Geen toekomst jonge steenuilen Nimmer Dor

Door: Bob Bouhuijs

Alsof ze uit een speelgoedwinkel komen. Zo onbevangen kijken de kleine

 donzige steenuiltjes de wereld in. En dan worden ze, behoedzaam, een voor een, geringd, zodat hun levenspad getraceerd kan worden. Op Nimmer Dor zijn zeven jonge steenuilen uit het ei gekropen: drie aan de Talmaweg en vier aan de Harderwijkerweg. Ondanks dit ogenschijnlijke broedsucces, lopen al deze diertjes een onmiddellijk gevaar: de schade die de laatste jaren aan dit foerageergebied in Laag-Soeren is aangebracht begint zijn tol te eisen. Ook voor de toekomst ziet het er somber uit. Tot nu toe heeft de gemeente nagelaten een steenuilenmanagementplan tot stand te brengen.

‘De steenuil redt het niet’. Met deze pregnante kop besteedde de Gelderlander enkele maanden terug aandacht aan de hachelijke situatie van de steenuilen op Nimmer Dor. In de tussenliggende tijd is de conditie van het foerageergebied verslechterd. De abominabele staat van het biotoop leidt tot voedselschaarste. Het is goed denkbaar dat het ondergewicht van de vier uiltjes aan de Harderwijkerweg hieraan te wijten is.

Het meest dramatische is dat de existentiële nood waarin de jonge steenuilen zich bevinden rechtstreeks voortkomt uit gemeentelijk beleid. Het op deze weblog eerder besproken ploegen van het zuidelijke deel van het plangebied en het achterwege laten van het begrazen en regelmatig maaien van het noordelijke deel, maken het voor de oudere uilen lastig om nog voldoende voedsel voor hun kroost te vinden.

Voorts heeft de gemeente tot op heden nagelaten een steenuilenmanagementplan te ontwerpen. Dit plan ziet pas later dit jaar het

licht. In dit plan zou de gemeente in samenspraak met het IVN een alternatief foerageergebied voor de steenuilen op Nimmer Dor ontwikkelen. Onafhankelijk adviesbureau Loo Plan zou dit plan beoordelen. Het resterende noordelijke deel van Nimmer Dor zou samen met dit alternatieve biotoop het nieuwe foerageergebied gaan vormen.

Een adequaat managementplan is hoe dan ook een voorwaarde om op Nimmer Dor te kunnen bouwen. Het feit dat de gemeente er voor kiest eerst een ontheffing aan te vragen en pas later in dit jaar een managementplan gaat voltooien, lijkt dus een riskante, zo niet onmogelijke route.

In de tussentijd ondermijnt de gemeente het steenuilenbiotoop, zonder dat een alternatief foerageergebied tot stand is gebracht. Verantwoordelijk wethouder Ron König meent dat een optimale inrichting en beheer van het noordelijke deel van het plangebied voldoende zal zijn om beide steenuilenparen van een biotoop te voorzien. De expertiserapporten wijzen in een totaal andere richting. De twee-en-een-halve hectare die onbebouwd zal blijven, voldoet bij lange na niet aan de omvang van een noodzakelijk foerageergebied van een enkel paar, laat staan van twee paren. Zo stelt de Soortenstandaard Steenuil van het ministerie van Economische Zaken dat het territorium van een steenuil in Nederland tussen de vijf en dertig hectare beslaat.

Hier komt nog bij dat het noorden van het terrein thans nauwelijks wordt beheerd - van maaien is de laatste maanden slechts een enkele keer sprake geweest - en de gemeente de particuliere grondeigenaren onmogelijk kan dwingen tot een optimaal beheer.

Ten slotte zijn de omliggende gronden, die ten oosten van de Talmaweg en ten zuiden van de Van Zwietenlaan, momenteel niet zo ingericht dat ze dienst kunnen doen als alternatief foerageergebied.

Het moge wederom duidelijk zijn: de gemeente offert de nieuwe generatie steenuilen aan de mogelijkheid ooit te kunnen bouwen op Nimmer Dor. Dit doet ze overigens visieloos, want ook vanuit een juridisch oogpunt is compensatie van het geofferde gebied noodzakelijk. Een lange juridische strijd ligt dan ook in het verschiet, waarbij winst voor de gemeente allerminst zeker is.