Vandaag een eerste indruk. Het Lysias-rapport opent met de conclusies. En volgzaam als ik ben zal ik daar ook mee beginnen. De eerste conclusie geeft al een mooie voorzet. Conclusies over de context van het project:
1. Alle partijen hebben met de beste bedoelingen en naar eer en geweten samengewerkt aan het project Hart van Dieren.Wat hebben we toch 'n geweldige bestuurders, volksvertegenwoordigers en ambtenaren.
De inzet van de stuurgroep, de projectorganisatie en de opeenvolgende colleges van B&W en de raad was er op gericht om met draagvlak een adequate oplossing voor de problemen in Dieren te realiseren. Er bestond vanaf het begin het besef dat het een uniek project was en een unieke kans om de problemen grondig aan te pakken. Er is door betrokkenen keihard gewerkt om dat voor elkaar te krijgen.
Echt! Petje af.
Wat is dit voor lariekoek? Stel je voor dat een van de partijen er op uit was om het project te laten sneuvelen. Wat een onzin.
Welk draagvlak wordt hier nou bedoeld? Draagvlak bij de raad, bij de provincie, bij de rijksoverheid, bij de stadsregio, bij de ambtenaren of bij de bevolking? Ja bij wie?
Zo kan ik ook nog wel wat conclusies opschrijven. “Ach jongens.. we deden allemaal toch zo ons best. Jammer dat het niet gelukt is. We konden er echt niks aan doen, Ech nie.. En we hebben er nog wel zo ontzettend hard aan gewerkt”
Een werkelijk fantastische conclusie! Iedere partij heeft in ieder geval met de beste bedoelingen en naar eer en geweten zijn eigen belangen gediend.
Wat ’n afgang!
2. Het project kende een ‘droomstart’.
Tegen de stroom in is het de provincie en de gemeente gelukt om een forse (Rijks)bijdrage los te krijgen van € 50 miljoen van het Rijk. Dat was echt uniek, zeker gelet op de schaal van de problemen. De SOK en BC 2005 zijn in tijden van optimisme en enthousiasme opgesteld. Dat heeft in zekere zin wel geleid tot een (financiële en inhoudelijke) gijzeling van het project. De 8- variant was feitelijk ‘in beton gegoten’ en vooral bij de gemeente heeft het risico om het project kwijt te raken en de verhouding met de provincie te verstoren geleid tot een ingewikkelde opstelling in het project.
Ja iedereen was blij dat die € 50 miljoen loskwam. Maar zoals het rapport zelf al aangeeft kreeg de droom al snel het karakter van een nachtmerrie. “het project werd gegijzeld, was in beton gegoten en de gemeente was bang om het project te verliezen en en de verhgouding met de provincie te verstoren”
Een echte droomstart dus!
3. Het project is uiteindelijk nooit één project geweest, maar een verzameling van deelprojecten en deelbelangen.
Hoofddoel van het project was om met partijen gezamenlijk het leefmilieu in Dieren en de doorstroming van het doorgaande verkeer te verbeteren. In de SOK is aangegeven dat sprake is van een gezamenlijke verantwoordelijkheid vanuit verschillende accenten. De provincie had het meeste belang bij de infrastructuurbundel; de gemeente bij de invulling van de gebiedsontwikkeling. ProRail had (uit hoofde van de Spoorwegwet) een belangrijke rol bij de realisatie van de spoorinfrastructuur. Gaandeweg het project is steeds duidelijker geworden dat er spanning zat op enerzijds het integrale karakter van het project en anderzijds de verschillende deelbelangen van betrokkenen. De ‘werkelijkheden’ van partijen zijn steeds verder uit elkaar gaan lopen en het ontstane ‘wij/zij’ gevoel heeft de integrale benadering van het project steeds meer in de weg gezeten.
Nou begin ik het te begrijpen. Dit is natuurlijk waar de eerste conclusie op doelt. Aan die deelbelangen is keihard samnegewerkt.
En het rapport neemt zowaar het woord “verantwoordelijkheid “ in de mond. Dat is door de begeleidingscommossie zeker over het hoofd gezien. Dergelijke uitspraken kunnen gevaarlijk worden hoor! Als er mensen zijn die “verantwoordelijkheid” interpreteren als “verantwoordelijk zijn voor....” en “verantwoording afleggen over....”
Een ander probleempje wordt in de laatste zin benoemd. Binnen het project werd het een slagveld met elkaar bevechtende facties.
Ja dat krijg je als iedereen met de “beste bedoelingen en naar eer en geweten samenwerkt aan het project Hart van Dieren”
4. Het project werd vooral gezien als een infrastructureel project en werd ook als zodanig gemanaged.
De gebruikte beheersingssystematiek was toegesneden op de kenmerken van een infrastructuurproject met een open begroting. Die systematiek onderkende onvoldoende de specifieke kenmerken van het project, zoals de combinatie van infrastructuur en gebiedsontwikkeling en werken met een ‘fixed budget’. De stuurgroep en de projectorganisatie hebben vooral de nadruk gelegd op het creëren van een infrastructuuroplossing, terwijl de problemen – mede door bestuurlijke ontwikkelingen bij de gemeente - juist ontstonden in de uitwerking van de gebiedsontwikkeling. De spanning tussen de deelbelangen en werkwijzen van
provincie en gemeente zijn daar het meest pregnant naar voren gekomen.
Ze konden er dus geen hout van. Wisten niet hoe het moest. Amateurs die van andere amateurs met 100 miljoen euro mochten spelen. Maar ja, ervaring opdoen mag wat kosten. Toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten