Krokodil

De bus was van het Gemeentevervoerbedrijf Arnhem of van de Gelderse Tramweg Maatschappij, water kregen we van Waterleidingmaatschappij Gelderland, de elektriciteit werd geleverd door de Provinciale Gelderse Electriciteits Maatschappij, de woningcorporatie heette St. Joseph en het ziekenhuis stond bekend onder de naam St. Elisabeth Gasthuis, Diaconessenhuis of Ziekenhuis Velp. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Degelijke instellingen waarvan iedereen wist waar ze voor stonden. In het proces van marktwerking en schaalvergroting werden ze weggevaagd en opgeslokt. De zorg voor de burger werd uitbesteed aan marktwerking, privatisering en schaalvergroting. Nu kijken we aan tegen giganten met kekke fantasienamen, bedacht door dure reclamejongens.  De goeroes van de vrije markt beloofden ons betere en goedkopere producten. De visionairs van de schaalvergroting, vaak dezelfde figuren,  beloofden ons de hemel.  We hebben gezien waar het op is uitgedraaid. De gevallen waarin het werkt zijn op de vingers van één hand te tellen, de uitzonderingen die de regel bevestigen. In het gunstigste geval kregen we wat we al hadden. Veel te vaak was er sprake van mismanagement en corruptie. Het ene schandaal volgt op het andere. Enfin, laat ik er niet over uitweiden. De voorbeelden liggen voor het oprapen.

In de nevel van marktwerking en schaalvergroting verdween ook de SWR, de Stichting Welzijn Rheden. Het welzijnswerk werd op afstand  gezet, de geitenwollensokkendragers omgeturnd tot ondernemers die hun waar voortaan zo goedkoop mogelijk moesten aanbieden. Groter en groter werd het allemaal. Met de kinderopvang als commerciële fundering. De naam was de kers op de taart. Carion: Welzijn dat klinkt als een klok.

Ik denk dat we de oorzaak van het faillissement van Carion niet zozeer bij het management moeten zoeken. Die werd het commerciële mijnenveld ingejaagd door een marktminnende overheid. In de kern is het de schuld van diezelfde overheid die maatschappelijke diensten ziet als waren op een oosterse markt. Afdingen tot op de laatste cent. Er zijn immers altijd wel kooplui te vinden die er minder voor vragen. Of, nog veel goedkoper, gewoon geen waren meer afnemen. En dan tranen met tuiten huilen als een van de kooplieden omvalt? Dat kunnen alleen maar krokodillentranen zijn.