Naar aanleiding van het
voorstel “Afdoening Brieven Veelschrijvers” van de Gelderse Gedeputeerde Staten doet Joop Zijlstra
een beroep op Provinciale Staten om dit voorstel niet over te nemen. Onderstaand
de brief daarover aan de commissies AFW (Algemeen bestuur,
Financiën en Welzijn) en MIE (Mobiliteit, Innovatie en Economie) van Provinciale Staten. De brief wordt
begeleid door onderstaande mail:
Zeer geachte leden van de commissies AFW en MIE van Provinciale Staten
Zeer geachte leden van de commissies AFW en MIE van Provinciale Staten
Vooropmerking
Mijn ‘veelschrijven’ - what is in a name - , dat onder vuur ligt van uw college van GS, ligt goedbeschouwd in het verlengde van ‘klopt en u zal worden opengedaan’. (Math. 7.7.) Dat woord geldt in uw seculier verband helaas niet. Degene die klopt wordt de mond gesnoerd, verpakt in het procedure voorstel van GS. )*
Morgen, 24 oktober, wordt in uw commissies gesproken over respectievelijk het voorstel van GS ´afdoening van veelschrijvers´ en het verkeersplan ´Traverse Dieren´.
Ik ben
graag bereid om op een eventuele uitnodiging van uw kant naar het provinciehuis
te komen voor een nadere toelichting. Het zal een aanvulling zijn of een
verklaring van de tekst in de bijlage die ik in uw aandacht aanbeveel.
(Ik kan binnen een half uur ter plaatse zijn.)
Met een vriendelijke groet,
Drs J.
Zijlstra
)* P.S. Mijn mond laat ik me overigens niet snoeren; ik vermeld een variatie op Kamagurka (NRC 20/10): ‘Roermond, roer je mond wèl.’ Bovendien, het komt op het laatst wel voor de dag wat onder‘sneeuw’ verborgen lag, al verloopt de tijd en kost het proces veel moeite. Z.
De brief:
Zeer geachte leden van de commissies AFW en MIE van Provinciale Staten.
* Het voorstel van GS ´afdoening verzoeken veelschrijvers´ is een procedureel punt van belang in een interessante ontwikkeling. Er wordt al voldoende op gereageerd.
De Commissie AFW doet er m.i. goed aan GS te adviseren het besluit te hernemen als niet terzake doende.
Nog een klein aandachtspunt. Op het voorblad van het voorstel staat onder ‘context’: “Eerder gesprekken in mediationverband met deze burgers (i.c. mijn persoon Z.) hebben niet geleid tot een werkzame oplossing”.
Wellicht dat u aandacht geeft aan de vraag wat het begrip mediationverband inhoudt. Ik zelf, niet onwetend in mediationland, heb van mediation in de kwestie plan ´Traverse Dieren´ nooit iets gemerkt.
* Gaat het wat de commissie AFW betreft om een procedure. Het controversiële van de zaak in de commissie MIE is ook betrekkelijk eenvoudig. Het gaat om verlegging van de N348. die is geen harde subsidievoorwaarde. Het initiatief tot de verlegging van de N348 ligt bij de provincie, met gemeentelijke voorloper in Rheden. (Uitdrukkelijke verklaring van het ministerie van VROM, oktober 2010 .)
De historie van de wegverlegging.
Zij komt planmatig voor in het (verlaten) verkeersplan ‘Hart van
Dieren’.
In grote lijnen ging het zo. Het gemeentebestuur van Rheden, daartoe aangezet door de eigenaar van Hof te Dieren (de stichting Twickel te Delden) verplicht zich tot inspanning om de N348 tot langs het spoor te verleggen (1996). Het is de bedoeling daarmee de exploitatiemogelijkheden van een nieuw kasteel Hof te Dieren te verruimen. Een geval van ‘projectontwikkeling’, t.w. de voorgenomen bouw van een appartementencomplex.
In grote lijnen ging het zo. Het gemeentebestuur van Rheden, daartoe aangezet door de eigenaar van Hof te Dieren (de stichting Twickel te Delden) verplicht zich tot inspanning om de N348 tot langs het spoor te verleggen (1996). Het is de bedoeling daarmee de exploitatiemogelijkheden van een nieuw kasteel Hof te Dieren te verruimen. Een geval van ‘projectontwikkeling’, t.w. de voorgenomen bouw van een appartementencomplex.
Een en ander wordt a.h.w. gecamoufleerd door de doelstelling
‘ontsnippering van Hof te Dieren’. )*
Maar er is geen geld voor wegverlegging. Men doet daarom een beroep op het Ministerie van LNV (Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit). Daarop wordt een ecoduct uit de EHS, dat is voorzien ten westen van Ellecom, ten oosten van Ellecom gepland (ondanks de ongeschiktheid van de plaats). Dit ecoduct wordt vervolgens in 2004 ondergebracht in plan ‘Hart van Dieren’. Voor dat ecoduct is verlegging van de weg nodig. Het kan zo gebouwd worden over èn spoor èn weg. Twee vliegen in één klap. De wegverlegging kan worden betaald uit de subsidie voor het ecoduct. Het begrip win-win-situatie heeft niet voor niets langzamerhand een triviale betekenis gekregen.
Maar er is geen geld voor wegverlegging. Men doet daarom een beroep op het Ministerie van LNV (Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit). Daarop wordt een ecoduct uit de EHS, dat is voorzien ten westen van Ellecom, ten oosten van Ellecom gepland (ondanks de ongeschiktheid van de plaats). Dit ecoduct wordt vervolgens in 2004 ondergebracht in plan ‘Hart van Dieren’. Voor dat ecoduct is verlegging van de weg nodig. Het kan zo gebouwd worden over èn spoor èn weg. Twee vliegen in één klap. De wegverlegging kan worden betaald uit de subsidie voor het ecoduct. Het begrip win-win-situatie heeft niet voor niets langzamerhand een triviale betekenis gekregen.
Naar aanleiding van externe actie krijgt de gemeenteraad een
brief waarin staat dat de plaats toch geschikt is bevonden (2006).
Plan ‘Hart van Dieren’ gaat medio 2007 ten onder. Het plan ‘Hart van Dieren’ wordt opgevolgd door plan ‘Traverse Dieren’. Voor het verkeer in Dieren blijft namelijk een goede regeling vereist.
In het nieuwe plan komt het ecoduct ten oosten van Ellecom te vervallen, vanwege ongeschiktheid van de plaats (!).
De wegverlegging wordt gehandhaafd, ondanks dat die niet bijdraagt aan verkeersverbetering, en ondanks extra schade aan het milieu. (Zie MER Traverse Dieren.) De kosten voor de wegverlegging bedragen 6 miljoen euro. Het plan tot de bouw van het appartementencomplex op Hof te Dieren kan op termijn worden uitgevoerd.
Helaas is voor werkelijke verbetering van de verkeersvoorziening in Dieren-NS-centrum geen geld genoeg. Het blijft bij een halve oplossing.
Bovendien moeten enkele particulieren in het oosten van Dieren blijven wonen ondanks de moeilijke ligging van hun huizen als gevolg van de noodzakelijke verkeersvoorziening voor hun deur. Men zegt dat er geen geld is om de drie woningen van de bewoners te verwerven zo dat zij naar een woning elders kunnen uitzien. Bij insiders is echter bekend dat de provincie de bewoners niet wil tegemoetkomen vanwege de precedentwerking. Elders in de provincie zouden bewoners in gelijksoortige omstandigheden ook compensatie eisen. De provincie acht dat een te groot risico.
Bij inspraak in een commissievergadering van MIE op 26 oktober 2011 heb ik mij beperkt tot de opmerking over mijn verwachting dat op het einde van de weg de rechter, en zonodig de Raad van State, eraan te pas zal komen.
Het bovenstaande bevat de kwintessens van een pleidooi voor die instanties.
Indien u mij uitnodigt zou ik het bovenstaande nader kunnen
aanvullen en toelichten. Vragen daarover kunnen tijdig juist worden beantwoord. Het gaat dan om de vraag wie van u de kat
de bel aanbindt. Waar de klepel hangt zult u nu al wel vermoeden.
Met een vriendelijke groet,
Drs J.A. Zijlstra
)* Dit doel zal niet alleen niet worden gehaald, het terrein van Hof te Dieren wordt juist meer versnipperd door toe- en afvoerwegen die het terrein blijven doorsnijden, niet in het minst met het oog op de voorgenomen bouw van het appartementencomplex.
(Merkwaardig is dat het kasteel de laatste jaren enigszins buiten beeld is geraakt en wellicht zelfs buiten beeld is gehouden. Opmerkelijk in dit verband is dat de bouwvergunning voor het kasteel, die medio 2001 werd verleend. In 2010 door de gemeente op verzoek van Twickel is ingetrokken. Ronduit twijfelachtig wordt het door de vaststelling dat de archiefhoes, waarin de bouwtekeningen in het gemeentearchief waren opgeborgen, aldaar onlangs leeg is aangetroffen. )
J.Z.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten