Gemiste kans?

Door: Joop Zijlstra

Afgelopen 4 januari zond ik aan wethouder Elsenaar de oproep over de goederentreinen, waarvan u op deze blog de tekst aantreft.
Die zending begeleidde ik met een verzuchting.

“Het spijt me nog altijd dat ik destijds, na onze afspraak in Het Rhedens na uw aantreden als wethouder in 2007, van het College moest horen dat u niet met mij mocht spreken (wat natuurlijk te gek is voor woorden).”

Op 9 januari schrijft mij wethouder Elsenaar:

“Geachte heer Zijlstra,

Naar aanleiding van uw mailbericht heb ik behoefte de passage in uw schrijven aangaande onze afspraak in Het Rhedens enigszins te nuanceren.

Het is een goed gebruik als wethouders een project met derden bespreken er een ambtelijke ondersteuning bij aanwezig is. Dat gold toen en nu nog steeds. Zeker als een wethouder direct na zijn aantreden in 2007 (zoals u terecht opmerkt) nog onvoldoende dossierkennis heeft opgebouwd.

Ik ben destijds met een ambtenaar naar onze gemaakte afspraak in het Rhedens gekomen, maar omdat u uitsluitend met mij onder 4 ogen wilde spreken heeft u de mogelijkheid voorbij laten gaan inhoudelijk zaken aan de orde te stellen in het project "Hart van Dieren". Ik denk een gemiste kans.

Het leek mij goed deze aanpassing aan het papier toe te vertrouwen anders blijven misverstanden bestaan.

Met vriendelijke groet en eveneens voor u de beste wensen voor 2012,
Hans Elsenaar, Wethouder gemeente Rheden”

Hoe nu?, reageer ik op diezelfde 9e januari per email aan meneer Elsenaar.

Geachte heer, uw mail doet me genoegen. Het is immers contact nemen. Zonder contact groeit de verhouding tussen mensen te gemakkelijk scheef.

U vond het nodig mijn brief te ‘nuanceren’.

Ik geef nog eens, nu uitgebreider, wat er tussen u en mij zich afspeelde.

Op 20 april 2007 had ik een afspraak met de VVD-fractie in Provinciale Staten op Het Rhedens te Dieren, om 12.15 uur. Ik was daar blij mee. Stel je voor, een fractie gaat serieus in op een ernstige brief van Het Comité aan alle statenfracties over plan ‘Hart van Dieren’. (De PvdA-fractie had trouwens ook serieus gereageerd.) Ik had geen afspraak met u op Het Rhedens. Sterker, ik kende u niet, las slechts over u in de kranten.

U was er wel op die 20e april. Na afloop van mijn verhaal voor de VVD over her verkeersplan, maakte ik met u kennis. Ik begroette u en trof in u een aardige man. U leek mij een redelijk mens te zijn. Ook daarom zei ik dat ik graag eens met u persoonlijk zou willen spreken. U reageerde welwillend op mijn vraag. Daarom deed ik na een paar dagen een herinnering aan onze globale afspraak bij u thuis in de bus. Dat was nog in april 2007. Sindsdien heb ik nooit meer iets van u gehoord, dan onlangs dus per email.

In begin september 2007, ruim vier maanden later, kreeg ik van het College van B.& W. van Rheden een reactie op mijn brief aan u. Het bericht kwam erop neer dat collegeleden geen gesprekken voeren met individuele burgers.

Ik zou een kans hebben gemist, schrijft u.
Dat is geen nuancering, dat is een verkeerde voorstelling van zaken.

Wie heeft er nu een kans gemist? U miste in ieder geval een informeel gesprek waarop duidelijk had kunnen worden dat u in mij met een redelijk man te doen had die volgens derden niet zelden een goed zicht heeft op het gemeentelijk gebeuren, die overigens van zijn hart geen moordkuil maakt!

Een persoonlijk gesprek had aanzet kunnen zijn tot hernieuwd vertrouwen in het College van B.& W.?

Tenslotte nog eens over het spoor. Mijn signaal over de ‘Goederenroutering door Oost Nederland’ hebt u ontvangen. Ik zie het als verantwoordelijkheid van mij op te roepen tot actie. Het serieus nemen ervan is niet mijn verantwoordelijkheid. In dit geval is het aan u en uw mede-VVD-bestuurders.

Met een vriendelijke groet,
J. Zijlstra, Ellecom