Steegse Vertellingen - 13. Geflikt

Er waren geen afwijzende reacties op de motie binnengekomen. Ook niet van het CDA en de VVD. De PvdA zou als ontwerper van het voorstel de motie indienen.

Ik ging dan ook vol vertrouwen naar de raadsvergadering van 6 juli en ik had een mooie tekst voorbereid waarmee ik uiting zou geven aan onze tevredenheid over het volledig herstelde vertrouwen tussen de coalitiepartijen.

Als er een motie wordt ingediend op een onderwerp dat niet op de agenda staat dan wordt dat vooraf of uiterlijk aan het begin van de vergadering door de indieners medegedeeld. De burgemeester vroeg bij de opening of er nog fracties waren die een mededeling wilden doen. Zo’n expliciete vraag wordt anders zelden gesteld. Achteraf realiseerde ik me dat zij, als lid van het college, van de motie moet hebben geweten. Blijkbaar verwachtte zij dat de motie zou worden ingediend of dat er een verklaring voor het uitblijven van de motie zou komen.

De PvdA verzocht daarop om een schorsing voor overleg met zijn fractie. Na de schorsing kwam fractievoorzitter Canters met de mededeling dat de PvdA geen wijziging van de agenda wilde.

De vergadering werd een paar keer malen geschorst waarbij ik diverse raadsleden van de andere coalitiepartijen met elkaar in conclaaf zag gaan. Ik begreep er helemaal niets meer van. Waar bleef die motie?

De motie bleef uit en tijdens het verdere verloop van de vergadering ontstond er een kribbige stemming. Langzamerhand werd me duidelijk dat er iets was gebeurd was maar ik had nog steeds geen flauw idee. Daar kwamen we pas achter toen de PvdA tijdens een lange schorsing ons inlichtte dat er geen motie zou komen.

VVD-wethouder Johan Hollemans en CDA-wethouder Jan Jansen hadden zich namens het college met de gang van zaken rond de motie bemoeid. Met de fractievoorzitters van de PvdA, het CDA en de VVD was pal voor het begin van de raadsvergadering overlegd zonder dat wij daar iets van wisten. Wat daar precies is besproken weet ik niet maar er was in ieder geval besloten om de motie niet in te dienen.

Ik stond perplex. We waren geflikt. VVD, CDA en PvdA hadden zich door het college de wet voor laten schrijven. En pal voor de raadsvergadering trokken zij hun steun voor de motie in. Zonder dat aan ons mee te delen. Durfden ze waarschijnlijk niet.

Nu begreep ik ook de reden voor de aangevraagde schorsing aan het begin van de vergadering. De PvdA-raadsleden moesten nog worden ingelicht door Pedro Canters.

Raadslid Jaap Uithof van D66 voelde nattigheid. Op zijn vraag waarom de collegedragende partijen na de schorsing zo stil waren antwoordde ik “Wij zijn uitgepraat!” . En dat was ook zo. Ik had geen enkele behoefte om nog met zulke partners zaken te doen.

Er werd dus geen motie ingediend. Deze keer hield ik mij in. Ik wilde eerst weten hoe alles precies was gegaan. De raad zou pas weer in september bijeen komen. Genoeg tijd om alles op een rijtje te zetten.

De volgende dag kwam wethouder Johan Hollemans met een verklaring en hij verontschuldigde zich bij mij. Hij was ‘vergeten’ om mij ook uit te nodigen. Blijkbaar had hij tijdens het overleg bewoordingen gebruikt die niet bij de PvdA in goede aarde waren gevallen want hij verontschuldigde zich ook bij de PvdA. De PvdA scheen nog wat tegengesputterd te hebben maar had zich naar het lijkt onder druk van de anderen bij de beslissing om de motie niet in te dienen neergelegd.

Het viel me mee van de PvdA. Zij was boos op de VVD en het CDA. Ik had overigens altijd prima met de fractievoorzitter Canters op kunnen schieten. In de periode dat hij fractievoorzitter was had de PvdA ons altijd fair behandeld. Enfin, hij stelde aan mij voor om de VVD en het CDA een publieke draai om de oren te geven. Daarmee zouden we wachten tot na de zomervakantie. Zo gezegd,zo gedaan.
De PvdA had een nogal slap persbericht opgesteld dat in september werd uitgedaan. Daarin werd vooral de nadruk gelegd op de positieve rol van wethouder Jan Bart Wilschut en de PvdA inzake Hart van Dieren. Van een draai om de oren voor de VVD en het CDA was in de tekst weinig terug te vinden. Het interesseerde me niet echt meer.