Winkel van Sinkel (4)

Tijdje niks van me gehoord! Ik heb het gewoon razend druk. Voorlopig zal dat zeker niet minder worden. Ik heb met gezin, werk, de weblog en alle maatschappelijke beslommeringen een dag die gevuld is van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat (vaak ook nog later). En dat begint te wringen.

Dat betekent dat ik keuzes zal gaan maken, dingen moet laten vallen die me na aan het hart gaan. Mogelijk is dat ook het minderen van het aantal stukjes op deze blog of zelfs stoppen. Tot nu toe maakte ik vrijwel iedere dag minimaal een artikeltje maar dat is bijna niet meer vol te houden. De weblog vreet tijd. Soms uren per dag. En op het laatst dreig je dan een gevangene van de weblog te worden. Immers, dat stukje moet en zal er iedere dag komen. Je kunt het jezelf dan wel gemakkelijk maken en botweg artikeltjes van elders overnemen maar dat geeft mij geen voldoening. Niks mis mee hoor maar dat laat ik liever aan anderen over. Vaak verwijs ik wel naar artikelen op het web of in de krant maar dan plaats ik het wel in mijn eigen context.

Maar het is alsof de duvel er mee speelt. Net in de periode dat ik dit soort vragen aan mezelf stel en al half en half een besluit heb genomen wordt ik opgepord door de buitenwereld. Bijvoorbeeld door de affaire rond Gemeentebelangen. Nu was ik zelf eens de steen des aanstoots. Ach ja denk ik dan dat hoort er ook bij. Maar het is voor mij wel een extra aansporing om mijn stem blijvend te laten horen. U voelt de twijfel. Dus wellicht wat minder frequent maar ik hou de blog voorlopig toch maar aan.

Dank voor het verrassende aantal mailtjes en telefoontjes waarin mensen hun steun aan mij betuigden. Ik wacht overigens nog steeds op uitleg van het bestuur van Gemeentebelangen. Dat heeft het er zeker moeilijk mee want het blijft in die hoek oorverdovend stil.
Deze week wijdt Nel Son haar column in de Regiobode onder de titel Hosanna aan de affaire. Ze noemt me een gefrustreerd bijtertje en volgens haar leeft de lokale politiek “van de enkele bevlogen mafketel die het niet laten kan zijn vinger op te steken of op de zere plek te leggen.” Blijkbaar is zij zichzelf aan het spiegelen want ik lees in haar columns vaak niet anders. Een collega-mafketel dus. Misschien vindt ze zelfs dat kritiek leveren alleen aan haar anonieme zelf is voorbehouden. Maar het stukje leest wel weer lekker weg. Weer prima geschreven. En ’n beetje steun kan haar arme geplaagde dorpsgenoot, VVD- en B&W-adept Piet Wubs, best gebruiken.

Even terug naar mijn tijd-probleem. Waarschijnlijk zult u in de toekomst wel vaker mijn stukjes moeten missen. Maar ik hoop dat u dat gat een beetje wilt opvullen. De bijdragen vanuit de politiek en van maatschappelijk betrokken mensen als Adriaan Dolk, Bob Bouhuijs, Marja Braaksma en anderen blijven dan ook zeer welkom. En hopelijk sluiten nog meer mensen zich daarbij aan. Er zijn onderwerpen te over dus schroom niet en stuur uw bijdragen voor weblog Politiek Rheden naar email adres theo.kooijmans@telfort.nl