Onderstaand een van de brieven die ik onlangs ontving. De betrokken medewerker durfde het na lang aarzelen aan om deze brief door mij te laten publiceren. Hopelijk geeft het meer ex-medewerkers de moed om hun verhaal te laten publiceren.
Het gaat hier nog om een van de “meer onschuldige” manieren waarop met werknemers wordt omgegaan. Hoop wekken, lang in onzekerheid laten en pas heel laat op een vreemde manier laten merken dat het contract niet wordt verlengd terwijl collega’s al eerder op de hoogte zijn, geen functioneringsgesprek: tabé en tot ziens.
Net doen of je neus bloedt! Kortom, geen inlevingsvermogen.
==========================================================================
Geachte hr Kooijmans,
Na het lezen van Innoforte help, waar u vroeg hoeveel mensen er al dan niet vrijwillig of gedwongen weg gegaan zijn, wil ik graag reageren.
Ik heb heel lang getwijfeld of ik u moest schrijven, ik was namelijk bang voor eventuele gevolgen van mijn voormalige werkgever.
Ik ben één van de mensen die een jaarcontract hadden en die zonder voortekenen medegedeeld kreeg te kunnen vertrekken. Niet één keer was gebleken dat mijn functioneren niet goed was, ook was er niet over gesproken dat mijn contract niet meer verlengd zou worden. Sterker nog, ik vroeg een maand voor het einde van mijn contract wat de bedoeling nu was. Mijn leidinggevende wist het echter niet, in die laatste maand heb ik hem geregeld gevraagd wat er stond te gebeuren, maar pas 3 dagen voor het einde van mijn contract wist ik het zeker. Niet omdat ze me keurig medegedeeld hadden dat mijn contract niet zou worden verlengt, want dat hebben ze tot drie dagen voor het einde van mijn contract in het ongewisse gelaten. Met woorden: het is zo onzeker, ik probeer jou in het team te houden enz. Drie dagen voor het einde van mijn contract, werd me eigenlijk nog niets met fatsoen medegedeeld, nee, mijn leidinggevende kwam naar me toe en bedankte me voor een fijne samenwerking en dat ik nog eens contact moest opnemen, misschien dat er dan weer ruimte was voor mij.
Dat was het dan. Niets geen functionerings gesprek, geen fatsoen om het me mede te delen. Niets van dat alles.
Opvallend genoeg wisten enkele van mijn collega’s wel dat ik eruit zou vliegen. Daar was alles al maanden van tevoren mee besproken, ik hoorde dat natuurlijk ook en sprak mijn leidinggevende erop aan. Wat overigens tot ontkenning leidde, mijn leidinggevende heeft me de laatste maand ook vermeden. Kortom, één van de nummers die eruit vlogen bij AH Lorentzhuis, die op deze achterbakse manier eruit gedonderd is.
Ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt. Ik waardeer heel erg wat u gedaan heeft voor het personeel van innoforte.
Vriendelijke Groet,
xxxxxxxxx
Ik zou de andere brieven die U ontvangt ook plaatsen, echter wel met afzender anders is het net of U ze zelf schrijft.
BeantwoordenVerwijderenAch, hoe subtiel toch!
BeantwoordenVerwijderenWaarom blijf u trouwens zelf anoniem? U hoeft toch niet bang te zijn voor repercursies.
Wel strelend hoor maar de aanspreekvorm waarin de hoofdletter "U" wordt gebruikt is volgens mij gereserveerd voor de Heer.
Of is dat Zuid-Nederlands?
En brieven plaats ik alleen na uitdrukkelijke toestemming van de betrokkenen.
BeantwoordenVerwijderenHeb ik alle begrip voor.
Ik waardeer overigens uw reacties.
BeantwoordenVerwijderenHoe voorzichtig en aarzelend aftastend ze ook zijn.
U kunt bij mij zeggen wat u wilt hoor. Als u nog meer te melden heeft: ga gerust uw gang.
Sorry hoor als oud inwoonster van Velp Zuid (nu in Rheden) heb ik wel geleerd om mensen met U aan te spreken.
BeantwoordenVerwijderenGonny Jansen
Met u aanspreken of met U (hoofdletter) aanspreken is een verschil zoals ik al heb uitgelegd.
BeantwoordenVerwijderenHeel netjes om mensen met u aan te spreken overigens.
Ik heb proberen uit te leggen dat hoofdletter "U" als aanpreekvorm volgens de regels gereserveerd is voor het aanspreken van God.
Vraag het aan de dominee, pastoor of aan een oude onderwijzer (toen die nog met meester werd aangesproken). En de taalregels golden toen ook al in Velp Zuid waar ik nu overigens woon.
Zullen we eens nazoeken wat formeel correct is?
U moet overigens zelf weten of u daarvoor u of U wilt gebruiken. Als u U wilt gebruiken dan gebruikt u U.
uw dienaar,
Theo
Beste Gonnie,
BeantwoordenVerwijderenMijn complimenten.
U bent de eerste die wel anonime en tegelijk niet anoniem reageert.
Dank U.
Ik vind het heel moedig dat deze ex collega haar verhaal opschrijft. En Theo voor jou een pluim. Ik zou ook mijn verhaal wel op willen schrijven maar wat heeft het voor een zin. Ik werk er niet meer en ik moet verder. Maar van binnen huil ik nog iedere dag. En nee ik mis innoforte niet. Maar wel de tijdperk die ik gelukkig heb mogen mee maken. 7 jaar lang was het een mooie tijd en ondanks dat er een zwart zijde draadje aan hangt begint langzaam dat draadje weg te raken en zie ik gelukkig weer de mooie dagen die ik daar heb mee gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenNeste Theo,
BeantwoordenVerwijderenAl geruime tijd volg ik de ontwikkelingen op innoforte help en op dit web log.
Allereerst wil ik je bedanken. Als buitenstaander heb jij geheel belangeloos de moed gehad om je in het wespennest te begeven. Ik hoop van harte dat dat er mede toe bijdraagt dat er mensen wakker worden. Innoforte verstaat de kunst van het afleiden. Daar wordt een heel listig politiek spel bereven. "Verdeel en heers", waar kennen we dat van.
Het spijt me dat ik niet de moed heb om mijn verhaal in de openbaarheid te brengen, ik heb gezien wat de gevolgen waren voor kritische medewerkers en kan me die ellende gewoon niet permitteren.
Theo nogmaals dank.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDank voor jullie reactie en voor het compliment.
BeantwoordenVerwijderenWat moet ik hier nog op zeggen.
Goed te zien dat de positieve herinneringen door de voor-voorgaande reageerder gekoesterd worden.
En misschien heeft alles nog een positief effect.
We volgen de ontwikkelingen.
Ik wens jullie heel veel sterkte!
In het verwijderde bericht stond een irritant taalfoutje.
BeantwoordenVerwijderen