Foto's van het protest tegen de inrichting van een rouwkamer in de Molenschuur aan de Rozendaalselaan in Rozendaal. Áctievoerende bewoners uit de omgeving hadden de zijgevel vrijdagmiddag 12/7 behangen met zwart plastic, een tros zwarte ballonnen ("de druiven zijn zuur") en een spandoek.
Ik was net op tijd om wat foto's te maken. Enkele gemeentewerkers maakten zich op om, op last van de burgemeester van Rozendaal (volgens een van de ambtenaren) de protestuitingen weer te verwijderen.
Later dit jaar neemt de gemeente Rozendaal een besluit over het al dan niet verlenen van een vergunning voor een rouwkamer aan de betrokken ondernemer.
De ontmanteling.
Deze actie van de omwonenden van de Molenschuur kan wel een ludieke genoemd worden, maar erg smaakvol is het niet.
BeantwoordenVerwijderen‘NO LIJK’ met de duim naar beneden is misschien toch wel een ‘beetje zuur’ voor de families die aan de overkant hun geliefde bezoeken in het Hospice.
‘Sterven’ wordt door de omwonenden van de Molenschuur op deze manier toch wel erg plat gemaakt. Iets waar wij, en de families die wij begeleiden, ons niet in herkennen.
Gaat het niet om liefde en juist om het LEVEN als een geliefd mens onder ons sterft?
Het leven dat diepte krijgt door alle facetten ervan te erkennen: dankbaarheid, vreugde, maar ook het verdriet.
Bovendien ‘varen’ steeds meer mensen ‘uit’ op hun eigen wijze, door zelf kenbaar te maken hoe hun afscheid als laatste groet eruit moet gaan zien. Veel families willen zelf hun bijdrage leveren aan de uitvaart, een natuurlijk afscheid. Dat is wat zo mooi is: het dichterbij elkaar zijn tijdens het afscheid en het dichterbij brengen wat je lief is. Het beekdal, troostrijk en betekenisvol door haar schoonheid, kan daar een grote bijdrage aan leveren. Je gedragen voelen door de natuur.
Zelf een kist maken; zelf de rouwauto rijden; een ceremonie in eigen tuin houden? Het kan en mag allemaal! Met elkaar het unieke leven vieren.
De dood is zo ‘springlevend’!
Ans Hovius en Carolien van Wijchen
Ave Verum uitvaartzorg
Rozendaal