Geef uw mening!
Stuur uw brieven, foto's, afbeeldingen, filmpjes of cartoons naar
theo.kooijmans@gmail.com
Maak het niet te bont. De redactie behoudt zich het recht voor om inzendingen zonder opgaaf van redenen te weigeren.

vrijdag 13 maart 2009

Tussen Wal en Schip: Hart van Dieren vanuit een persoonlijk perspectief (4)

Door: Henri Mulder

Hoofdstuk 4 - De onderhandelingen

Op zich een goed besluit maar door de ontstane situatie wel een erg slechte onderhandelingspositie. De gemeente had de huizen eigenlijk niet meer nodig. Bijkomend probleem was het verhuurde huis Zuiderparallelweg nummer 12. In het geval dat de gemeente de huizen echt nodig had, zou in het uiterste geval onteigening kunnen plaatsvinden mochten wij er niet met de huurder uitkomen. Nu de gemeente de huizen niet meer nodig had werden wij in een uiterst vervelende onderhandelingspositie gemanoeuvreerd. Ten opzichte van de gemeente, maar ook ten opzichte van de huurders. Onze inzet was eruit zien te komen met de huurders en vervolgens de huizen vrij van huur te verkopen aan de gemeente. De gemeente gaf aan dat indien wij er niet met de huurders uit zouden komen dit Euro 50.000 zou schelen op de totaalopbrengst.

De onderhandelingen met de huurder verliepen stroef. Met begrip voor de huurders die uiteraard er ook het beste uit willen halen. Uiteindelijk liep deze onderhandeling op niets uit. De huurder bleef vasthouden aan een vervangende woonruimte, iets waar wij niet aan konden voldoen. Wij hadden geen andere woning en konden hier niet meer dan een inspanningsverplichting aanbieden. Wat betreft het bedrag, dat was onzes inziens alleszins redelijk en lag hoger dan een onteigeningsvergoeding (ruim vier maal de jaarhuur + verhuisvergoeding conform de regeling bij corporaties). De huurder ging echter niet in op het bedrag en bleef vasthouden aan een vervangende woonruimte, aan de ene kant begrijpelijk aan de andere kant zeer onredelijk.Goed, dat betekende dus dat wij niet vrij van huur konden leveren aan de gemeente.

Zo zijn de onderhandelingen met de gemeente dan ook gestart. Na een eerste bod van de gemeente, wat zeer laag was, hebben wij een onderbouwd tegenbod gedaan. De enige manier voor ons om druk te zetten op de onderhandelingen was spelen op het gevoel. En dat hebben we dan ook gedaan. Zonder kennis van zaken van het openbaar bestuur en de wetgeving ben je geheel kansloos in deze onderhandeling. Gelukkig hadden wij een adviseur die ons begeleide en ben ik zelf werkzaam in locatie en gebiedsontwikkeling. Dit heeft er uiteindelijk toe geleid dat eind januari 2008 een akkoord werd bereikt.

Eind goed al goed zou je zeggen, helaas er bleek nog wel het een en ander aan de hand. Het akkoord werd vastgelegd in een voorlopig koopcontract. Bij het lezen daarvan viel ik opnieuw van mijn stoel van verbazing. De gemeente had namelijk in de tussentijd de onderhandelingen met de verhuurder van nr 12 zelf opgepakt wat resulteerde in de aankoop van Zuiderparallelweg nummer 12 door de huurder. Echter het was onduidelijk of deze huurder de verkoop financieel wel rond zou krijgen.

Dit risico wilde de gemeente via een achterdeur bij ons neerleggen! De aankoop van nummer 12 en 13 werd gekoppeld aan het doorgaan van de doorverkoop van nummer 12! Eigenlijk verkochten wij dus in casu de woningen ‘vrij van huur’, kregen wij minder geld omdat wij het ‘niet vrij van huur’ aanboden en werd het risico geheel bij ons neergelegd.

Een hele vuile streek!!. Na eerst heel erg kwaad te zijn geworden ben ik het contract nog maar eens goed gaan doorgelezen. Er stonden meerdere juridische tegenstrijdigheden in het contract. Er werd namelijk genoemd dat wij ‘niet vrij van huur’ verkochten om vervolgens bij de extra voorwaarden aan het einde van het contract te zeggen dat de verkoop ‘gekoppeld was aan de doorverkoop van nummer 12.

Juridische toetsing leerde mij dat deze koppeling geen enkele juridische betekenis had. Er had bij wijze van spreke kunnen staan dat de verkoop gekoppeld was aan de temperatuur op 1 mei 2008 om 12 uur ‘s middags. Hier bleek nog maar eens een keer dat het niveau van de ambtenaren van de gemeente bedroevend was, voor deze ene keer was dat echter goed nieuws. We besloten het contract te laten voor wat het was en wachtten de definitieve leveringsdatum welke opgenomen was in het contract af.

Dit is het vierde deel van de serie "Tussen Wal en Schip: Hart van Dieren vanuit een persoonlijk perspectief"

Lees ook de voorgaande afleveringen:

Hoofdstuk 1 - Een stukje voorgeschiedenis
Hoofdstuk 2 - Hart voor Dieren...hard voor mensen
Hoofdstuk 3 - De uiteindelijke verwerving

En het laatste deel:
Hoofdstuk 5 (slot) - Eind goed, al goed?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten