Lieve kleindochter

Door: Opa Joop Zijlstra

Uit een brief aan mijn kleindochter.

Van te voren:

* Uit de puzzel komt de zin: ‘Onrecht krijgt vaak rechtskarakter doordat het zo vaak voorkomt.’ Een spreuk uit de wereld van de grote mensen, maar kinderen hebben er ook al te vaak last van.

* Kleindochter: Ik snap de spreuk niet. Wilt u die uitleggen?

---

Lieve kleindochter.

Kan ik die spreuk wel uitleggen? Ik heb er een paar dagen op zitten broeden. De moeilijkheid ligt in het woord rechtskarakter. Ik sla de Dikke Van Dale op. Rechtskarakter is ‘hoedanigheid van tot het recht te behoren’. De spreuk is dan al eenvoudiger geworden. ‘Onrecht krijgt vaak de hoedanigheid van tot het recht te behoren doordat het zo veelvuldig voorkomt.’

Je weet het wel, als je iets maar vaak genoeg zegt, lijkt het alsof het zo hoort. Recht is vaak alleen maar (schone) schijn.

Ik zet zes vragen voor haar op een rijtje.

Waaronder vraag 3: Wat de burgemeester is waar?

Ik ga het voor jou even na met voorbeelden.

Bij 3.

Wat de burgemeester in onze gemeente zegt is soms niet waar. Ze zegt iets maar wil niet weten dat ze het gezegd heeft.

Dan verandert ze het verslag van de raadsvergadering toch?  Plotseling heeft iemand anders het gezegd, terwijl alle mensen hebben gehoord dat de burgemeester het zelf zei. Dat is klein bedrog, klein onrecht, maar klein onrecht is ook onrecht!

De burgemeester zegt dat het een harde eis is van de minister dat een weg, hier vlakbij, honderd meter wordt verlegd. Je opa heeft het uitgezocht. Alles wijst er op dat die eis helemaal niet bestaat. Maar de burgemeester houdt het wel vol, en ook de wethouders houden vol. De meerderheid van de gemeenteraad heeft dat wat je opa zegt wel begrepen, maar durft niet tegen te spreken. Zo liegen ze dus allemaal, bang anders hun gezicht te verliezen. Bij je opa hebben zij hun gezicht allang verloren.

Opa en nog een paar mensen vinden dat onrecht.

Er zijn er nog veel meer die dat denken, maar die durven het niet te zeggen, bang dat ze er anders ‘gedonder’ mee krijgen.

Laf is dat, zegt menigeen.

Het verleggen van die weg helpt het verkeer ook niet echt! Het is alleen goed voor een ‘adellijke’ familie en ‘gewone’ mensen worden er het slachtoffer van. Dat ‘adellijk’, van adel zijn, en dat ‘gewone’ zijn: als iets maar vaak genoeg gezegd wordt, dan ga je zelfs geloven dat sommigen van adel zijn en anderen niet, al komen ze allemaal uit de buik van een moeder. Ook de burgemeester. Die brengt bloemetjes rond bij mensen die zestig jaar getrouwd zijn, en ze liegt dat ze barst. Wat denk je, moet ik haar straks binnenlaten als ze een bloemetje komt brengen? 

Lieve meid, je denkt er nog maar eens over.

Ik heb nog veel meer voorbeelden. Als je iets niet snapt, hoor ik het wel. Ik leg het je graag uit.

Denk maar over deze belangrijke vraag in je leven.

Die vraag luidt: kijk ik wel goed? Zie ik wel goed wat ik zie?

Laat je niet voor de gek houden door een burgemeester of door ‘de adel’, of door de meubelboulevards of 'eerst Wehkamp'.

Opa Joop uit Ellecom.