De organisatie van Innoforte is ingericht volgens het Health Care Governance Model dat begin deze eeuw voor zorginstellingen is opgezet. Dit model geeft regels voor het bestuur van zorgorganisaties (ziekenhuizen, verzorgings- en verpleeghuizen etc.).
In het Health Care Governance Model wordt de analogie gezicht met commerciële bedrijven die worden geleid door een Raad van Bestuur en een Raad van Commissarissen. Bij zorginstellingen kennen we nu een Raad van Bestuur en een Raad van Toezicht. De leden van de Raad van Toezicht zijn dus de “commissarissen” van de zorginstelling. Er zijn wel belangrijke verschillen. Een zorginstelling wordt voor het grootste deel gefinancierd uit publieke middelen. Er zijn ook geen aandeelhouders. Daarbij rijzen ook vragen als : wie controleert de Raad van Toezicht? Wie benoemt de leden van de Raad van Toezicht ? enz.
Innoforte ligt niet (meer?) zo best bij collega-zorginstellingen en raakt langzamerhand steeds verder geïsoleerd. Fusie-gesprekken met verschillende instellingen liepen op niets uit en Innoforte ligt in de clinch met Insula Deï over de Casa Intermezzo.
De fusie met Lorentzhuis/Broeckerhave (HWZV) in 2004 is slecht verlopen. Het personeel van het Lorentzhuis is onder het juk van Ed Cools c.s. doorgegaan en Broeckerhave is/wordt afgevoerd.
Over de relatie van Innoforte met Broeckerhave, Vreedenhoff en Regina Pacis maak ik nog enkele aparte berichten.
Innoforte moet het dus voorlopig op eigen kracht doen.
In 2004 werd de organisatie gestructureerd volgens een regiomodel. Er werden twee regios ingericht met elk een directeur aan het hoofd.
Per 1 januari 2007 is onder het motto “De Agenda van de klant” een nieuwe organisatiestructuur gevormd.
Onderstaand de organisatie volgens het jaarplan 2006 aangevuld met gegevens van de website van Innoforte en informatie van derden.
Als het niet klopt graag mailtjes of reacties op de weblog.
Klik om afbeelding te vergroten
Cultuuromslag
Belangrijke ontwikkelingen in het Lorentzhuis waren in 2006 de reorganisatie en vernieuwde personele inzet van leidinggevende (klopt dit enkelvoud?). Het doel van deze reorganisatie was het versterken van de leidinggevende structuur en het werken met een cultuuromslag. Met sommige van de veranderingen hebben de medewerkers grote moeite gehad.
Welke cultuuromslag hier wordt bedoeld en op welke wijze deze cultuuromslag aan de medewerkers is duidelijk gemaakt staat er niet bij. Het woord “omslag” rijmt overigens wel perfect op het woord “ontslag”. (ik kan het weer niet laten!)
Wat is dat eigenlijk, een nieuwe cultuur en een cultuuromslag? Of zijn het alleen maar frasen?
Voor de duidelijkheid. Deze vraag is niet uniek voor Innoforte.
De schaalvergroting heeft toegeslagen in de hele publieke sector. In de zorg, het onderwijs, welzijn, vervoer en politie. Overal wordt gedaan aan schaalvergroting inclusief de daarbij horende cultuuromslagen.
Innoforte is wel een sprekend voorbeeld van deze trend.
Meestal wordt de cultuuromslag verkocht onder de labels professionalisering en kwaliteits-verbetering. Professioneel werken houdt dan vooral in dat tijd gelijk is aan geld en dat er geen tijd verspild mag worden. Compassie, plezier in het werk, inleven in de cliënt, het voelen van emoties; het is allemaal not-done in professionaliseringsland. Geen wonder dat in de moderne maatschappij alleen oppervlakkige tv-emoties nog aanslaan die na een nachtje slapen alweer vergeten zijn.
De professional schakelt zijn gevoel uit.
En kwaliteit wordt meestal ingevuld met handboeken vol procedures. Als je de procedure maar volgt dan kan er niets gebeuren. Eigen inzicht en zelfstandigheid is uit den boze. Neem het handboek en alles wordt keurig afgewerkt volgens het voorgeschreven proces. Waarover het gaat en voor wie men het doet is niet zo belangrijk. Desnoods kunnen vakantiekrachten worden ingezet. Met een klein beetje begeleiding komen die er ook wel. En ze zijn nog goedkoop ook natuurlijk. Maar ja daar was het allemaal echt niet om begonnen, toch?
Zo krijgen we professionele kwalitatief hoogstaande zorg.
En de cliënt? Ach ja, de cliënt. Een professionele benaming voor “mens”. Mensen die hulp, ondersteuning en verzorging nodig hebben. Die worden ingebed in procedures. Hebben we toch nog het woord bed gebruikt.
Ik raad de leden van de Raad van Toezicht aan om eens wat onaangekondigde bezoekjes te brengen aan de werkvloer zodat uit de eerste en onvoorbereide hand kan worden vernomen hoe alle regels en kwaliteitseisen in de praktijk uitpakken en hoe het er in werkelijkheid aan toegaat. Als mevrouw Jansen problemen heeft met de stoelgang of als mijnheer Pietersen aan het vereenzamen is omdat hij kip nog kraai heeft.
Daar zijn vast ook mooie procedures voor.
Het is een schrale troost dat alle ontwikkelingen een slingerbeweging maken. Maar voordat de slinger terugbeweegt moet die eerst te ver zijn doorgeschoten. Dus nog even doorbijten. Voorlopig nog even professioneel en onpersoonlijk. Daarna gaan we professionaliteit weer verbinden met liefde voor je vak en de mensen waarvoor je het doet.
Dan passen wij (bestuurders, managers en adviseurs) de organisatie wel weer aan.
Wij moeten tenslotte ook brood op de plank. Liefst met wat extra beleg.
Het kernprobleem bij Innoforte is DE STIJL VAN LEIDINGGEVEN.
BeantwoordenVerwijderenAndere onderdelen van de organisatie, zoals cultuurverandering, financiën, communicatie, kwaliteit kunnen pas verbeteren als het kernprobleem wordt aangepakt.
De top van Innoforte heeft een organisatie visie, waarbij er een tweedeling is tussen de bovenlaag en de onderlaag. De bovenlaag houdt het stuur vast en de onderlaag mag trappen.
De werkende zit achterop de bagagedrager en de leidinggevende mag op het zadel zitten en sturen. Er wordt hun bovendien verteld waar zij naartoe moeten. In dit organisatieconcept kan je eigenlijk alleen rechtdoor, want in de bochten vlieg je eruit.
Medewerkers hebben geen zicht op de weg, maar kunnen zich wel verschuilen achter de rug van de leidinggevende. Maar deze laatste heeft moeite met veranderingen op de wegen. Hun vermogen om in een drukke omgeving te manoeuvreren hangt af van de Tom Tom (ED & IN).
In nieuwbouwwijken heeft de navigator nog onvoldoende data en aangezien het zelfoplossend vermogen van de fiets zeer beperkt is raakt men de weg kwijt. ED & IN gaan wartaal uitslaan en dreigen met gerechtelijke procedures als de fiets hun koers niet opvolgt.
Maar ED & IN denken het gelijk aan hun zijde te hebben want zij sturen op grond van hun data, die zij ontwikkelen in DE VILLA, een comfortabel en ruim opgezette verkeerstoren met veel assistenten en ondersteunend personeel. Deze laatste zien de drukte beneden wel, maar mogen de toren niet verlaten en moeten zich ook houden aan Ed & IN, want zij hebben geen andere instrumenten. Overigens wonen zij heel hoog en veilig boven het dagelijks gewoel en horen weinig van het getoeter en gebel.
ED & IN zijn de laatste jaren vooral bezig geweest met het oplossen van ‘ongelukken’. De fietsen, die uit de bocht zijn gevlogen moesten opgeruimd worden en dat heeft veel geld gekost, want de verzekering dekte niet altijd de schade. Daarvoor hebben zij één van de fietsen (een luxe, maar wel eigenzinnige fiets) uitgekleed tot een gewoon rijwiel met terugtraprem.
Doordat zij zoveel tijd hebben gestopt in het opruimen is het ontwikkelen van hun navigatie systeem achter gebleven en zijn hun data verouderd. Daardoor kunnen zij helaas nog geen gebruik maken van de gegevens, die de fietsen uitzenden en de verkeersdrukte is behoorlijk toegenomen.
Gelukkig zitten zij nog hoog en droog in hun verkeerstoren…….
Anna Litikus
Beste Anna Litikus,
BeantwoordenVerwijderenInnoforte is geen uitzondering. Bij veel organisaties raakt het management wel vaker helemaal losgezongen van de inhoud en voert iets ontziend zijn plannen uit.
Dan telt alleen slagvaardigheid en daadkracht.
Bij de ene organisatie erger dan bij de andere maar daar komt het eigenlijk wel op neer.
Bij Innoforte is dit in het Lorentzhuis volledig uit de hand gelopen.
De leiding blijft overtuigd van zijn eigen gelijk en er onstaan grote spanningen met de werkvloer.
Voor werkelijk begrip moet de leiding eigenlijk verplicht 'n paar dagen per maand met de poten in de modder gaan staan.
Theo Criticus