Reactie op "Rozendaalse stuifzandvlakte krijgt langzaam vorm"

Marja Braaksma schreef een reactie op het artikel "Rozendaalse stuifzandvlakte krijgt langzaam vorm" dat 'n paar weken geleden in het Streekjournaal stond.
Ze had gehoopt dat de reactie afgelopen week in het Streekjournaal zou staan, maar helaas. Kennelijk is er iets misgegaan. Daarom nu op Politiek Rheden

Geachte redactie, geachte mevrouw De Lijser,

U vermeldt dat het stuifzand op het Rozendaalse veld de afgelopen vijftig jaar steeds dichter begroeid raakte en dat de Gemeente Rheden hier in januari van dit jaar een stokje voor stak.

Echter, de Gemeente Rheden stak er geen stokje voor, ze heeft het gebied, wat haar destijds geschonken is door een aantal Velpenaren, meer dan 50 jaar niet onderhouden, waardoor het dichtgroeide.

De heer Van Dijk van Natuurmonumenten noemt het een goed idee: “omdat”, zegt hij, “dit type habitat bijna niet meer voorkomt”.
Zou hij de honderden hectares zandverstuivingen, sommige zelfs 700 ha groot (Kootwijkerzand, Hulsthorsterzand, etc), écht vergeten zijn?

Nederland heeft het kleinste areaal bos van Europa. Voor de herplantplicht krijgt men ontheffing, dus netto is 30 ha bos omgehakt. Bos dat voor de mens een must is, omdat bomen stikstof in zuurstof omzetten, het dus de CO2 uitstoot elimineert.

Er wordt gezegd dat Nederland uniek is met z’n zandverstuivingen, maar ook Engeland, Frankrijk, België en Spanje hebben zandverstuivingen. Deze landen hebben enorme problemen en doen er nu alles aan om de zandverstuivingen terug te dringen. Ik citeer hier een persbericht dat al in 2004 verscheen:
“Woestijn rukt onrustbarend snel op”
“Het tempo waarin land in woestijn verandert is sinds de jaren 70 verdubbeld, ondanks internationale inspanningen om dat tegen te gaan. Volgens de Verenigde Naties dreigt de woestijnvorming miljoenen mensen op de vlucht te jagen, etc.”

Maar Nederland gaat gewoon door met hakken, met het maken van prestigieuze zandverstuivingen. Alle belangen moeten hiervoor wijken. De belangen van de bevolking die gebruik maakte van het bos. De belangen van de Geërfden van Velp, die een contract hadden met de Gemeente Rheden dat dit bos nooit en te nimmer gekapt mocht worden. En de belangen van de dieren die daar leefden en die óf vernietigd, óf verdreven werden.

U schrijft, de wandelaars op het aangrenzende losloopgebied vinden het langzamerhand toch mooi. Gek dat niemand van de bezwaarmakers hier naar gevraagd is. Het is niet mooi, in dit stadium kan niemand het mooi vinden, het is alsof er een bombardement heeft plaatsgevonden, het is verschrikkelijk.

In het bewuste artikel noemde Theo Kooijmans nog meer argumenten tegen de zandverstuiving. Deze argumenten staan nog steeds overeind.

Het artikel eindigt met: het is aan de natuur om te laten zien of het project een succes wordt. Natuurmonumenten zegt: het is moeilijk in te schatten wanneer het gebied qua flora en fauna echt interessant wordt, dat is een heel proces. Men vergeet te zeggen, en óf het gebied wel interessant wordt. En daar gaat het nu allemaal om. Men gaat drastisch te werk en heeft een hele biotoop en een prachtig stuk natuur vernietigd om hier, zoals Theo Kooijmans al eens opmerkte, botoxnatuur van te maken.

Marja Braaksma, Velp