Door: Adriaan DolkOnze huidige minister van Defensie (CDA) werd nog niet zo lang geleden aan ons voorgesteld als een politiek zwaargewicht die weet hoe de hazen lopen en die met ragfijne interventies achter de schermen zijn doel weet te bereiken.
Zoiets neem ik graag voor kennisgeving aan; het voordeel van de twijfel gun ik hem van harte. Echter wat betreft de kwaliteiten die mij zijn voorgespiegeld zijn er grenzen aan wat ik nog wens te geloven.
De Volkskrant deed jl. zaterdag verslag van ernstige misstanden bij de Nederlandse marine. Gesproken wordt over zelfverrijking, diefstal, intimidatie en onderling wantrouwen. “Minister Hillen wist dat, maar zei niks.”, bericht de krant. Hij was er van op de hoogte sinds begin februari dit jaar, maar verzuimde de kamer in te lichten. Negen personen, die hebben getuigd dat de observaties van een klokkenluider correct waren, worden bij de Marine aangeduid als informant en worden het leven zuur gemaakt. De Gelderlander van maandagmorgen bericht dat de minister binnenkort een brief over integriteit bij Defensie naar de 2e kamer zal zenden en dat hij deze kwestie in Den Helder mogelijk mee zal nemen. (cursivering AD) Wat een arrogantie van deze minister als “Den Helder” niet in deze brief aan de orde zou komen.
Dat brengt mij op de drie militairen die sinds vorige week zondag gevangen zitten in Libië. Toen de Hr. Ms. Tromp opstoomde naar Libië kon ik al in de krant lezen dat dit fregat was uitgerust met een helicopter die totaal niet geschikt is om te worden gebruikt bij enige vijandelijke actie.
Het besluit de helicopter toch in te zetten werd genomen in Den Haag, waarbij de minister van Defensie als eerst verantwoordelijke de meest waarschijnlijke is. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat de heren Rutte en Rosenthal zouden hebben ingestemd als Hillen had gewaarschuwd voor de ernstige gevaren om met een ongeschikte helicopter een vijandelijke actie te beginnen. Wat alle geheime inlichtingendiensten van geheime landen ook gezegd zouden hebben is in dit verband van geen enkel belang. Ik ga er van uit dat de minister zelf zich verantwoordelijk voelt voor het lot van zijn manschappen; ditmaal in grote problemen door een onjuiste beslissing van hemzelf.
Het moment dat het echec in Libië bekend werd gemaakt geeft ook te denken. Hillen had de reddingsactie van de Britten in gedachten. Wat zij kunnen, kunnen wij ook. Dat geeft de Nederlandse kiezer meer zelfvertrouwen en geeft de regering een steuntje in de rug. Was de actie met succes afgesloten dat had de Telegraaf op maandagmorgen kunnen koppen: “Onze helden redden landgenoten uit de klauwen van Gadaffie.” Dat scheelt best een paar zeteltjes in de Provincie moet Hillen hebben gedacht. Maar nu ging het mis en het bericht werd opgehouden tot na de verkiezingen. Ragfijn spel van de heer Hillen? Nee, in dit geval zien we een cowboy met een stropdas om in actie.
Overal lees je nu dat we uiterst moeilijke onderhandelingen met LibIë tegemoet gaan, want we hebben geen wisselgeld. Er wordt al gesuggereerd om de tegoeden van Gadaffie dan maar niet te bevriezen; nood breekt wet. Daar zal de NATO niet blij mee zijn en ook in Europa maken we geen beste beurt.
Meer verantwoordelijkheid voor eigen handelen is een van de motto’s van deze regering. Het lijkt mij dan ook een goed idee dat de heer Hillen zich beschikbaar stelt om in Libië achter de tralies te gaan zitten in ruil voor vrijlating van drie militairen die tengevolge van zijn besluit in het gevang zijn beland. Behalve misschien Verhagen zal niemand hem missen. Maar pas op: dit laatste is vanaf nu een staatsgeheim waar zeker Gadaffie geen lucht van mag krijgen. Niet verder over praten dus; als Gadaffie er intrapt en de deal accepteert, dan kunnen we die tegoeden van hem gewoon bevriezen.
Adriaan Dolk, Dieren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten