Brits

De verkiezingen komen eraan. De rekensommen over mogelijke en onmogelijke coalities vliegen ons om de oren. De traditionele partijen verliezen terrein en de macht moet met meer partijen gedeeld worden. Volgens sommigen dreigt ons land daardoor onregeerbaar te worden. De roep om hervorming van het kiesstelsel klinkt dan ook steeds luider. De een wil een kiesdrempel invoeren waardoor kleinere partijen uit de Tweede kamer worden geweerd, een ander wil het aantal Kamerzetels inkrimpen en weer anderen pleiten voor een districtenstelsel. Het valt me op dat het vooral aanhangers van grote partijen zijn die voor dit soort wijzigingen pleiten. Ik twijfel sterk aan hun motieven.

Zo zijn er aanhangers van het Britse districtenstelsel. In dat systeem is er per district één parlementszetel te vergeven die door de kandidaat met de meeste stemmen wordt gewonnen. De stemmen op de andere partijen gaan de prullenbak in. Het gekozen parlementslid vertegenwoordigt het hele district. Hij is direct aanspreekbaar op de inspanningen die hij voor het district doet, een van de voordelen van het districtenstelsel. In theorie althans. Veel parlementsleden laten zich alleen in verkiezingstijd in hun district zien. De rest van de tijd zitten zij in Londen in hun ivoren toren. Het districtenstelsel komt ook de regeerbaarheid van het land ten goede. Er hoeven geen ingewikkelde coalities met veel partijen te worden gesmeed. Aantrekkelijk voor de aanhangers van “sterke mannen”.

Ik vind het een pervers systeem met ondemocratische trekken. Dat heeft niet alleen betrekking op de grote partijen maar ook op kleinere schaal ontstaan er merkwaardige verhoudingen Dat bleek weer eens bij de laatste verkiezingen. Als de zetels, net als in Nederland, op basis van evenredige vertegenwoordiging worden verdeeld dan zouden de Conservatieven niet 306 zetels bezetten maar slechts 234 (36,1 % van de stemmen), Labour zakt dan van 258 naar 188 zetels (29% van de stemmen) terwijl de Liberal Democrats juist zouden stijgen van 57 naar 150 zetels (23% van de stemmen).

Anderzijds leidt dit systeem ook tot oververtegenwoordiging. De Noord-Ierse protestantse Democratic Unionist Party haalde met 168.216 stemmen 9 zetels binnen. Sinn Fein, de katholieke rivaal, kwam met 171.942 stemmen op 5 zetels. De UK Independence Party kreeg 917.832 stemmen, bijna drie keer zoveel als de twee Noord-Ierse partijen samen. Maar zij won geen enkele zetel. Het systeem leidt bovendien tot ongewenst stemgedrag. Mensen gaan strategisch stemmen. In plaats van hun hart te volgen en te stemmen op de partij van hun eerste keuze kiezen zij voor een andere partij, vaak de minste van twee kwaden. Om te voorkomen dat de partij die zij zeker niet willen met de winst gaat strijken.

Misschien gaat er iets veranderen. Voor het eerst sinds lange tijd heeft geen van de partijen een absolute meerderheid. Een coalitie van conservatieven en liberalen gaat nu het land regeren. Er komt naar wens van de liberalen een referendum over hervorming van het kiesstelsel. Hopelijk levert dat een eerlijker systeem op. Zoals een grote meerderheid van de Britse bevolking graag wil. Een democratische revolutie op de Britse eilanden.

St. Joris

Is het u ook opgevallen dat we al sinds december in de kou zitten. Aan het begin van de winter nestelde zich een hogedrukgebied boven de noordelijke Atlantische Oceaan en sindsdien wordt er met korte onderbrekingen poollucht over ons land geblazen. Soms komt er een mooie dag tussendoor maar dan herstelt het hogedrukgebied zich weer en komt er een nieuwe koudegolf over ons heen. Ik weet niet of het aan de klimaatverandering ligt, aan IJslandse vulkanen of dat het gewoon toeval is maar tot ver in het voorjaar is het guur geweest. Je zou haast zeggen dat het tegen wil en dank zomer aan het worden is.

De kredietcrisis is al net zo hardnekkig. Zodra je denkt dat je het ergste hebt gehad manifesteert die zich weer in alle hevigheid. Een veelkoppig monster dat eventjes indut om daarna met hernieuwde kracht en in nog grotere omvang terug te keren. De bankencrisis is nauwelijks bezworen of we krijgen de schuldencrisis waarbij complete landen dreigen in te storten. De beurzen gaan als jojo’s op en neer en we rollen van dieptepunt naar de dieptepunt. Griekenland is voorlopig geholpen maar andere landen zitten eveneens in de gevarenzone. De bedragen waar het om gaat worden onvoorstelbaar groot. Europa en het Internationale Monetaire Fonds hebben een garantiefond ingesteld van 720 miljard euro. Dat loopt al aardig richting de biljoen euro. Een bedrag met 12 nullen. Nederland staat garant voor 26 miljard. Om u een idee te geven. Dat zijn honderdduizend huizen van 260.000 euro per stuk. Een complete stad waar honderdduizend gezinnen riant kunnen wonen. Daarnaast gaat de Europese Centrale Bank schulden van landen opkopen. Dat betekent in feite dat de bank de geldpers aanzet waardoor de kans op inflatie, waardevermindering van de euro, sterk toeneemt.

Naast die garantstelling heeft Nederland al 5 miljard euro aan Griekenland geleend, een dikke 300 euro per Nederlander. Baby’s en grijsaards inbegrepen. Minister van financiën De Jager doet er nogal optimistisch over. Hij heeft het zelfs over winst. Ik vraag me in gerede af of we ooit nog één cent van die Griekse lening terugzien. De sociale onrust in Griekenland groeit, in de straten van Athene zijn de eerste doden al gevallen. Ik betwijfel dan ook sterk of Griekenland in staat is orde op zaken te stellen.

In Europa schudden we al jaren ons hoofd over die stomme Amerikanen. Die hadden in tientallen jaren een gigantische schuldenberg opgebouwd. Dat moest wel een keer fout gaan. Het begint er nu op te lijken dat Europa zelf de klos is. Nog geen tien jaar na de invoering van de euro.

De controle op de euro en de begrotingsdiscipline van euro-landen is gebaseerd op het “blauwe ogen”-principe. Daar moeten we als de wiedeweerga vanaf. Dat euro-geklooi moeten we heel snel in de klauw krijgen anders zijn we niet alleen voor het weer maar ook voor onze welvaart aan de goden overgeleverd. En ik geloof niet in een St. Joris die de crisisdraak om zeep helpt. Want dat is een sprookje en, zoals u weet, sprookjes bestaan niet.

Echo

De mens is een kuddedier. Dat bleek vorige week nog eens overduidelijk. Na een enkele schreeuw sloeg de kudde op hol met meer dan 50 gewonden tot gevolg. Op internet konden de gebeurtenissen op de voet worden gevolgd. Twitter stroomde over en binnen een half uur stonden er tientallen filmpjes op YouTube die getuigden van de paniek.

Dat werpt een heel ander licht op al die onderzoeken waaruit moet blijken dat het veiligheidsgevoel van de Nederlanders toeneemt. Wij zijn schrikachtige wezens geworden die gespitst op de geringste verstoring van onze omgeving wegduiken. Veiligheid is er blijkbaar in soorten. We kunnen op verschillende manier bang zijn.

We voelen ons veiliger in huis maar in de openbare ruimte is het een heel ander verhaal. De terreur is erin geslaagd zich in onze psyche, in ons instinct, te nestelen. Dat hebben we te danken aan 9/11 en al die andere aanslagen. “Apeldoorn” dreunt nog na. 4 mei 2010 wordt nu aan dat lijstje toegevoegd. Er kan ieder moment iets vreselijks gebeuren en één schreeuw op het verkeerde moment is voldoende om ons de stuipen op het lijf te jagen. Hoe zou ik zelf reageren als ik er vorige week bij geweest was? Zou ik ook de kuierlatten genomen hebben? Ik weet ’t niet maar het is wel hoogst waarschijnlijk. Ik ben tenslotte net zo’n kuddedier als alle andere mensen.

De Dam-schreeuwer is gearresteerd. Een tragische figuur. Hij wordt beschuldigd van verstoring van de openbare orde. Een mooie kluif voor rechtsgeleerden en advocaten. Hij stond wel aan het begin van de kettingreactie maar ik vraag me af of ze hem veel kunnen maken. Brak de paniek misschien juist uit toen een omstander “Bom, bom!” begon te roepen?

Paniek is gemakkelijk te veroorzaken. Je hebt er een groep mensen voor nodig die een beperkte bewegingsruimte hebben. Vervolgens haal je de “trekker” over. Een onverwacht geluid of vreemde beweging is genoeg. Chaos en paniek gegarandeerd. Ik vrees dan ook dat dit niet de laatste keer zal zijn. Volgens het spreekwoord doet goed voorbeeld goed volgen. Dat geldt helaas ook voor slechte voorbeelden. Gekken genoeg op deze wereld.

Het wordt tijd dat we ons daartegen wapenen. Ik bedoel mentaal weerbaarder worden. Door zaken in de juiste proporties te zien en minder overspannen te reageren op het geringste teken van onraad. Gewoon iets nuchterder worden. Da’s gemakkelijker gezegd dan gedaan zegt u dan. Dat weet ik ook wel maar het kan geen kwaad daar eens over na te denken.

We kunnen daarvoor een voorbeeld nemen aan de mensen om wie het bij deze herdenking zou moeten gaan, de doden zelf. Hun schreeuw galmt na 65 jaar na. Luister naar die echo’s uit het verleden. Hun roep om vrijheid heeft hopelijk nog niet aan kracht ingeboet. Velen van hen hebben bewust hun leven geriskeerd om de massahysterie van toen een halt toe te roepen. Zij overwonnen hun angst. Een angst waarvoor destijds meer grond was dan vorige week op de Dam. Laten we die belangrijke les tot ons nemen. Vrijheid is niet vanzelfsprekend.

Vrijheid vergt moed.

Druk

Beste mensen, de komende paar weken geen posts op deze blog.
Ben even met andere dingen bezig.
Busy, busy, busy....

M-FM: de mist trekt op

De mist rond het M-FM conflict begint op te trekken. Inmiddels weet ik iets meer. Het conflict sluimert al veel langer. De vrijwilligers voelen zich al jaren niet serieus genomen door het bestuur van de Micro Omroep Stichting (M-FM Radio / TV Rijn IJssel). Zij verwijten het bestuur desinteresse en het ontbreken van waardering voor hun werk en inzet. De vrijwilligers voelden zich bij tijd en wijle zelfs geïntimideerd en behandeld als koelies die uitsluitend opdrachten mochten uitvoeren. Er was geen sprake van warme communicatie tussen bestuur en vrijwilligers. In februari ontplofte de bom.

Op 5 februari was er in de studio aan de Emmastraat in Velp een bijeenkomst van het bestuur en de vrijwilligers. Voorafgaand aan die bijeenkomst ontstond er een woordenwisseling tussen een van de vrijwilligers die iets vroeger was gekomen en een of meer leden van het bestuur. Die vrijwilliger had kennelijk onwelgevallige kritiek die niet werd gepruimd door het bestuur. Dat liep hoog op en hij werd met behulp van de politie uit de studio gezet. Er kwamen drie politieautos aan te pas.

Na dit incident hebben een aantal vrijwilligers besloten toch de bijeenkomst bij te wonen. Daar ontvouwde het bestuur een toekomstplan. Kennelijk met het oog op oktober 2010, wanneer de zendvergunning voor M-FM afloopt. Volgens mijn bronnen was dat de eerste keer in het bestaan van de stichting dat zij zoiets als een visie onder ogen kregen. Het hoeft geen betoog dat gezien het bovenstaande incident de stemming extra geladen was. Staande de vergadering waren al enkele vrijwilligers opgestapt.

Het bestuur zou tijdens die bijeenkomst ook inzicht geven in de financiën. Zover kwam het echter niet. De vrijwilligers hadden na het aanhoren van de toekomstplannen aan het bestuur gevraagd om even apart te gaan zitten zodat zij samen konden overleggen. Na 20 minuten vonden de bestuursleden blijkbaar dat ze lang genoeg gewacht hadden en kwamen weer de studio in waarna ze hun spullen bij elkaar pakten. Op de opmerking dat het bestuur nog inzicht in de financiën had beloofd kwam de reactie dat de vrijwilligers de tijd al hadden opgebruikt. Waarop het bestuur vertrok

Daarna hebben de vrijwilligers de koppen bij elkaar gestoken. Zij besloten het vertrouwen in het bestuur op te zeggen. Vanwege de enkele weken later te houden raadsverkiezingen werd daarmee gewacht tot ná datum waarop de verkiezingen werden gehouden. Toen het vertrwouen in de tweede helft van maart werd opgezegd weigerde het bestuur op te stappen. Integendeel, het bestuur schopte de vrijwilligers eruit! Daarmee was de breuk definitief. Er is nog wel een bemiddelingspoging ondernomen waarbij een mediator werd ingeschakeld maar dat liep op niets uit. Er is nog geen schijn van toenadering tussen bestuur en vrijwilligers.

De vrijwilligers zijn extra gegriefd door uitspraken van het bestuur in de pers over “muiterij” en dat de vrijwilligers “zich niet willen schikken naar de interne en externe regels van het bestuur cq overheid.” Wat daarmee precies bedoeld wordt is nog steeds niet duidelijk.

Met pijn in het hart zien de opgestapte vrijwilligers hoe het radiostation naar de knoppen gaat. Zij hebben al die jaren met hart en ziel aan de opbouw van het radiostation gewerkt. Daar hebben zij niet alleen hun inzet, werk en tijd ingestoken maar ook materieel aan bijgedragen met spullen van henzelf en door het aanbieden van faciliteiten. Het is hun levenswerk.

De website is inmiddels uit de lucht. En de zender voorziet niet meer in lokaal/regionaal nieuws. Dat was laatste weken toch al van een belabberd niveau. De schaarse berichten op de site stonden bijvoorbeeld vol spelfouten en kromme taal. In Dieren kon de zender ook enige tijd niet worden ontvangen.

Volgens de mediawet heeft een lokale omroep de volgende verplichting:
“voor ten minste vijftig procent van de duur uit aanbod van informatieve, culturele en educatieve aard dat in het bijzonder betrekking heeft op de provincie respectievelijk gemeente waarvoor het aanbod bestemd is;” Dat komt nu ernstig in gevaar. De vergunning voor M-FM loopt in oktober 2010 af. Het Commissariaat van de media bepaalt op advies van de gemeente(n), in dit geval Rheden en Rozendaal, of de lokale omroep een vergunning (aanwijzing) krijgt. Dat zit er met de huidige stand van zaken niet in.

Het bestuur probeert de zender overeind te houden. Er is een technicus ingehuurd en er wordt geïnvesteerd in software o.a. een nieuwe streamer zodat M-FM weer in Dieren kan worden ontvangen.
Volgens de vrijwilligers wordt daarmee onnodig geld uitgegeven. Zij onderhielden immers de apparatuur en de website, zij zorgden voor de hosting van de website enz.

Op mijn vraag of de vrijwilligers werden betaald kwam een pertinent NEE. Zij deden alles om niet. Integendeel! Zoals boven al geschetst stelden zij zelfs eigen materiaal ter beschikking van het radiostation.

M-FM Radio had de laatste jaren een goede reputatie opgebouwd. Het radiostation werd steeds professioneler en werd gezien als kweekvijver voor aanstormend radiotalent. Tot in Hilversum toe.

Jammer dat dit in een tijd van enkele weken wordt afgebroken.

Update 7 mei 9:45 u: Vanuit een andere bron. Het gemeentebestuur is bezig de zaak te onderzoeken. Ik ben benieuwd hoe ze daar uit denkt te komen. Dat moet wel heel snel zijn. En hoe zit 't met de gemeenteraad? Hebben die geen vragen?

Trammelant bij M-FM (5)

Update 5 mei 13:00: Er zijn nogal wat bezoekers die naar aanleiding van dit artikel willen reageren. Ik heb het daarom met het oog op een betere vindbaarheid naar bovenaan de blog verplaatst. Het artikel dateert oorspronkelijk van 28 april
-
Ik heb de hand kunnen leggen op enige summiere informatie over de situatie bij M-FM.

De M-FM vrijwilligers hadden het vertrouwen in het bestuur opgezegd en de bestuursleden verzocht om hun functie neer te leggen. Toen het bestuur weigerde op te stappen hebben alle vrijwilligers hun biezen gepakt. Waarom het vertrouwen in het bestuur is opgezegd is mij niet bekend. Dat zou ik nu zo dolgraag willen weten. Sommige vrijwilligers werkten al vanaf de start van M-FM voor de lokale omroep. Er moet dus iets ernstigs gebeurd zijn.

Sinds de moeilijkheden begonnen is de nieuwsvoorziening achteruit gehold. Er wordt af en toe een itempje op de site geplaatst. Er zijn ook geen nieuwsuitzendingen meer en de radio draait non-stop muziek. Dit wordt eindeloos herhaald.

Afgelopen weekeinde was de website van M-FM doorgelust naar Radio.nl. Die laatste site, Radio.nl, heeft daar zelf niets mee te maken.

De M-FM website is weer in de lucht. Maar M-FM kan nog steeds niet in Dieren worden ontvangen. De uitzendingen in Dieren werden gevoed door een webstream. Die webstream is stil komen te liggen

M-FM wordt op dit moment in de lucht gehouden door bestuursleden. Daarnaast maakt een scholier foto’s en schrijft de schaarse nieuwtjes. (Vind ik tussen haakjes overigens hartstikke goed van die jongen.)

Voorzover bekend is er nog geen enkele vorm van toenadering tussen het bestuur en de vrijwilligers.

Maar.. WAAROM hebben de vrijwilligers het vertrouwen in het bestuur opgezegd? Wat was de reden?

5 mei

Klik op de afbeelding om te vergroten

Bevrijdingszegels uit 1944 (een deel van Nederland was al eerder bevrijd)

ευρώ

De euro. Het zag er allemaal zo mooi uit. Goed voor de handel en we konden in heel Europa met één munt betalen. Handig voor de vakantie. Maar we werden direct al belazerd bij de invoering van de nieuwe munt. Zoals jaren later ook werd toegegeven. We betaalden 2,20371 gulden voor één euro terwijl die in feite maar twee gulden waard was. Ons geld werd in één klap 10 procent minder waard. En we werden dubbel gepakt. Na het omprijzen bleek van veel artikelen vooral het gulden-teken te zijn vervangen door €. De cijfers op de prijskaartjes bleven vaak nagenoeg gelijk. Vooral de horeca werd hierom berucht.

Maar daar bleef het niet bij. Om mee te mogen doen moeten landen voldoen aan een reeks toelatingseisen. Rond 2000 waarschuwden, vooral Noord-Europese, economen en centrale bankiers ervoor dat er niet lichtzinnig met die eisen mocht worden omgesprongen. Maar de politiekers hadden daar geen boodschap aan. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Zonder fatsoenlijk de boeken te controleren kon een land de euro invoeren. De Grieken zagen hun kans schoon. Met allerlei kunstgrepen verfraaiden zij de cijfers en met die dubbele boekhouding slopen zij de eurozone binnen. Toen bleek dat zij de kluit belazerd hadden was het te laat. Niemand die zich daar druk over leek te maken.

Nu krijgen we de rekening gepresenteerd. Weer zijn wij de klos. Griekenland kan niet meer aan zijn verplichtingen voldoen. De kans dat de Grieken hun leningen terugbetalen wordt geschat op 30% tot 50%. Maar we kunnen hen, hoezeer ze dat ook hebben verdiend, niet aan hun lot overlaten. Uit puur eigenbelang. Als Griekenland omvalt dan is het domino-day. In recordtempo zullen de economieën van andere zwakke euro-broeders instorten en vervolgens ook die van ons. Europese banken, waaronder ook Nederlandse, hebben alleen al bij Griekenland rond de 175 miljard euro aan leningen uitstaan. We kunnen wel ontzettend boos worden op de Grieken die de boel hebben bedonderd en op de banken die zo roekeloos leningen aan Griekenland hebben verstrekt maar we moeten ze helpen. Er zit niks anders op. Het is erop of eronder. Een kwestie van overleven.

En wat moet er na de redding van Griekenland gebeuren? We zullen daarover heel goed moeten nadenken. Griekenland, Portugal en Spanje kunnen we niet uit de euro zetten. Moeten we er dan zelf maar uitstappen? Eventueel samen met enkele andere landen een nieuwe munt invoeren of halen we de gulden terug? Net als Engeland en Zweden die hun eigen munt hebben gehouden.

Of moeten we juist de andere kant op? Verder op weg naar een sterk centraal Europees gezag. Ondanks alle nadelen. Is Europa in staat om met al haar culturele verschillen en veelheid aan talen toe te groeien naar één slagvaardige staat? Hoe houden we dan goede democratische waarden en sociale rechtvaardigheid in stand, hoe kunnen we voorkomen dat kleine landen als Nederland vervagen in zo’n superstaat?
Een ding is zeker. Wil Europa een rol van betekenis op het wereldtoneel blijven spelen en haar welvaartsniveau vasthouden dan zijn de Europeanen tot elkaar veroordeeld. Een gezamenlijke sterke Europese economie is in ons aller belang.

Mét of zónder euro.

5 mei

Paniek dodenherdenking Amsterdam (2) - De arrestatie

Onderstaand filmpje is gemaakt door Busfotodotnl. Op het filmpje is ook de arrestatie van de veroorzaker van de paniek bij de dodenherdenking te zien.

Paniek bij Dodenherdenking 2010 op de Dam

Tijdens de twee minuten stilte bij de dodenherdenking op de Dam in Amsterdam is paniek ontstaan. Mense werden onder de voet gelopen. Er zouden enkele tientallen lichtgewonden zijn en één persoon is zwaargewond.

Volgens de berichten was een in joods-orthodoxe dracht gehulde man tijdens de twee minuten stilte op luide toon aan het telefoneren. Toen omstanders hem verzochten stil te wezen begon hij te gillen. Daarna brak paniek uit. De onruststoker is ingerekend.

De koningin werd weggeleid maar keerde even later weer terug om de ceremonie te hervatten. Koningin Beatrix bezocht later ook de slachtoffers op de eerste opvangplek waar zij wachtten op vervoer naar het ziekenhuis.
Goede reactie van de koningin.

We zullen ongetwijfeld horen wat er precies gebeurde.

Jammer dat de doden door dit incident op de achtergrond raakten.

Update 23:20: Iemand liet na het incident van schrik een koffertje vallen. Deze man was aanvankelijk ook gearresteerd.

Update 23:21: Veroorzaker onrust blijkt veelpleger.

Update 23:22: Waarschijnlijk 50 gewonden. Botbreuken etc.

Onderstaande beelden zijn door mindmerge (Beeld: Alexander Klöpping) iemand in het publiek, gemaakt.


Onderstaand het NOS-journaal. De paniek breekt ongeveer 2:50 minuten na de start van het filmpje uit.

Een Foto

EEN FOTO

Van die razzia's zijn foto's:
Jonas Daniël Meijerplein,
waar de Duitse militairen
joden aan het treiteren zijn.

Een bange man met keurige schoenen,
lange jas en vlinderdas,
wordt over het plein gedreven
of het naar een veemarkt was.

Drie Duitse soldaten staan er
met een spottend lachje bij
en daar kijkt een vierde Duitser,
misschien toch beschaamd, opzij.

Stel je voor, je zag die foto
van de man met vlinderdas
en je zou opeens ontdekken
dat het je eigen vader was.

Soms moet ik er ook aan denken
hoe 't die andere zoon vergaat,
die ontdekte: kijk, mijn vader
is die lachende soldaat.

Willem Wilmink


Op 2 augustus 2003 is Willem Wilmink overleden. Hij werd 66 jaar. Voor de Nederlandse (jeugd)literatuur is hij van groot belang geweest. Maar ook de televisie, het cabaret en het Nederlandse lied hebben van zijn talenten geprofiteerd. Willem Wilmink werd in 1936 in Twente geboren en maakte als kind de oorlog mee. In zijn werk zijn veel indrukken uit die periode en zijn liefde voor zijn geboortegrond terug te vinden. Bron: Dossier Willem Wilmink (1936-2003)

Vrij, op 5 mei

Ieder jaar laait de discussie over de viering van Bevrijdingsdag op 5 mei weer op. Sommigen zijn dan vrij, anderen moeten gewoon doorwerken. Die wazigheid hebben we te danken aan Wim Kok. Die bepaalde dat 5 mei een Nationale feestdag is die om de vijf jaar wordt gevierd. Dat heeft het idee doen postvatten dat iedereen dan recht op een vrije dag heeft. Ook bij mij. Jammer dan, ik moet gewoon werken. Die gemiste vrije dag is niet zo erg hoor maar als officiële nationale feestdag wordt 5 mei steeds meer een lege huls. Wat ook niet meewerkt is dat zowat elke dorp zijn eigen bevrijdingsdag viert. Zoals in onze streek op of rond 16 april.

Een nationale vrije feestdag als 5 mei brengt schade toe aan de economie is een veelgehoord argument. Dat geeft wel aan welke kruideniersrmentaliteit erachter steekt. Ons nationale bewustzijn kan daarentegen wel wat vrijheidsvoeding gebruiken. Bovendien vraag ik me af of dat economie-argument echt wel zo zwaar weegt. Op zo’n feestdag wordt er veel geld uitgegeven. Juist goed voor de economie zou ik zeggen. Nederland is trouwens niet eens zo overmatig bedeeld met algemeen erkende feestdagen. Uit een onderzoek in 40 (westers georiënteerde) landen bleek Nederland met acht van zulke dagen, inclusief 5 mei, het laagst te scoren. Het aantal wettelijke vakantiedagen behoort ook al tot de laagste van Europa. Dus die ene dag kost ons de kop niet.

Er gaan ook stemmen op om een andere dag als nationale dag van de vrijheid aan te merken. Bijvoorbeeld de start van de Tachtigjarige Oorlog of juist het einde daarvan. Toen werd immers de vrije Nederlandse staat geboren. Dat vind ik best hoor maar blijf van 4 en 5 mei af. De suggestie om een van de christelijke feestdagen voor een vrije dag op 5 mei in te leveren bevalt me ook niet.

5 mei kan trouwens niet los worden gezien van 4 mei, de dag waarop Nederland zijn doden herdenkt. In de Tweede Wereldoorlog zijn miljoenen mensen gestorven die niet vergeten mogen worden. Mensen aan wie wij onze vrijheid te danken hebben. Het getuigt van cynisme om te roepen dat het al zolang geleden is en dat we er maar eens zand over moeten doen. Stel u eens voor hoe ons leven eruit zou zien als Duitsland de oorlog had gewonnen. Ik denk niet dat ik dan op deze blog zo vrij mijn bedenksels had kunnen neerpennen. De relatie tussen 4 mei en 5 mei mag wat mij betreft dan ook niet verbroken worden.

Geluidsbewustwording

Afgelopen woensdag, 28 april 2010, was het de dag van de Geluidsbewustwording. Wereldwijd worden dan acties ondernomen om het publiek bewust te maken van de gevaren van te veel en ongewenst geluid.

Ik hoorde woensdag op de radio een interview met een man die overgevoelig is voor geluid. Hij is oorspronkelijk musicus maar de langdurige blootstelling aan geluid heeft hem een geluidstrauma opgeleverd. Te hard klinkende geluiden doen hem nu letterlijk pijn.

Men moet er zich van bewust zijn dat geluid overlast kan betekenen voor anderen. We maken ons druk om de geluidsoverlast van de treinen maar als er ergens een groot feest is en je hoort de voortdurende dreun van de muziek dan is dat ook geen lolletje. Dat die geluidsoverlast over een flinke afstand kan optreden laat onderstaande mail zien. En dat de gemeente daar lak aan heeft ook. Ik ontving 'm afgelopen nacht om 0:30 uur.

Geachte heer Kooijmans,

Voor de derde opeenvolgende avond is het in mijn huis niet te harden door het lawaai afkomstig van de feesttent en/of de kermis op het Callunaplein in Dieren.

De bassen staan zo hard dat het klinkt alsof er een vliegtuig boven mijn huis hangt en de geluidsgolven zijn zo erg dat mijn matras er van trilt.
Oordoppen helpen niet, daar gaat de trilling gewoon doorheen.
Er is geen plekje in mijn huis waar ik het gebrom en getril kan ontvluchten.

Voor de duidelijkheid ik woon vlak bij het crematorium, dus op flinke afstand van het feestgedruis.

De laatste jaren neemt deze geluidsoverlast in Dieren erg toe.
Het koninginnefeest, het feest aan de IJssel, het feest in Spankeren.

Ik gun mensen hun feestelijke verzetjes, maar kan dat ook zonder de rest van de bewoners uit hun slaap te houden?

Afgelopen nacht heb ik nog geen zeven uur kunnen slapen, want als klap op de feestelijke vuurpijl knalde vanochtend om half acht het kanon onder mijn slaapkamerraam.

Ik heb hier al eens over gebeld met de gemeente, maar daar praten ze over het aantal decibellen op je pui.
Kunt u misschien helpen om dit probleem aan te pakken?

Alvast bedankt voor het feit dat u de tijd heeft genomen om dit bericht te lezen.

Met vriendelijke groet van (op dit moment een onuitgeslapen)

inwoner van Dieren,
naam en adres bij mij bekend.