‘harde voorwaarde’ en de provincie

Door: Joop Zijlstra

De hoorzitting op 10 juli 2012
van de Provinciale Commissie van advies voor klachten en bezwaren. Ons bezwaar tegen wegverlegging. Verweerschrift van afd. Uitvoering Werken.

Niet op tijd.
Uitvoering Werken van de provincie (nader te noemen U. W.) is als verweerder bij de hoorzitting van de provinciale Commissie van advies voor klachten en bezwaren. Ons bezwaar gaat zoals bekend over het niet nader onderbouwd zijn van de verlegging van de N348 bij Dieren als ‘harde voorwaarde’ van het Rijk. De procedurele termijn voor het bezwaar van Het Comité is overschreden. Dat is juist. Het bezwaar is destijds niet ingediend omdat wij hadden besloten eerst bij ‘Landbouw’ navraag te doen. Wie verwacht nu dat ‘ons’ verkeersdossier daar, zou zijn vernietigd? ‘VROM was immers archiefhouder, niet Landbouw’, was het. De naam van de betreffende (gepensioneerde) ambtenaar gaf men om privacyredenen niet vrij.

Het was te verwachten dat U.W. zou inzetten op het niet-ontvankelijk-verklaren van het bezwaar. Ons gaat het niet om die soort formaliteit, ons gaat het om de inhoud van ons bezwaar. Die geldt nog steeds: ‘uw harde voorwaarde bestaat niet’. De commissie moet zich wel van een oordeel daarover onthouden, maar men luisterde toch naar ons. We waren al blij dat de commissie ons wilde ontvangen.

Maar wel waar.

Óns bezwaar mag dan formeel niet ontvankelijk zijn, de zogenaamde harde voorwaarde’ is weer aan de orde, staat weer te kijk als niet bestaand. Als het bezwaar niet ontvankelijk is kan de commissie GS adviseren dat te besluiten. Maar zou het  ongegrond kunnen zijn? Wij zijn benieuwd, Er ligt immers de verklaring van VROM, na lang onderzoek  geformuleerd: ‘Er ligt geen harde voorwaarde van de kant van het Rijk’ en ‘Het voorstel van de wegverlegging komt van de provincie’. Kan het duidelijker? Maar U.W.: ‘Een en ander moet nog wel onderbouwd worden’. Nu nog mooier. Zelf de eigen ‘harde voorwaarde’ niet nader kunnen aangeven en dan ons verwijten maken, terwijl de stukken op tafel liggen?

Een tegenaanval: wellicht een list van dr ir C. Volp, directeur van project Traverse Dieren in het provinciehuis. Een tegenaanval. Dát zal vertrouwen wekken in het provinciaal beleid en in de uitvoering van werken?

Men heeft ons door.

Zo spreekt U.W. ‘Telkenmale probeert Het Comité met ‘het bestuur’ in gesprek te komen over de inhoud van de bestuurlijke aangelegenheid en zelfs ambtenaren aan te sporen om overleg te starten over de door hem klaarblijkelijk waargenomen verschillende opvattingen in bepaalde kwesties’. Zo is het, stemmen wij in, maar wat is daar fout aan?

Mogen wij niet van incongruentie spreken als wij met een bevestiging van het Ministerie van VROM aantonen dat het provinciebestuur zich vergist? Een zinnetje van een ambtenaar van ‘Landbouw’ in een vergadering van 2007 zal toch wel naar onderliggende stukken verwijzen? Die stukken willen wij graag inzien, vandaar ons bezwaar. Ook in dit geval mag van U.W. de naam van ambtenaren niet bekend worden. De namen zijn weggelakt. Wij weten zeker, namens VROM, dat er geen sprake is van een harde voorwaarde wat betreft de verlegging van de N348.

Dat wordt dan later een zaak voor de bestuursrechter.

Uit het ‘verweer’ van Uitvoering Werken

U.W. gewaagt van ‘persisterend wantrouwen van Zijlstra’. Mag ik soms niet pogen om achter de waarheid te komen? Is dat ongepast of juist gepast? U.W. zegt: “van het feitelijk tekortschieten van de provincie is nog niets gebleken. Niet in openheid en transparantie van de besluitvorming, noch in de openbaarheid van documenten. Niets van wat Zijlstra schrijft geeft blijk van enig tekortschieten van de provincie. Zijlstra weet allang – de Nationale Ombudsman schrijft hem - dat beleidsmatige besluiten ter beoordeling zijn en ter controle van de politiek. Zijlstra geeft daaraan geen passende invulling in eindeloze reeksen brieven en mails.

Hij bestookt de diverse bestuursorganen zonder te respecteren dat de besluitvorming in Nederland voldoende is gezekerd door de politieke controle in de vertegenwoordigende lichamen en de rechtsbescherming die in voorkomend geval belanghebbenden toekomt.’

Hoezo, voldoende gezekerd?  

Een conclusie trekt de lezer zelf maar, uit de tekst in de vorige alinea en uit wat hij om zich heen ziet. ‘Besluitvorming voldoende gezekerd door politieke controle’? Op 17 maart 2010 geeft gedeputeerde M. van Haaren aan Provinciale Staten te verstaan dat er een harde voorwaarde ligt van het Rijk om de N348 te verleggen. Daarover praten heeft volgens haar dus geen zin. Zij voorkomt daarmee politieke discussie over dat onderwerp. Proberen GS door deze onjuiste uitspraak politieke discussie te voorkomen? Controle is dan bij voorbaat onmogelijk! Controle op de besluitvorming door de politiek gezekerd? Het zou wat. Erg is dat men in de gemeente Rheden gemakshalve maar heenstapt over de kwestie van de niet bestaande harde voorwaarde. Men volgt GS blijkbaar blindelings.

Soap wordt zeker vervolgd.

J. Zijlstra, namens Het Comité

P.S.,

Voor wie geïnteresseerd is in het verweerschrift van U.W.:
op aanvraag sturen wij de stukken graag (digitaal) toe.

Joop Zijlstra, Kastanjelaan 9, 6955 AM Ellecom
0313 – 419 213
zijlstravangool@gmail.com