Door: Joop Zijlstra
‘Rheden
moet schade Riverstone vergoeden’ is een kop in De Gelderlander van 24 april
2013. Dat bepaalde het hof in Arnhem daags ervoor. ‘De wethouders Wilschut en
Kuipers wilden woningbouw en recreatie een kans geven op het voormalig terrein
van de steenfabriek. De gemeenteraad schoot de plannen later af. .. In een
vervolgprocedure wordt de hoogte van de vergoeding bepaald.’ Zo meldt het De
Gelderlander.
Wie
gaat de rekening betalen? De inwoners van de gemeente, zoveel is duidelijk. Maar
de andere vraag is of er nog wordt afgerekend? M.i. is een onderzoek naar de
precieze gang van zaken op Riverstone èn in De Steeg op zijn plaats. Op grond
van welke overwegingen of welk besluit hebben de wethouders ‘Riverstone’
ontvangen? Hoe zette de heer Wilschut hem te paard? Met welke volmacht? Hoe ging
dat in zijn werk?
Het
voortraject laat zich gemakkelijk voorstellen.
Een
ondernemer, de nieuwe eigenaar van een oude steenfabriek aan de IJssel, zoekt uiteraard
winst. Hij ruikt geld. Adviseurs stellen voor hem een plan op voor woningbouw
en recreatie aan de IJssel. Zeg maar een dure variant voor de huisjes met plas
en camping, even verderop aan de overkant. Riverstone, een alleszins gewild
object voor rijke Duitsers?
Op
naar het College van B.& W. dus om de zaak te bespreken. Wilschut, als
wethouder nog niet droog achter de oren, trapt erin. Het nijvere baasje had
beter even kunnen nadenken, net zoals trouwens het hele College, inclusief de
voorzitter.
Ik
herinner mij een gesprek dat wij mensen uit het bestuur van A7, mochten voeren met
twee mannen van Riverstone.
Het
gesprek vindt op het gemeentehuis plaats. Een ambtenaar leidt ons naar de
gespreksruimte. Riverstone houdt om zo te zeggen kantoor in De Steeg. Het
College van B.& W. was toen al een stuk meegegaan in de plannen van de
ondernemer c.s. Welke herinneringen heeft Riverstone aan het gesprek met ons
overgehouden? Het was vriendelijk, maar duidelijk afwijzend: A7 wil geen
woningen met recreatie op het fabrieksterrein.
Hoe
verliepen de andere gesprekken van Riverstone met afzonderlijke groeperingen op
het gemeentehuis. Te meten naar inspraak, enige tijd later op een cruciaal moment
in het traject van de besluitvorming, veronderstel ik dat Riverstone met de
gesprekken met de groeperingen uit de bevolking niet te koop heeft durven lopen.
Dat is jammer, want de uitkomst van de gesprekken had al aanleiding kunnen
zijn om terstond te stoppen met de
plannen.
Bij
die inspraak zijn vijftien (groepen van) personen betrokken. De eigenaar van Riverstone
en een door hem ingehuurde wetenschapper van de TU Delft voeren als eersten het
woord. Het is al goud dat er blinkt! Daarna volgen dertien andere insprekers, allen
‘tegensprekers’. Zij verklaren zich tegen de plannen aan de IJssel en staan pal
in de strijd om behoud van het mooie gebied van de IJssel, of wat er nog van
over is.
Die
inspraakronde was, als ik me goed herinner, voor de VVD het sein om overstag te
gaan. Switch van voorstander tot tegenstander.
Men
kan zeggen dat de eerste fout bij Wilschut lag en bij B.& W. Op welk moment
werd de gemeenteraad erbij betrokken? Dat nog eens nagaan, en daarbij tevens de
vraag beantwoorden of het niet voor de hand had gelegen om bij zo’n voor de
gemeente Rheden majeur project eerst de inwoners te vragen naar hun gevoelen, bij
hen sonderen hoe men zou reageren op een dergelijk plan. Het is geen vraag is
of de (nieuwe) wethouder van elders voldoende voeling had met burgers, met
belangengroepen in Rheden. Dat zij in het algemeen door het College van B.&
W. teveel op afstand worden gehouden door de gemeente is een ervaringsfeit.
Hier straft zich dat in ongewone mate af.
Boven
dit stukje staat: ‘even afrekenen’. Waar zijn de fouten gemaakt. Dat de
inwoners het gelag betalen is heel gewoon, daar schrikt men in de zeven dorpen
niet meer van. Maar met wie dient er te worden afgerekend?
Zelf
heb ik gedurende het hele plantraject nogal eens commentaar gegeven. Misschien
hoor ik nog eens uit De Steeg hoe terecht dat was.
Joop
Zijlstra, te Ellecom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten