Geen overeenstemming over Nimmer Dor

Door: Bob Bouhuijs

Op bijna juichende toon berichtte de Gelderlander vorige week over het bouwplan Nimmer Dor te Laag Soeren. ‘Laag Soeren bundelt de krachten en draagt bij aan een fraai plan’. Zo stond te lezen. De belangenorganisaties die betrokken waren geweest bij het ontwikkelen van het conceptplan zouden zich achter het ontwerpresultaat hebben geschaard: ‘Het plan dat nu op tafel ligt krijgt de instemming van de belangenclubs.’ Een nadere beschouwing toont een geheel andere realiteit.

Drie belangengroepen, Het IVN, NimmerdorNee en Soerens Belang, zijn de laatste maanden inderdaad betrokken geweest bij de ruimtelijke ontwikkeling van het bouwplan Nimmer Dor. Dit gebeurde binnen het raamwerk van De Nota van Uitgangspunten Nimmer Dor die begin dit jaar door de Rhedense gemeenteraad is aangenomen. Op deze blog heb ik me destijds in enkele artikelen uiterst kritisch uitgelaten (TKo: zie bijdragen Bob Bouhuijs) over deze nota en de instemming van de Rhedense gemeenteraad. Deze kritiek is niet verstomd. Het bestuur van de Stichting NimmerdorNee, waar ik voorzitter van ben, blijft fundamentele bezwaren hebben tegen deze nota. Voor mij persoonlijk geldt dat evenzeer. Ook het IVN blijft kritisch. Aangezien ik geen functie vervul binnen laatstgenoemde organisatie, beperk ik me hier tot de kritiek van NimmerdorNee.

In eerdere artikelen heb ik al uitvoerig belicht waarom de bouw van 60 woningen op drie hectare van het oorspronkelijke plangebied Nimmer Dor door ons ongewenst is. Verwezenlijking van dit project creëert een planologisch gedrocht, dat qua bouwintensiteit sterk zal contrasteren met de groene, landelijke omgeving en de omwonenden van het plangebied in hun woongenot ernstig zal schaden. Daarnaast wordt de wijk gebouwd in het foerageergebied van een steenuilenpopulatie. In tegenstelling tot hetgeen de Gelderlander meldt, bevinden zich op het plangebied meerdere steenuilenparen. Hun habitat zal door de bouw van een wijk ernstig worden bedreigd. Hierover loopt overigens nog een procedure bij de Raad van State. Een snelle realisering van Nimmer Dor is dan ook zeker geen uitgemaakte zaak.

Naast de landschappelijke en ecologische effecten die de bouw van een wijk met zich mee zullen brengen, blijft het vraagstuk van de woningbehoefte nog altijd actueel. In eerdere artikelen heb ik uitvoerig beargumenteerd waarom aan de bouw van Nimmer Dor een professioneel, onafhankelijk woningbehoefte-onderzoek vooraf zou moeten gaan. Vooral de woningbehoefte op de langere termijn bleek een heikel punt, aangezien het scenario waarin de huishoudenskrimp op termijn ook de gemeenten Brummen en Rheden zou gaan treffen, heel wel denkbaar is.

Ook op de korte termijn kan een te geringe woningvraag het project parten spelen. In het genoemde Gelderlanderartikel wordt wethouder Ron König aangehaald die zou hebben beweerd dat er grote belangstelling bestaat voor de woningen op Nimmer Dor. Tegelijkertijd stelt het artikel echter dat het project in drie fases wordt uitgevoerd ‘zodat rekening gehouden kan worden met de ontwikkelingen op de roerige woningmarkt’. Deze laatste constatering sluit beter aan bij de werkelijke situatie. Dat ook de gemeente Rheden een niet al te rooskleurige beeld heeft van de actuele Rhedense woningmarkt, blijkt wel uit een recent raadsvoorstel van het college van B&W. In dit voorstel geeft het college aan terughoudend te zijn bij het verlenen van medewerking aan woningbouwplannen waarbij per saldo meer dan vijf (!) woningen aan de woningvoorraad worden toegevoegd. Het college onderbouwt deze beleidswijziging door te wijzen op het veranderde economische en demografische klimaat. Er wordt onder meer gepleit voor het faseren van bouwplannen en het inzetten op ‘kwaliteit’.

Het begrip ‘kwaliteit’ heeft uiteraard een zeer subjectieve lading en ook in deze context wordt niet duidelijk wat hiermee wordt bedoeld. Wel toont dit voorstel zonneklaar dat ook volgens het college de onzekere economische vooruitzichten en de dreigende demografische teruggang niet kunnen samengaan met ambitieuze plannen op het terrein van woningbouw. Dat de richtlijnen in het voorstel niet gelden voor projecten waarvoor reeds een nota van uitgangspunten is geschreven, zoals Nimmer Dor, neemt niet weg dat het college dus zelf inziet dat het verwezenlijken van grote woningbouwprojecten in het huidige tijdgewricht riskant is.

De argumenten tegen het huidige Nimmer Dor staan dan ook fier overeind. De vraag waarom NimmerdorNee dan toch betrokken is geweest bij het ontwerp van een plan dat ontwikkeld wordt binnen het raamwerk van de Nota van Uitgangspunten Nimmer Dor, is legitiem en verlangt een antwoord.

Door aanwezig te zijn bij de ontwerpsessies hoopten wij invloed uit te oefenen op het stedenbouwkundige concept. Deze hoop is niet gelogenstraft. De belangengroepen hebben inderdaad enige richting kunnen geven aan het ontwikkelproces en daarmee heeft het ontwerp een minder desolaat karakter gekregen dan aanvankelijk het geval was. Ondanks het restrictieve kader waarbinnen deze ontwikkelsessies plaats vonden, wil ik Ron König wel complimenteren: hij is de eerste wethouder die ten aanzien van het ontwikkelen van het plangebied Nimmer Dor ruimte heeft gecreëerd voor een inbreng van de inwoners van Laag Soeren en andere belangstellenden. Een vernieuwende werkwijze, die, ondanks alle beperkingen en onvolkomenheden, navolging verdient.