De ene na de andere euro-economie hapt naar adem. Als vissen op het droge. Regeringen, beurzen en banken zijn in paniek. Europese politici aarzelen. De angst voor de kiezer regeert. Ook Mark Rutte, de Nederlandse premier, lijkt de draad te zijn kwijtgeraakt. Intussen rukt de crisis op naar het hart van de eurozone. Na Griekenland, Ierland en Portugal kwamen Spanje en Italië onder grote druk en een aanval op Frankrijk werd ternauwernood afgeslagen. Een ingewikkeld dominospel op wereldschaal. Met onbekende afloop!
Het euroschip dreigt aan de grond te lopen. Te zwaar beladen met de schulden van een hele reeks eurolanden. Als we die last niet op tijd overboord krijgen dan is het gebeurd met de euro. Wat moeten we doen? Verlaten we het schip, gaan we hozen of gooien we de schuldigen over de railing? Als we eraf stappen dan wordt het zwemmen. In de hoop aan land te komen vóór we verzuipen. Als we aan boord blijven verdwijnen we misschien samen in de golven.
Wat denkt u? Zou de politiek de euro nog in veilige haven kunnen loodsen? Of gaat de munt kopje onder en krijgen we onze gulden terug? Kunnen we de klok wel terugdraaien? Welke oplossing er ook gekozen wordt: het kost ons een sloot geld. Zonder de garantie dat het daarna goed komt.
Op deze voet kunnen we niet verder gaan. Ieder nieuw lek wordt provisorisch gedicht. Maar alle lapmiddelen zijn tijdelijk. Het euroschip heeft constructiefouten en moet hoognodig naar de werf. Voor de sloop of voor herstel. Een lik verf is niet genoeg.
Dag Theo
BeantwoordenVerwijderenEuropa is een roerloos schip. Wat begon met een klein brandje in een land dat slechts 2% van de euro economie vormt (griekenland) is uitgebreid naar de hele euro zone. En dat is de politici te verwijten!
Men had gelijk slagvaardig moeten zijn en de schulden moeten saneren daarnaast griekenland de keuze moeten laten maken: of je schikt je in de strenge regels of je stapt uit de euro. In plaats daarvan heeft men het op de loop laten gaan met verregaande gevolgen!
Daardoor kan het nu eigenlijk nog maar twee kanten op naar mijn mening:
De ene kant is: het vormen van één monetair beleid in de hele Euro zone (denk aan voorstel merkozy maar dan vergaander, incl eurobonds etc etc). De andere kant is (gedeeltelijke) opheffing van de eurozone waarbij er meerdere verhalen de ronde gaan een zogenaamde 'hanze euro'in te voeren voor de benelux/duitsland/finland/estland.
De politiek koerst onherroepelijk op de eerste keuze aan zonder dat te beseffen en zonder dat toe te willen geven.En zeker zonder daarvan de consequenties te benoemen!! De beste oplossing is naar mijn mening inmiddels de 2e. Omdat de eerste keuze impliceert dat het onherroepelijk tot welvaartverdeling binnen europa leidt. (Noord betaalt zuid), goede economieen financieren de slechte. Dat gaat ons allemaal heel erg veel geld kosten, de gevolgen zijn mijns inziens desastreus voor onze pensioenen en spaargelden deze zullen verdampen door de aangewakkerde inflatie en door de hoge lasten die we moeten dragen voor de zuid europesche landen.
Ja Henry, dit kan niet meer lang zo doorgaan!
BeantwoordenVerwijderen