Door: Henri MulderHoofdstuk 1 - Een stukje voorgeschiedenis
Dit verhaal is het verhaal van mijn vader en moeder die aan de Zuiderparallelweg in Dieren hebben gewoond en het project vanaf het begin hebben meegemaakt. De Zuiderparallelweg ligt aan de rand van het oude dorp Dieren. Het hoort niet bij het oude dorp maar ook niet bij het nieuwe gedeelte en bij de gemeentelijke plannen valt het ook altijd tussen wal en schip. Nadat ergens in de 2e helft van de 19e eeuw de spoorweg werd aangelegd zijn de eerste huizen hier eind 19e, begin 20e eeuw gebouwd. Destijds was de N348 er nog niet en hadden de huizen een erf tot in de Vingerhoed. Sommige huizen hadden dus een achtertuin van wel 200 m diep!
Dit stukje Dieren komt elke keer terug in de plannen van de beleidsmakers van de gemeente. In de jaren 50 worden plannen gemaakt om een nieuwe ontsluitingsweg van Dieren aan te leggen die met name het oude dorp moest ontlasten van het almaar toenemende autoverkeer. Het werd de Burgemeester de Bruinweg die dwars door de tuinen van de huizen aan de Zuiderparallelweg is aangelegd. Het zou een ‘tijdelijke’ oplossing worden wat nog bevestigd werd bij koninklijk besluit. Vanwege het ‘tijdelijke ‘ karakter zijn de eigenaren destijds afgescheept met een fooi. Nu weten we wat ‘tijdelijk‘ precies inhoudt.
Met de aanleg van de Burgemeester de Bruinweg (N348) en het gereedkomen van de snelweg Arnhem-Ellecom (A348) is gelijk ook de kiem gelegd voor de huidige verkeersproblematiek in Dieren. Een ontsluitingsweg dwars door het dorp en een snelweg die niet doorgetrokken wordt maar aangesloten wordt op deze provinciale ontsluitingsweg.. En vanaf ongeveer deze situatie begin ik mezelf het een en ander te herinneren. Ik ben zelf geboren in 1972 en kan me de nodige plannen uit begin / midden jaren ’80 herinneren. Het doortrekken van de A348 aan de overkant van de IJssel, wel of niet in een tunnelbak. Het verdiept aanleggen van de Burgemeester de Bruinweg en nog meer van dit soort plannen. Iedere keer liepen de plannen stuk op financiering of protesten en uiteindelijk bleef de situatie zoals het was. Destijds dacht ik dat ik te klein was om daar iets van te begrijpen….
Wel werd midden jaren ’80 het plan Vingerhoed nog ontwikkeld door de gemeente. Dit betekende voor de bewoners van de Zuiderparallelweg opnieuw een aanvaring met de gemeente. Was door de aanleg van de Burgemeester de Bruinweg hun eigendom in 2-en gesplitst. Nu wilde de gemeente het gedeelte aan de andere kant van de weg hebben voor de ontwikkeling van Vingerhoed. De gemeente bood belachelijk lage vergoedingen en omdat mijn ouders dit stuk grond nodig hadden voor de bedrijfsvoering van het vakantiepension wat ze runden gingen ze niet akkoord. De gemeente wilde onteigenen en mijn ouders vochten dit aan. Uiteindelijk was de Raad van State ook niet overtuigd dat een stuk groentetuin onteigend moest worden voor de aanleg van een…………… groenstrook! De gemeente verloor de strijd.
Tegen deze achtergrond is dan ook altijd argwanend gekeken naar allerlei oplossingen voor de verkeersproblematiek in Dieren. Natuurlijk zijn deze problemen er en natuurlijk moet daar een oplossing voor komen dat beseft een ieder. Maar hoe zit het met de belangen van de mensen?
Dit is het eerste deel van de serie "Tussen Wal en Schip: Hart van Dieren vanuit een persoonlijk perspectief"
Lees ook de volgende afleveringen:
Hoofdstuk 2 - Hart voor Dieren...hard voor mensen
Hoofdstuk 3 - De uiteindelijke verwerving
Hoofdstuk 4 - De onderhandelingen
Hoofdstuk 5 (slot) - Eind goed, al goed?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten