Zoals ik vorige week al meldde wordt de geheimhouding op de Businesscase 2005 dankzij de inspanning van de proviciale fracties van D66 en de SP opgeheven.Vanmorgen kwam ook de Gelderlander met die melding. Eerst moet de gemeenteraad nog een uitspraak doen. Het zal me benieuwen welke motivering B&W en GS voor opheffing van de geheimhoudingsplicht gaan geven. Eind vorig jaar moest van hen de Businesscase nog geheim blijven omdat anders de ramingssystematiek van ProRail op straat kwam te liggen.
Voor de Businesscase 2005 zijn de ramingen voor de infrastructuur opgesteld door TCE. (TCE is een samenwerkinsgverband van advies- en ingenieursbureau Witteveen+Bos en DE-Consult GmbH, een door ProRail werkend bureau).
TCE mag ontwerpwerkzaamheden in het spoor uitvoeren aan baan- en bovenbouw, bovenleiding, tractie en energievoorziening en betonnen en stalen kunstwerken: bron: website TCE).
Maar dat wil nog niet zeggen dat met openbaarmaking van de businesscase de ProRail-methodiek op straat komt te liggen. De Businescase geeft alleen de resultaten van die ramingen. Bovendien heeft ProRail zoals ze zelf al aangaf de Businesscase 2005 pas gezien in het najaar van 2005, meer dan een half jaar na de vaststelling van de Busiensscase.
Dat leidt bij mij tot verdere mijmeringen. Moeten we uit de vorige najaar gegeven motivering voor geheimhouding soms opmaken dat TCE de ProRail-methodiek gebruikt? Geeft ProRail haar ramingsmethodiek dan zelf door? En is de TCE dan de enige partij buiten ProRail waar de ramingsmethodiek bekend is? Of zijn er nog meer? Dat lijkt me de kortste weg naar bredere verspreiding? Of heeft TCE haar ervaring (met name opgebouwd door de Duite partner DE-consult GmbH) verwerkt in een eigen methodiek?
En ik geloof er geen snars van dat de ramingsmethodiek van Prorail alleen bij ProRail bekend is. Dus maar even verder gezocht. ProRail gebruikt voor de ramingen de SSK (Standaard Systematiek Kostenramingen) een algemeen aanvaarde en geaccepteerde wijze voor kostenramingen in de Grond- Weg- en Waterbouw.
Ik heb daarom maar even “gegoogled” op SSK en ramingssystematiek. Ik kwam 'n hele reeks websites over dit onderwerp tegen.
De SSK is ontwikkeld door CROW, het nationale kennisplatform voor infrastructuur, verkeer, vervoer en openbare ruimte.Veel publieke en commerciële organisaties maken gebruik van deze SSK en de kennis daarover is allerminst geheim. Integendeel! Bij CROW is volop literatuur over de SSK te bestellen en CROW geeft ook trainingen in de SSK-methode. Daarnaast worden symposia over deze methodiek georganiseerd.
Sterker nog, de SSK is de lingua franca voor kostenramingen in de GWW-sector. Juist bedoeld om op een eenduidige manier met kostenramingen om te gaan en erover te communiceren.
Je maakt mij dus niet wijs dat de SSK-methode van Prorail geheim moet blijven. Er kan hoogstens op onderdelen een ProRail-sausje aan zijn toegevoegd. Dacht u soms dat al die aannemers en organisaties die met railnfrastructuur te maken hebben nog niet weten welk sausje dat is en hoe dat bij de bereiding van de ProRail-ramingen wordt toegevoegd?
Nee. de Businesscase moest geheim belijven omdat openbaarmaking duidelijk zou maken dat er vooral met de natte vinger was gewerkt. Nu maakt het niet zoveel meer uit. De storm over het fiasco van Dieren is gaan liggen.
Jan Bart Wilschut heeft zichzelf opgeofferd (Jan Bart is imiddels gelukkig weer goed terechtgekomen bij de Regio Achterhoek) en de overige bestuurders zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Bovendien zijn we nu een fase verder. Iedereen is gefocust op het Masterplan (Structuurvisie Dieren), alternatief 3a en de rijksbijdrage. Het maakt dus niet zoveel meer uit of de Businesscase openbaar wordt. Het gevaar voor de bestuurders is geweken, mosterd na de maaltijd dus.
Het zou de colleges van GS en B&W, in het bijzonder gedeputeerde van Haaren en wethouder Joop Kock, sieren als gewoon wordt toegegeven dat het ProRail-argument vóór geheimhouding niet valide was. Want als dat argument toen valide was dan is dat argument nu nog even valide.
Feit is dat voor de geheimhouding drogredenen zijn gebruikt.
Feit is dat de bestuurders ondanks de geheimhoudingsplicht zelf naar believen zaken uit de Businesscase in de openbaarheid hebben gebracht.
Feit is dat de bestuurlijke controle op Hart van Dieren heeft gefaald.