Het Lysias-rapport meldt “De communicatie met en het betrekken van de bevolking was in de strategie ondoordacht en in de uitvoering rommelig.”In het rapport wordt dit geweten aan de wijze waarop de gemeente het communicatieproces heeft vormgegeven. Maar dat is niet de gehele waarheid. Bij zowel het college als de raad heeft het altijd aan de wil ontbroken om echt inzicht te krijgen in het draagvlak van de bevolking en om echt draagvlak te kweken.
Eind 2005 hadden al de schellen van de ogen moeten vallen toen er 1488 bezwaarschriften op het VCP (Verkeerscirculatieplan) binnenkwamen, toen de toenmalige klankbordgroep dreigde de pijp aan maarten te geven en er in rap tempo allerlei stichtingen en belangengroeperingen werden opgezet. Nee. die 1488 bezwaarschriften werden liever gebagatelliseerd.
In plaats daarvan werd gevlucht in opinions en second opinions waarmee plannen onder de mat werden geveegd, in mistige telefonische enquêtes die draagvlak moesten aantonen en in pogingen om de Dierense bevolking het bos in te sturen met bouwsteensessies waarmee ze zich mocht vermaken.
Maar de gemeente en de raad wisten niet en weten nog steeds niet op hoeveel draagvlak ze onder bevolking kunnen rekenen. Als dat wel bekend was geweest dan had men daar op een gestructureerde gerichte manier mee om kunnen gaan.
De mogelijkheden daarvoor heb ik in februari 2006 aangereikt via mijn voorstel voor een referendum maar daar had niemand trek in. En mijn voorstel voor een gewogen enquête die ik in voorjaar 2007 deed werd door de raad botweg genegeerd. Ik kreeg ’n briefje van B&W die concludeerde dat een hernieuwd onderzoek naar het draagvlak voor het Project Hart van Dieren niet aan de orde was.
Raad én college, hebben die mogelijkheden laten lopen. Uit angst of misschien zelfs uit minachting van diezelfde burger die wordt gezien als onnozel, dom en ondeskundig.
Nu is de Tafel van 10 aan de orde. Ik ben benieuwd hoe die 1488 stakeholders van destijds nu ook 1488 stemmen krijgen aan de Tafel van 10.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten