son te lozen. De sleet zat erop. Hij wil zijn blad vernieuwen en daarin is geen plaats voor Nel Son. Tja, zo gaat dat. Bovendien kost zo’n column geld. En dat zal de Regiobode ook best kunnen gebruiken.
Maar jammer blijft het. Ik zal haar stukjes toh missen. Het is te hopen dat de schrijfsels van Desiderius Antidotum, wel blijven. De columns geven nou net dat beetje sjeu aan de Regiobode waarmee het blad zich van de andere krantjes onderscheidt.
Net als veel anderen blijf ik nieuwsgierig naar de identiteit van Nel Son. De stukjes zijn goed geschreven maar als je, zoals zij, op de persoon speelt met zulke scherpe kritiek dan hoor je dat openlijk te doen. Het wordt dan ook tijd om het gordijn op te trekken.
Nou vooruit dan, ik doe een gok.
Ik heb Nel gelinkt aan de initialen N.V.
Gaat er hier en daar een lichtje branden?
Dag Nel!
Ik stoorde me er behoorlijk aan dat ze zich verschuilde achter haar pseudoniem. Op die manier kon ze veel zeggen terwijl ze zelf buiten schot bleef. Ik vind het nogal een laffe manier van doen. Waarom niet open en bloot je mening geven zoals de meeste columnisten dat doen.
Eind vorig jaar noemde ze mij in haar stukje Hosanna! een gefrustreerd bijtertje die niet doorhad dat de uiterste verkoopdatum van het product Leefbaar al lang verstreken was. Een van de lokale bevlogen mafketels die het niet laten kan zijn vinger op te steken of op de zere plek te leggen. Dat was naar aanleiding van de commotie rond mijn kortstondige lidmaatschap van Gemeentebelangen en in dat stukje nam ze het op voor Piet Wubs, fractievoorzitter van Gemeentebelangen.
Ze had niet door dat ze met haar politieke opstellen zelf deel uitmaakte van dat selecte groepje mafketels. Maar goed. De felheid waarmee ze voor Piet Wubs opkwam verbaasde me echter. Zoals je weet heb ik niet veel op met Wubs, die meer opvalt als loopjongen van de VVD dan als raadslid voor Gemeentebelangen. Volgens mij woont ze bij Piet Wubs in de buurt en kent ze hem goed. En je komt nu eenmaal op voor je buren en je vrienden nietwaar.
Maar kennelijk heeft ze het nu bij de Regiobode verbruid. Haar stukjes in de serie Vakantiewerk 2009 eindigden steevast met een opmerking over Albert Lentink, de Dierense winkelier die zijn mening niet onder stoelen of banken steekt. Eenmaal knipte de uitgever zo’n opmerking uit het stukje zodat het niet in de Regiobode verscheen en de laatste column van die serie waarin Albert Lentink op de hak werd genomen werd zelfs helemaal niet geplaatst. Dat was me trouwens niet eens opgevallen. Ik had het stuk al op haar weblog gelezen en heb er in de krant niet bewust naar gezocht.
Ik dacht al dat Albert bij de redacteur geklaagd heeft en gehoor heeft gevonden. Ik heb 't daarom maar even bij hem geverifieerd. Hij bleek helemaal ondersteboven te zijn van die stukjes. Hij was niet boos maar hij begreep niet waarom ie door Nel Son op de korrel werd genomen. En hij had dat inderdaad kenbaar gemaakt bij de redacteur. Die bleek al langer met het idee te spelen om Nel Son te lozen. De sleet zat erop. Hij wil zijn blad vernieuwen en daarin is geen plaats voor Nel Son. Tja, zo gaat dat. Bovendien kost zo’n column geld. En dat zal de Regiobode ook best kunnen gebruiken.
Maar jammer blijft het. Ik zal haar stukjes toh missen. Het is te hopen dat de schrijfsels van Desiderius Antidotum, wel blijven. De columns geven nou net dat beetje sjeu aan de Regiobode waarmee het blad zich van de andere krantjes onderscheidt.
Net als veel anderen blijf ik nieuwsgierig naar de identiteit van Nel Son. De stukjes zijn goed geschreven maar als je, zoals zij, op de persoon speelt met zulke scherpe kritiek dan hoor je dat openlijk te doen. Het wordt dan ook tijd om het gordijn op te trekken.
Nou vooruit dan, ik doe een gok.
Ik heb Nel gelinkt aan de initialen N.V.
Gaat er hier en daar een lichtje branden?
Dag Nel!
Abonneren op:
Posts (Atom)