Executie Weteringplantsoen.
Amsterdam, 12 Maart 1945 - 9.15 - 9.35
Ik heb het niet gezien
Men heeft het mij verteld:
Zij werden tien om tien
Voor ‘t peloton gesteld.
Men schoot ze haastig neer.
Het salvo vuur en lood
keerde tot viermaal weer,
toen waren allen dood.
En ieder, die de plek
vol schrik en pijn ontweek,
werd (slag in borst en nek)
gedwongen, dat hij keek.
en zag hoe man en kind
neerzeeg in bloed en dood;
hij werd op slag hun vrind,
hun broer, hun deelgenoot.
Hij vindt mij aan zijn zij,
Een die niet rust aleer
hij staat voor ‘n an'dre rij
met een gericht geweer.
Een, die met vaste hand
op het commando wacht
en recht pleegt in dit land
en vuurt en vuurt en lacht...
Ik heb het wèl gezien,
Ik heb het gòèd gehoord:
Zij werden tien om tien
in het plantsoen vermoord.
Ik ben niet wraakelust,
maar v o l van bitt're pijn.
Het hart, zo diep ontrust
wil weer genezen zijn.
En daarom zal ik staan,
met een gericht geweer.
En rustig leg ik aan
en rustig schiet ik neer.
Jan H. de Groot
Bron: http://www.geheugenvannederland.nl/?/nl/collecties/verzetsliteratuur/verzetsgedichten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten