In mei 2005 werd het voorstel van Leefbaar Rheden voor een controle-protocol (inclusief externe controle) op Hart van Dieren door wethouder Wilschut en de gemeenteraad (met uitzondering van Groenlinks) van tafel geveegd. College van B&W en de gemeenteraad waren immers kundig genoeg om het project in de hand te houden. Nu, twee-en-een-half jaar later, zitten we met de gebakken peren. Als de bestuurlijke controle beter had gefunctioneerd dan was gegarandeerd eerder ontdekt dat de 8-min variant niet haalbaar was.
Deze opstelling heeft desastrueze gevolgen gehad:
• Bewoners in het plangebied hebben noodgedwongen hun woningen verkocht of zijn verhuisd. Huurders moeten hun woningen verlaten. Sommigen mensen zitten nog in hun oude huis maar hebben wel een andere woning gekocht en zijn daartoe verplichtingen aangegaan.
Waarvoor dit alles? Dat weet nog niemand. Kunnen degenen die al verhuisd zijn nu ook weer terug? En betaalt de gemeente de kosten? Ook als ze al een ander huis hebben gekocht?.
Deze mensen verkeren nu in opperste verwarring en weten niet hoe dat verder moet. Het leven van al deze mensen is volstrekt onnodig overhoop gehaald.
Als ik een van hen was dan zou ik de gemeente ook aanspreken op geleden immateriële schade. En daarvoor compensatie eisen. Samen sta je sterker. Een belangengroep van gedupeerden is voor minder dan dit opgericht. Er is vast een advocaat bereid om deze zaak op te pakken. En ik zou minimaal de nationale ombudsman inschakelen. Kijken wat die ervan vindt.
• Honderden mensen hebben duizenden uren en veel energie gestoken in plannen, bouwsteensessies, inspraakavonden, reacties, bijeenkomsten.
Er zijn uitgebreide plannen en voorstellen voor een andere oplossing gemaakt die alle in de prullenbak zijn beland. Vaak waren deze plannen nog goedkoper ook.
In bouwsteensessies kwamen belangstellenden opdraven om hun mening te geven en om creatief mee te denken. Allemaal voor niets.
Inspraakavonden werden druk bezocht en mensen en organisaties besteedden veel tijd aan het formuleren van reacties en het bezoeken van informatiebijeenkomsten. Weggegooide tijd en het weinige dat met dit alles werd bereikt is nu ook allemaal voor niets.
• Dieren is niet alleen fysiek verdeeld in twee helften. Tijdens het proces is er een kloof ontstaan tussen voor- en tegenstanders. Zowel de voor- als de tegenstanders hebben vanuit hun eigen visie het beste met Dieren voorgehad. Het zal tijd kosten om deze kloof te dichten.
• In de afgelopen jaren zijn belangenverenigingen en bewoners steeds verder weggedreven van de overheid totdat deze partijen uiteindelijk met de rug naar elkaar toe zijn komen te staan.
Zelfs de klankbordgroep wenste niet meer als echoput door de gemeente gebruikt te worden.
Vaak wordt gesproken over het afnemende vertrouwen in de politiek en het bestuur. De beruchte kloof tussen burger en overheid. Met de burger altijd als eerstgenoemde. Dat moet sowieso worden omgedraaid. Met de overheid op de eerste plaats. Er is nu een gapende afgrond tussen de overheid en de burgers.
• Mensen die ondanks alles het vertrouwen in het bestuur en de politiek zijn blijven houden zulen zich ontgoocheld alsnog afwenden van de overheid. Ik denk dat vooral de voorstanders van het project het niet meer snappen. Hebben ze de overheid door dik en dun gesteund dan krijg je dit. En het was allemaal te voorkomen geweest.
• Miljoenen euro’s zijn in het project verjubeld. Aan het eind van dit jaar al 15 miljoen inclusief de perceelsaankopen door de gemeente die voor een deel niet eens nodig zullen blijken.
Dit is grotendeels weggegooid geld. Doorgespoeld! Weg! Al dit geld had beter op een andere manier kunnen worden besteed. Bijvoorbeeld aan een zwembad of oplossingen voor knelpunten aan het spoor elders in de gemeente.
• Er komt nog een juridische staart aan het project. Afspraken met derden kunnen niet worden nagekomen. Eventuele contractbreuk zal leiden tot (misschien slepende) juridische procedures met financiële gevolgen.
• En de verkeersproblemen in Dieren zijn nog steeds niet opgelost. Bij een simpeler plan hadden we al veel eerder kunnen beginnen.
En politiek rheden stottert ondertussen “verbijsterd” en “onthutst” verder.
Ik hoor in de wandelgangen alweer stemmen opgaan dat je niet achterom moet kijken maar vooruit moet zien naar wat nu nog wel mogelijk is.
Ja, dank je de koekoek, zo ken ik er nog wel een paar. Het komt nu wel allemaal erg dichtbij voor ze.
Zeker moet je vooruit kijken naar wat nu nog mogelijk is. Maar er zijn ernstige bestuurlijke en politieke fouten gemaakt. En dat zal politieke consequenties moeten hebben.
Er is eerder een onschuldig politiek slachtoffer gevallen. Toen Leefbaar Rheden met de coalitie brak moest wethouder Kees Hermsen van Leefbaar Rheden ook opstappen. Hij had niets wat ook maar een greintje met Hart van Dieren te maken had in zijn portefeuille.
En dan zullen nu zeker degenen die politiek verantwoordelijk zijn voor dit gigantische debacle de dans ontspringen. Als het aan mij ligt toch echt niet.
Dat zou de geloofwaardigheid van de politiek nog verder aantasten.
Zowel de stuurgroep als de gemeenteraad laten nu wèl externe onderzoeken uitvoeren. Nu ontkomen ze daar niet meer aan. Daarbij dient wel het hele proces vanaf het begin tot nu onder de loep te worden genomen. En voor wat betreft de gemeenteraad ook de eigen rol. Door externe deskundigen die waarlijk onafhankelijk zijn. En de rapportage met de uitkomsten en de conclusies dienen zonder bemoeienis van de gemeenteraad openbaar gemaakt te worden. Dus niet eerst nog eventjes door de dames en heren volksvertegenwoordigers te worden bijgeschaafd.
En politici in deze gemeenteraad die snel willen vergeten moeten een schop onder hun kont hebben! Ze hebben nog steeds niets geleerd. Doe die oogkleppen eens een keer af.
Tot slot! Een “kamelenneus” is een project waarvan men eerst alleen de lieve snuit ziet en pas later de financiële bulten. Een “witte olifant” is een project zonder duidelijke toegevoegde waarde.
In Dieren huist nu een witte olifant met een kamelenneus. Een KAMELIFANT!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten