Innoforte en Vreedenhoff

In het jaarverslag van Vreedenhoff van 2004 worden nog voordelen van de fusie met Innoforte genoemd. Een groter “marktaandeel” in de zorgsector in groot Arnhem Noord, meer mogelijkheden voor in dienst nemen en houden van eigen specialisten, waardoor de dienstverlening aan bewoners en cliënten gedifferentieerder en beter verleend kan worden en meer mogelijkheden van doorstroming voor personeel. Vreedenhoff maakt zich wel zorgen over het kleiner dan beoogde aantal verpleeghuisplaatsen dat de fusie zou opleveren.

Ook de zeggenschap speelt een rol. De achterban van Vreedenhoff, de Centrale
Kerkenraad van de Hervormde Gemeente in Arnhem en de Kerkenraad van de Evangelisch Lutherse Kerk in Arnhem moeten hun vetorechten opgeven.
Daarvoor zou een bevredigende oplossing gevonden worden in de statuten van het fusiebedrijf.

Belangrijk punt voor Vreedenhoff en haar achterban was dat bij tot stand komen van een nieuwe fusieorganisatie de protestants-christelijke identiteit van Vreedenhoff gewaarborgd bleef. Hiertoe was een voorstel op hoofdlijnen gedaan. Een commissie geestelijke verzorging en zingeving, met een statutaire verankering, moest hierbij een centrale rol spelen.

En dan gaat het opeens mis.

Na de nodige discussies had de Raad van Toezicht van Innoforte ingestemd met een dergelijke commissie. In de gesprekken en ontwikkelingen die daarna volgden werd het steeds duidelijker dat niet eensluidend werd gedacht over belangrijke aspecten van de fusie.

Wie zou in die gesprekken een belangrijke rol hebben gespeeld? Alleen de Raden van Toezicht van beide instellingen? Interpretatieverschillen?.

Vreedenhoff gaf in december 2005 de pijp aan Maarten en trok zich terug. Verder gaan had geen zin meer.

Innoforte maakt in 2005 zelf ook melding van de mislukte besprekingen.
Het jaarverslag meldt daar onder andere over:
“Uiteindelijk hebben partijen van een fusie afgezien.Het verschil van inzicht over personen, identiteits- en andere zaken bleek eind 2005 te groot.” En “Voor Innoforte zelf biedt de ontstane situatie de gelegenheid om met alle beschikbare energie verder te werken aan de vele projecten die binnen de organisatie aan de orde zijn. Het verkrijgen van voldoende draagvlak hiervoor onder het personeel is een punt van aandacht.”

Dit past wel in het plaatje. Nadat er eerst overeenstemming leek te zijn bereikt over het zakelijk deel was nu de “zachte” macht aan de orde. De cultuur en hoe daarmee wordt omgegaan. Cultuur en de zachte aspecten daarvan kunnen een organisatie maken of breken.

Het bestuur van Vreedenhoff was alert en sterk genoeg en liet zich niet inpakken.

Het draagvlak onder het personeel waar Innoforte het over heeft bleek in het Lorentzhuis inderdaad een punt van aandacht. Misschien had Vreedenhoff met een schuin oog naar de gang van zaken in het Lorentzhuis gekeken en daaruit haar conclusies getrokken.

In ieder geval meldt Vreedenhoff in het jaarverslag van 2006 dat ze zich oriënteert op toekomstige samenwerking met Insula Dei. Inmiddels is de intentie tot mogelijke samenwerking uitgesproken.

Insula Deï??? De verhoudingen worden iets helderder. Ook interessant voor de context waarin latere ontwikkelingen zich afspelen. Biijvoorbeeld het conflict over de klimaatbeheersing in de Casa Intermezzo.