In december 2003 ging de raad akkoord met de financiering voor Hart van Dieren. Er werd definitief € 11.345.000, - voor het project gereserveerd. Ook de Tweede Kamer zette door en eiste van de ministers een beslissing ten gunste van het project.
Uiteindelijk kwam in februari 2004 het verlossende woord. Het rijk zegde € 50 miljoen toe. Het college van B&W en de gemeenteraad waren er blij mee. Wethouder Ella Schadd had hiermee uitstekend werk verricht. Maar we zaten we wel met de acht-min variant die in 2003 in een alternatievenstudie door de projectgroep bedacht was.
Of de raad het en nou wel of niet met de gekozen variant eens was kwam niet ter sprake. Gemeente en provincie lagen in die periode immers nog volop in de clinch met het rijk en we moesten maar afwachten wat er uit de bus kwam.
Er is dus geen raadslid aan de keuze voor de acht-min variant te pas gekomen. Het werd allemaal bedacht buiten de gemeenteraad om. Dat werden we ons pas later bewust. En pas in 2005 heeft de gemeenteraad de alternatievenstudie te zien gekregen.
Ik vond het zelf prachtig en was een groot voorstander van het project. Dat had Rheden maar weer mooi geflikt. Het plan kreeg weliswaar niet het cijfer 10 maar een 8- was toch ook een ruime voldoende. Een mooi voorbeeld van manipulatie naar ik later begreep. Nu het concreet was begon het plan meer in de raad te leven. Het project werd omgedoopt naar Hart van Dieren (de naam “Hart voor Dieren” bleek al bezet door dierenvrienden), er werd verder gesproken over de financiën en de projectgroep gaf enkele presentaties zodat we ons een beeld konden vormen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten