Sophie Scholl en de "Weiße Rose"

Sophie Scholl was lid van de "Weiße Rose" ("Witte Roos") Een Münchense studentenverzetsgroep die, illegaal, kritische pamfletten tegen het nationaal-socialisme verspreidde.

Zij en andere leden van de groep, waaronder haar broer Hans, moesten het met de dood bekopen.

Bijgaand een beknopte geschiedenis van Sophie en de "Weiße Rose".

1921
Op 9 mei wordt Sophie Scholl geboren in het gezin van de liberale burgemeester van Forchtenberg/Kocher (Wüttemberg), Robert Scholl en zijn vrouw Magdalene

Sophie groeit op in Ulm en krijgt een opvoeding in christelijk-humanistische traditie.

Net zoals haar oudere broer Hans Scholl gelooft ze in haar schooljaren op het gymnasium aan het door de nationaal-socialisten gepropageerde gemeenschapsideaal. Zij treedt toe tot de Bund Deutscher Mädel (BDM) bei.

1937
Vanwege haar betrokkenheid bij de Bündischen Jugend brengt Sophie in december 1937 samen met haar broer enkele weken in arrest door in Stuttgart.
De "Bündische Jugend" was een verzamelbegrip voor alle politiek onafhankelijke, niet-confessionele jeugdbonden van de Weimar-republiek van vóór de nazi-ditatuur.

1940
Sophie Scholl start met een opleiding voor kleuterjuf. Door ervarigen bij de arbeids- en hulpdiensten ontwikkelt zich bij haar afkeer tegen het nazi-regime.

1942
Sophie gaat biologie en filosofie studeren aan de Universiteit van München. Broer Hans studeert medicijnen aan dezelfde universiteit.
Via Hans krijgt ze contact met andere, politiek gelijkgezinde, studenten. Hierdoor wordt zij in haar afwijzing van het nationaal-socialisme bevestigd en wordt haar afkeer vergroot.

Zij sluit zich aan bij de studentenverzetsgroep "Weiße Rose" die, illegaal, kritische pamfletten tegen het nationaal-socialisme verspreidde.

De kern van de groep bestaat naast Hans (1918-1943) en Sophie Scholl (1921-1943) uit Alexander Schmorell (1917-1943), Christoph Probst (1919-1943), Willi Graf (1918-1943) en professor Kurt Huber (1893-1943). Medestudenten, scholieren, leraren, professoren, artsen, schrijvers en boekhandelaren vormen een losse kring om de "Weißen Rose".

In juni/juli 1942 publiceert de groep de eerste vier "Flugblätter der Weißen Rose” die in een oplage van 100 exmeplaren in kleine academische kring in München en omgeving worden verspreid.

De leden van de "Weißen Rose" versturen oproepen, leggen pamfletten in telefooncellen en geparkeerde auto’s en via studiegenoten in andere steden worden de vlugschriften ook in andere delen van Duitsland verspreid.

1943
In januari 1943 is Sophie voor het eerst bij het opstellen van een vlugschrift betrokken. Deze wordt in een oplage van 6000 tot 9000 stuks verspreid in meerdere Duitse en Oosternrijkse steden. De o.a in Keulen, Stuttgart, Berlijn en Wenen opduikende pamfletten zetten de Gestapo (Geheime Staatspolizei) aan tot een intensieve speurtocht naar de herkomst. De auteurs worden gezocht in Münchense studentenkringen.

In februari 1943 worden in nachtelijke acties gebouwen in Múnchen beklad met leuzen als “Weg met Hitler” ("Nieder mit Hitler”), “Hitler massamoordernaar” ("Hitler Massenmörder”) en “Vrijheid” ("Freiheit”)

Op 15 februari verschijnt het zesde pamflet met de oproep om het Nazi-regime omver te werpen en een “nieuw geestelijk Europa” ("neues geistiges Europa") te stichten. Het pamflet wordt in Engeland gekopieerd, vermenigvuldigd en door Britse vliegtuigen boven Duitsland uitgeworpen. Ook de BBC (British Broadcasting Corporation, de Britse publieke omroep) zendt de inhoud van het pamflet uit. Het pamflet riep, met een verwijzing naar de Slag om Stalingrad, de Münchense studenten op om zich van het nazi-systeem te ontdoen.

Op 18 februari deelt de groep op de Münchense universteit zo’n 1700 exemplaren van het vlugschrift uit. Een conciërge verraadt ze aan de Gestapo waarop broer en zus Scholl en Cristoph Probst (1919-1943)worden gearresteerd.

Na drie dagen verhoor volgt op 22 februari 1943 het proces voor het Volksgerichtshof, een politiek show-gerechtshof dat werd ingezet om tegenstanders van het nazi-bewind uit het schakelen. Onder voorzitterschap van nazi-rechter Roland Freisler worden Hans en Sophie Scholl en Christoph Probst ter dood veroordeeld.

Zij worden nog op dezelfde dag in de strafgevangenis München-Stadelheim geëxecuteerd.

Op 19 april 1943 worden Graf, Schmorell en Huber eveneens ter dood veroordeeld en geëxecuteerd.

Daarna volgen nog vijf processen (tot in oktober 1944) waarin straffen tot twaalf jaar worden uitgesproken.

Vertaling en bewerking: Theo Kooijmans, 3 mei 2008.
De originele teksten zijn te vinden op:
Sophie Scholl-Studentin , Hans Scholl-Student en "Weiße Rose".