December 2011

Het is bijna 21 december 2011. Volgens de Maya’s hebben we nog ’n jaar te gaan tot het einde van deze era. Doemdenkers hebben de Maya-kalender gekaapt om de Apocalyps te voorspellen. Voorwaar, voorwaar, ik zeg u. Het einde der tijden is nabij! Op 21 december 2012 liggen de aarde, de zon en maan op één lijn en de aarde zal in het zwarte gat van de Melkweg verdwijnen of juist exploderen. Daar zijn de kenners het nog niet over eens. Anderen voorspellen dat de magnetische polen in één klap omkeren. Noord wordt zuid en zuid wordt noord. Met alle catastrofale gevolgen van dien. Een nieuwe ijstijd, gigantische vulkaanuitbarstingen of een bombardement van meteorieten zal onze beschaving wegvagen.

Het zweet stond me in de handen. Ik was al voorbereidingen voor de dag des oordeels aan het treffen maar gelukkig blijkt dat niet nodig. De Maya’s spreken het zelf tegen. We gaan slechts over naar een volgende fase. 21/12/12 is voor hen juist een feestdag. Er zal duizend jaar lang vrede op aarde heersen. En in Guatemala houden de Maya’s zich meer bezig met aardse zaken zoals schoon water voor hun dorpen. Ze hebben geen tijd voor onzin.

Grappig. De telkens weer opduikende voorspellingen van Armageddon hebben ook economische waarde. Het genereert werk. Wetenschappers voelen zich geroepen onderzoeken te doen die de voorspellingen weerspreken, reeksen boeken vinden hun weg naar het zwevende New Age-volk en films brengen veel geld in het laatje. Mooi toch!

Ik smul er ook van hoor. Documentaires over de oorsprong en de toekomst van het heelal, de aarde en de mensheid vind ik razend interessant. De zoekende mens. Waar komen we vandaan, waar gaan we heen, waarom ben ik? Het ultieme antwoord zullen we nooit vinden. Ieder antwoord is daarom goed.

Het is december, de maand van feesten en bezinning. Ik heb gelukkig de wijsheid niet in pacht. Laten we elkaar vooral die antwoorden gunnen en elkaar niet afslachten om geloof of ideologie. Dat loopt alleen maar uit op de vernietiging. Van onszelf, door onszelf.