Bijgaand de versie van de "Kamelifant" zoals verschenen in het Streekjournaal van gisteren (19 september). In mei 2005 werd het voorstel van Leefbaar Rheden voor een controle-protocol (inclusief externe controle) op Hart van Dieren door wethouder Wilschut en de gemeenteraad (met uitzondering van Groenlinks) van tafel geveegd.
College van B&W en de gemeenteraad waren immers kundig genoeg om het project in de hand te houden. Dit leidde uiteindelijk tot het vertrek van Leefbaar Rheden uit de coalitie. Nu, twee-en-een-half jaar later, zitten we met de gebakken peren.
De volledig falende bestuurlijke controle heeft desastrueze gevolgen gehad:
• Bewoners in het plangebied hebben noodgedwongen hun woningen verkocht of zijn verhuisd. Sommigen mensen wonen er nog maar hebben wel een huis gekocht en zijn daartoe verplichtingen aangegaan maar weten nu niet hoe dat verder moet. Het leven van al deze mensen is volstrekt onnodig overhoop gehaald.
• Honderden mensen hebben duizenden uren en veel energie gestoken in plannen, bouwsteensessies, inspraakavonden, reacties, bijeenkomsten en wat al niet meer.
• Dieren is niet alleen fysiek verdeeld in twee helften. Tijdens het proces is er ook een kloof ontstaan tussen voor- en tegenstanders.
• In de afgelopen jaren zijn belangenverenigingen en bewoners steeds verder weggedreven van de overheid totdat deze partijen uiteindelijk met de rug naar elkaar toe zijn komen te staan. De kloof tussen burger en overheid is de afgelopen jaren verworden tot een gapende afgrond.
• Mensen die ondanks alles het vertrouwen in het bestuur en de politiek zijn blijven houden zulen zich nu ontgoocheld alsnog afwenden van de overheid.
• Miljoenen euro’s zijn in het project verjubeld. Aan het eind van dit jaar al 15 miljoen inclusief de perceelsaankopen door de gemeente die voor een deel niet eens nodig zullen blijken. Al dit geld had beter op een andere manier kunnen worden besteed. Bijvoorbeeld aan een zwembad en sportvoorzieningen.
• Juridische consequenties die nog eens extra geld gaan kosten. Bewoners die hun huizen hebben moeten verlaten voor de acht-min hallucinatie kunnen zich in immateriële zin beschadigd voelen. Of contractuele afspraken met derden die nu niet worden nagekomen.
• En de verkeersproblemen in Dieren zijn nog steeds niet opgelost. Bij een simpeler plan hadden we al veel eerder kunnen beginnen.
Zowel de stuurgroep als de “verbijsterde en onthutste” gemeenteraad laten nu wèl externe onderzoeken uitvoeren. Nu ontkomen ze daar niet meer aan. In dit onderzoek dient de rol van de gemeenteraad een prominente plaats te krijgen, vanaf het begin van het proces. Uit te voeren door externe deskundigen die waarlijk onafhankelijk zijn en zónder dat de gemeenteraad vóór openbaarmaking van de uitkomsten nog aan de rapportage gaat schaven. .
Tot slot. Een “kamelenneus” is een project waarvan men eerst alleen de lieve snuit ziet en pas later de financiële bulten. Een “witte olifant” is een project dat leuk oogt maar weinig tot niets toevoegt.
Het hart van Dieren blijkt een witte olifant met bulten en een kamelenneus. Een kamelifant!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten