Een enkel woord voor dhr A. Dolk te Dieren

Door: Joop Zijlstra

Reactie op "De mis te verstane bewoordingen van de heer Zijlstra" dd 18-1-2011.

Waarde heer Dolk,

U schrijft: “Alle waardering en respect voor de vasthoudendheid van de heer Zijlstra uit Ellecom in zijn niet aflatende pogingen om bij de gemeente Rheden, provincie Gelderland en ministeries VROM en v/h LNV boven tafel te krijgen welke geheimzinnige machten er toch spelen om een verlegging van de N348 te realiseren.”
Zo’n begin van uw artkel lijkt een opmaat tot zaligverklaring! )*
Maar laat ik me niet wentelen in uw lovende woorden, maar aandachtig kijken naar uw kritiek. Daar ben ik meer mee geholpen.

U schrijft verder:
“Vragen genoeg dus (over de harde voorwaarde van de kant van het Rijk. Z.) en de lezer is benieuwd naar de ontknoping.
Maar wat bericht Zijlstra ons op 13 januari j.l. op dit weblog? Naar aanleiding van een telefonisch onderhoud met de leiding van het project Traverse Dieren op 6 januari zijn onze vragen over de NMTVB (= ‘niet mis te verstane woorden’ Z.) voldoende beantwoord, zegt hij. De NMTVB 2007 zouden in 2008 telefonisch zijn herhaald. Ja, zo lust ik er nog wel een paar. … En bovendien vervolgt Zijlstra dan: ‘De projectleiding heeft bij ons het vertrouwen versterkt op een eerlijk wikken en wegen van de diverse varianten alvorens deze voor te leggen aan de onafhankelijke commissie MER.’

Je zou er bijna tranen van in de ogen krijgen, maar Zijlstra laat zijn trouwe lezers in het ongewisse. Je kunt spreken van een anti climax, een flinke kater. Maanden lang brieven schrijven en doorvragen, inspreken en heen en weer reizen naar Den Haag zodat de spanning stijgt, en dan na een telefonisch gesprek met de projectleiding van de Traverse is alles opeens botertje tot de boom en de heer Zijlstra is blij en tevreden. Die 13e januari 2011 is een gedenkwaardige dag in de gemeente Rheden.”

--

Die zit!, mag iemand denken. U hebt groot gelijk met het op te schrijven, meneer Dolk. Het houdt me alert. Dank u wel.
Niettemin toch nog het volgende. Ik heb iets te verduidelijken.
Er is bij mij (en Het Comité) sprake van twee trajecten.
1. Het traject van de zoektocht naar het hoe en wat van de harde voorwaarde van het Rijk inzake subsidie: de NMTVB van v/h LNV.
2. Het traject naar het beste verkeersplan voor Dieren.

Ad 1.
Dit traject gaat onverminderd voort, in a. en b.
a. Vraag van mij aan v/h VROM op 6/12: waarom krijg ik de halve waarheid, na zo’n lang heen en weer?
b. Vraag van mij aan v/h LNV (WOB) op 8/12 om mij stukken te zenden met betrekking tot NMTVB.

c. Vraag van mij (WOB) op 5/12 aan GS Gelderland m.b.t. NMTVB.
d. Zending van GS aan mij van 23/12, de ‘De Oost-Indische inkt zending’.
e. Commentaar van mij daarop van 28/12.
f. Het telefonisch onderhoud met projectleider op 6/1. Bevestigd op 8/1.

a. en b. Van a. heb ik nog niets gehoord. Voor b. is door v/h LNV uitstel van vier weken bedongen. (WOB-regels.)
Voor beide gevallen heb ik al belet aangevraagd bij de nationale ombudsman. (Dossiernummer 2010 11386 002) Ik wacht dat rustig af.

c. d. e. en f. staan weliswaar in verband met a. en b. maar hebben toch een eigen kleur, die vooral wordt bepaald door de intussen vriendelijk connectie met de projectleiding. Het contact verschilt hemelsbreed met de nare jaren van onenigheid met de gemeentelijke plannenmakers van ‘Hart van Dieren’. Bij de gemeente Rheden was geen duimbreed ruimte. Het plan stond immers vast. Deze projectleiding is toegankelijk en luistert ook, is de stellige indruk van mij en mijn metgezel.
U, meneer Dolk, mag daar tranen van in de ogen krijgen. Maar ik ben er blij mee, niet met uw tranen, maar met de hoop op een goede afloop.
Die goede afloop komt er, als de provinciale politiek de zaken goed afdoet en zich niet onder druk laat zetten door wat ‘op de achtergrond’ speelt.
Daarmee ben ik bij punt 2.

2. Bij mijn inspreken in de commissie MEZ van Provinciale Staten op 8/12 kwam ik in contact met de projectleiding. Dat leidde tot een positief gesprek. Woorden kunnen inderdaad worden verstaan en misverstaan, geachte heer Dolk. Maar men kan soms ook tussen regels door lezen, blikken van verstandhouding spelen mee. Kun je iemand wel geloven?
Het komt voor! Soms zegt buikgevoel: hier klopt iets niet! U kent dat wel.
Neem het ecoduct in het voormalig plan ‘Hart van Dieren’ als voorbeeld.
In tegenstelling met de goedgelovige gemeenteraad dacht ik: ‘hier een ecoduct? Hier bij Hof te Dieren? Ben je wel lekker?’ Het signaal was: opletten! Dan stuit je op afspraken uit 1996 van Twickel met B.& W; je ontdekt een negatief advies van instituut Alterra over het ecoduct daar; onder je ogen komt een nota van een hoge ambtenaar uit Rheden die dat ecoduct naar die plek toeschrijft.
Reageert er een oplettend raadslid? Zo’n raadslid was er (toen) niet.

Voor het hebben van vertrouwen in de projectleiding van plan ‘Traverse Dieren’ kan een half woord voldoende zijn. Het eerste wat zij deed was het schrappen van het ecoduct. Dat geeft vertrouwen. Volgens mij zijn we op het goede pad. Ik volg het waar ik kan en houd mij nu eerst bezig met navraag bij VROM, bij v/h LNV, bij de Nationale Ombudsman: kan dit allemaal maar?

Hoe kwam die wegverlegging in het plan ‘Hart van Dieren’. Ik heb een hypothese: via relaties. Ik ‘weet’ het wel, maar kan dat nooit hardmaken. Ook niet met v/h LNV, verwacht ik, de WOB ten spijt.
Misschien staat de helft van de oplossing wel in de NRC van 15/1 of in Trouw van 20/12. Het gaat daar over Jonkheer Jan Jaap de Graeff.

Behalve directeur van Natuurmonumenten is hij bestuurslid van de stichtingen ‘Twickel’ en ‘Kasteel ter Haar’. Hij was voordien ook plaatsvervangend voorzitter van de Vrom-raad. Hij zit trouwens ook bij de koningin aan tafel, zie ik wel. Ik ben benieuwd of straks uit de stukken van v/h LNV, ook de naam van De Graeff opduikt, naast andere namen uit dat circuit, al dan niet weggepoetst met Oost-Indische inkt.

Geachte heer Dolk,
Ik ga dus rustig verder en blijf bezweren: Volksvertegenwoordigers, neem het op voor de mensen in Dieren, totdat het beste verkeersplan er is.
Dan pas is het botertje tot de boom. Dat ik nu al blij en tevreden ben is vanwege het uitzicht op dat succes. Op de weg daar naartoe verheug ik me al bij voorbaat: (weer) een gedenkwaardige dag in de gemeente Rheden.

Met een vriendelijke groet, en de beste wensen voor 2011.

Joop Zijlstra te Ellecom.

)*. Misschien komt het nog eens tot zalig- of heiligverklaring. Voor het eerste is één wonder nodig op voorspraak van betrokkene. (in de vorm van ‘het ecoduct weg!’) Voor het tweede zijn nog eens twee wonderen vereist, als daar zijn: het schrappen van de wegverlegging en in combinatie daarmee, de keuze voor Variant 3, dé oplossing voor het verkeer in Dieren. Volgens mij komen ze er dus aan.
Voor meneer Dolk zal wel gelden: eerst zien en dan geloven. Z.